Pomoże mi

Most

"-Zostaw mnie,ratunku!-krzyczałam,ile mogłam.
Jakaś kobieta w długiej białej koronkowej sukni sięgającej do kostek powtarzała mi ciągle,że zostaniemy rodziną.Ja mam już mamę,dwa dni po porwaniu ktoś mnie wyciągnął z domu i zaprowadził do domu.Ale kto?
Oto jest pytanie."

Nocny wiosenny spacer,to raj dla duszy.
Lekki wiatr powiewał moje włosy,cały czas pojedyncze kosmyki lądowały w mojej buzi.
Jak sobie pomyślałam ile to zarazków,to wolałam związać je w luźnego kucyka.
Moje serce w odrobinkę szybszym tempie biło,ponieważ przechodziłam właśnie przez długi most,kawałki spruchniałego drewna strasznie skrzypiały.
Próbuje nie patrzeć w dół,ale ciekawość Liliany oczywiście wygrywa.
Patrzę w dół,i czuje kulkę w gardle,która nie umożliwiała mi spokojne przełykanie śliny.
Przez moją leniwośc,kiedyś umrę zamiast iść dłuższą drogą pod górkę to wolałam iść tą machina śmierci.
Zakręciło mi sie mocno w głowie,czułam nasilające się mdłości.
Czułam jak powoli upadam,moja głowa robiła się coraz cięższa.
Gdy,nagle coś albo ktoś chwycił mnie od tyłu za talie,zaczęłam drzeć się w niebogłosy  i szarpać,cały strach przed mostem zniknął a za niego wstąpił nowy.
Kogoś ręka zamknęła mi lekko buzie.
-Spokojnie kochanie,teraz pójdziesz do domu inna drogą i nie chce cie więcej widzieć na tym moście-szeptał mi do ucha.W jego głowie można było wyczuć troskę,ale dlaczego?

Szybko odwróciłam się,ale nieznajomy zniknął.Jak to,przecież..?
Zaczełam się plątać w własnych myślach,ruszyłam dłuższa droga do domu.
W domu nikogo nie zastałam,ponieważ mama często pracuje w nocy.

Umyta i przebrana jedyne w koronkowe majtki poszłam spać,dalej myśląc o nieznajomym....
-------------------
Hejka!
Chciałam tylko poinformować,ze jest to moje drugie konto na wattpadzie.
Moje pierwsze konto zdobyło dosyć duży sukces(oczywiście nie chodzi mi o chwalenie się),postanowiłam założyć drugie konto.
I jestem ciekawa czy moi czytelnicy poznają kim jestem.
Powodzenia,i zachęcam do czytania gwiazdkową ja i komentowania ❤️