Bu sözlerimin karşısında babam göz yaşlarına boğulmuştu...
Onlar için çabalamaya her zaman hazırdım. Ama bedenim ölü ruhum çoktan ölü.
Odada yalnız kalmak istemiştim. Son kez "veda" mektuplarını yazmak istemiştim belkide bu son kez olmuyacaktı. Dediğim gibi hayatım mucizelerle dolu belki hiç beklemediğim bı anda şu kapıdan içeri annem girecekti.
Ama artık çok geçti ÖlüYORUm
ANNE...
Yazdığım son veda mektuplarını bir kenara koymuştum kapı tıklayınca uyuyo numarası yapmıştım. Allison mektupları alıp dışarı çıkmıştı bunları okuduktan sonra benim yanıma geliceğini Azda olsa tahmin edebiliyordum.
Hastanede dolaşmak istemiştim. Belkide son kez olurdu benim için ama herşey daha bitmedi ya .
Doktor Edison gelmişti hiç bir şey demiyip benimle birlikte gelmişti.
Benim gibi bir çok çocuk vardı bazıları benden daha küçük bazıları benimle yaşıtlardı.
Doktor Edison: bak küçük senin gibi bir çok kişi var neden arkadaş edinmiyorsun hem bu yanlızlık hissini giderir.
1. Olarak yalnızlık hissi kendimde duymuyorum!!!
2. Olarak onlarla arkadaş edinip bir gün veda edicegim zaman onları da üzmek istemem.
Doktor Edison : yine bir vedaya gelmiş bulunuyoruz demek. Şuan hayatının devam ettiginin sende farkındasın ama en azından yatakta yatıp iç çekiceğine onların hayatlarını sorar onlara "dert" ortağı olursun .
Güzel bir yerden girdin doktor bu fikrini sevdim ama sadece kısa süreliğine .
Doktor Edison yanımdan ayrılmıştı. Bende onların yanında gitmiştim .
Benimle maskesinin aynı renkte olduğunu gördüğüm bir kız vardı .
Onun yanına gitmeyi tercih etmiştim
Maskenin morluğu kalbinin siyahlığımı desek biz şuna...
Merhaba diyerek söze girmiştim senin adın ne peki
Adım Maria peki ya senin ?
Benimkisi De lydia peki ya senin buraya düşme sebebinin farklılıkları yok mu? hastalık dışında
Maria: herkesin olduğu gibi benimde bir derdim var biraz değişik olsada benim hayatım yaşamaya değer .
Benimkisi değer mi bilemem yaşıyoruz işte ama herkesin sonu belli.
Çok konuşmadan odama geçmiştim hayattan bezmiş gibi bir hali vardı ya
Buraya düşenlerin hayatları nasıl olabilirdi ki
Allison içeri girmişti ah tabi "mektuplar" okumuştur elbet allisonla dert ortaklığı ilan etmiştik.
Allison: peki ya bu yazdığın mektuplar neyin nesi prenses ??
Hiç hergece sizden "gizli gizli" yazdığım veda mektuplarını ortaya çıkarma vaktimin geldiğini düşündüm.
Allison: bak prenses hala yaşamın devam ediyor. Sana prenses dememin yanı da şu ömür boyu prenses lafı hep sende kalsın prenseslerin başlarındaki taç hiç bir zaman yere düşmez... Sende bizden ayrılmıyacaksın! Tacın hep başında olucak sende bizim yanımızda olucaksın.
Allisonun dediklerinden nedense çok etkilenmiştim. Arkadaşlarımı buraya çağırmak istemiştim doktor Edison beni kırmamıştı.
Saçlarım olmadığı için bana çok tuhaf bakıyorlardı buda beni üzüyordu ya
Yaşarsam elbet bir gün uzuyacaklardı ya onlarla eskisi gibi vakit geçiremesemde dertleşmek iyi geliyordu.
Ölücek bir arkadaşlarının olması onları üzsede yeniden beraber olucağımızı biliyorlardı.
Onlar gittikten sonra babam yanıma gelmişti bana bir mektup verip gitmişti aynı benim yaptığım gibi bu veda mektubu olmazdı değil mi ?
Çünkü o asla beni bırakıp gidemezdi .
Mektubu açtığımda söyle yazıyordu
Kızım...
Devam edicek.
