Two weeks na mula nung nangyari sa cafeteria. Two weeks na din akong inaabuso ng mga kaibigan ko. Ang malala pa ay nakisawsaw yung buong klase sa biruan nina JB at Mark. Ayos lang naman sa part ko kasi di naman ako madaling mapikon pero si Nayeon?
"Oy Nabong! Totoo bang may gusto si Jin sayo?"
Teka, pangalan ko yun ah!
"Duh! Dream on, girl!"
Si Nayeon ba kausap nila?
"Hahaha wag kana umasa girl! Tsura mong yan?"
Aba! Teka masilip nga.
"Hahaha kita nyo? Di naman papalag yan e! Tsura nya lang maangas pero wala yan!" Sabi nung babaeng malaki mata. Sorry na, wala akong problema sa malaking mata pero sa kanilang tatlo na bully sya lang may malaking mata e.
"Nga naman. Angas-angasan wala namang maibuga! Haha" Sabi naman ni girl kulot.
"O? Ano na? Tutunganga kalang dyan?!" Sabi naman ni girl pink hairband sabay tulak kay Nayeon. Yun yata leader nila.
"Is that all you got? Yu happy? Is messing someone else's life make yu feel good? I pity you, you, and you." Nayeon said with a smirk. Ibang klase talaga tong babaeng to.
Nag-iba yung aura nung leader-leaderan nila. Yung kaninang nakatawa naka poker face na.
"Flirt with Jin and I'll kill you, bitch!" Sabi ni leader sabay sampal kay Nayeon.
Pasensya na di ko talaga trip makisawsaw sa away ng may away kahit pa ako rason nyan. Kaya sana di papaapi si Nayeon para ligtas konsensya ko.
"First of all, don't dare to slap me... again. Palalampasin kita ngayon. Second, flirting is not my thing. Third, I don't know who the heck is Jin so he's all yours." Nayeon.
So di nya ako kilala? Mag-aapat na taon na kaming kaklase e di nya ako kilala?
Umalis na ako sa grandstand. Sa library nalang ako tatambay para sa katahimikan.
--
Nayeon's POV
A/N di sana ako maglalagay ng POV kay Nayeon kaso baka magkalitohan. So, here! Happy reading! :)
"First of all, don't dare to slap me... again. Palalampasin kita ngayon. Second, flirting is not my thing. Third, I don't know who the heck is Jin so he's all yours. Fourth, dare to kill me and I'll kill you. Fifth, stop being a bitch cuz it doesn't suit you..hmm lemme check *looks at her from head-to-toe* try being a slut maybe it'll do." I said flashing my smirk again.
"Walang hiya ka!" Sabi ni girl na nanampal sakin kanina. Hinila nya buhok ko. Masakit kaya. Nakisama pa yung dalawang higad na alagad nya.
Dahil dun pinatikim ko sila ng Judo moves ko ayon lumipad. Ano akala nila? I'm that easy to mess with? Pwes, they're wrong.
Pagkatapos nun they left me with no words. Which is good cuz I've wasted enough time dealing with them already.
Nawalan na ako ng gana. Ayaw ko na tuloy pumasok. Uuwi nalang ako ng bahay.
Our house is... just a house. Yep. Our house is not a home. Nakakalito ba? Kasi sabi nila "Home is where your heart is." pero di ganun sa amin e.
My mom died way back in my high school days. My dad? He doesn't treat me like his own child. Mali. He doesn't believe that I am his child. Naghiwalay kasi sila ni mommy nung two months palang nya akong pinagbubuntis tapos isusurprise nya dapat si dad pag na confirm nya na na baby girl ang dinadala. But that didn't happen. He doesn't even try checking that stupid paternity test.
I have only one family left which is my Kuya pero nandun sya kay dad ngayon e. When mom died, dad took kuya with him to China. Ang saya diba? I mourned mom's death alone.
Missed ko na sobra si kuya. Wala ng nangungulit sakin. Hayy. Kung nandito siguro yun araw-araw nya ako bubusweten. Ayos lang sana yung ganun kesa ngayon wala akong makausap sa bahay.
I live alone. Mom left a small business when she died and I'm the one running it now. I still go to school, kasi wala naman masyado gagawin sa office kasi maliit lang naman na business yon and para na din makatapos ako sa pag-aaral.
Sa wakas, I'm back in my room! Ahhh I missed you unan ko! Haha. Ngayon di naman na ako masyadong malungkot. Sanay na ko e. And I don't feel so alone naman since may mga kasambahay naman ako and I treat them like a family na.
*riiiiing*
*riiiiing*
AHHH ano ba yan. Pambihira panira ng tulog e.
*riiiing*
Kinuha ko phone ko and sinagot ko without checking the caller ID.
"BAAAAAABY!!!!! GUESS WHAT!!!!!"
No need to check. I know who it is.
"Ouch! Kuya naman e. Sakit sa tenga." I said. Yes. It's kuya. My one and only big brother. Kuya Jackson.
"Awe. Sorry baby. Na excite lang. Btw I have good news." He said. Halata nga na excite sya.
"What is i—"
"I'M COMING HOOOOOOME!!!!"
What did he just said?
He's coming?
Home?!
"Baby, yu there? I said I'm coming home!"
"Kuya pakiulit." I said in a monotone voice. Di ako makapaniwala.
"Uuwi ako. Diyan na ko titira ulit. Baby, after six years makakasama na ulit kita!" Sabi nya with his voice breaking. Awe kahit kelan talaga iyakin si kuya e. Haha mahal na mahal ako.
"Haha kuya wag ka iiyak! I love you uwi kana dali missed na kita sobra!"
"Video call tayo gusto kita makita baby. Haha"
"Sure kuya. Wait."
With that nag skype kami ni kuya. Ang kulit pinagalitan ako kasi bat daw naka all black nanaman ako. E trip ko e. Di naman kasi ako ganito talaga pero mula nung naiwan na ako ni kuya nakasanayan ko na kasi si kuya ganito mga taste sa damit nya tapos nung ginagaya ko e feel ko kasama ko na sya.
"Dapat pag-uwi ko bumalik na din yung baby bunny ko ha." Yan naman sya sa bunny haha.
"Opo kuya. Promise." Sabi ko sabay ngiti ng malapad.
Awee. I feel complete again. With kuya coming back home? Napapangiti na ako iniisip ko palang.
Mom, kuya's coming back. Missed mo na din sya no? Thank you, mom. Thank you for giving birth to such a loving brother for me. I love you both.
How about a little change for later?
I can't help but smile with that thought.

BINABASA MO ANG
Say You Like Me
FanfictionNo, don't look at me! Stop staring! Just don't mind me, please! Why do I have to attend this crappy school? Humans are stupid. Gosh! This school doesn't teach me anything useful. I can do this. What if I fail? No, I can do it. This time it's for...