Kuya, Why so Cold?

KWSC? 1: Kamalasan nga ba?

EUNICE

"OUCH!!!"

aray ko!! grabe ang sakit. ang malas ko naman kasi nadulas pa ako at may putik pa talaga itong nilandingan ko. huhuhu. malelate na ako eh grabe hindi man lang makicooperate itong mga malas kong mga paa. wala na ba talagang gentleman sa mundo? wala man alng bang tutulong sakin dito tumayo. hmp! pero kung tutuusin sa panget kong to? hay nako panigurado wala talagang tutulong sakin!.

tinayo ko ang sarili ko sa pag-ka upo sa sahig. yuck ang dumi ko na. puro putik yung palda ko! huhuh lagot ako nito kay mama. bala na nga. maya-maya may narinig akong babaeng humahalaklak habang nakatingin sakin at biglang gumisi.

"haha!! panget na nga lampa pa" sabi niya with matching flip hair. sus akala mo naman kung sinong maganda. at tska alam ko naman na panget ako hindi niya na kailangan ipaglantaran sakin.

hindi ko na lang pinansin yung babaeng yun baka lalo akong malate nito.teka anong oras na nga ba?

hala ang layo pa ng school namin baka malate ako nyan. bakit pa kasi kailangan na maging mahirap kami. ayoko na talaga. tumakbo na lang ako pero sa kasamaang palad ay biglang umulan. hay! kailan ba makikipag cooperate ang mundo sakin?. may galit ba siya sakin?. tinignan ko yung bag ko. at takte! wala akong payong kung minamalas nga naman nuh!! at ito ako ngayon nakatayo sa side walk at basang basa.

ayoko na pagod na pagod na ako. sawang sawa na ako maging malas sa lahat ng bagay. napaupo na lang ako at niyakap ko ang tuhod ko at tska pinatong ang ulo ko dito. dito na lang ako. wala na akong pake kung isipin nila na baliw ako. pero kasi naman eh kanina sabi ng weather forecast na 40% lang daw ang pag-ulan. hay mabuti pa dito na lang talaga ako. at least nawala na yung putik sa damit ko. yun nga lang basang basa naman ako. 

naramdaman ko naman na parang wala ng pumpatak na tubig sa katawan ko. bat ang bilis naman ata parang kanina alng ang lakas lakas ng ulan tas ngayon wala na agad. inangat ko ng unti yung ulo hindi ganon kataas pero sapat na para makakita ako ng unti. huhh? hindi pa naman tumila ang ulan eh!. pero napansin ko na may naka tayo sa harapan ko. sino to?. napatayo ako bigla sa nakita ko. parang lumiliwanag pa yung mukha niya yung tipong parang sa movies kapag nasa kasamaan yung prinsesa dadating si prince charming tas kapag tiningnan siya nung princess lumiliwanag yung mukha ni prince charming at slow mo yung paligid ninyong dalawa. ganyan ang nararamdaman ko ngayon! ng makita ko si...

"BRYLE!!" 

oh ehm gee!! si Bryle pinapayungan ako. ang ultimate crush ko!! pinapayungan ako. nanaginip ba ako. wait try ko nga kurutin kung mga pisngi ko. pero teka nasaabi ko ba na pinapayungtan ninya ako at crush ko siya? kyaah kinikilig ako eh

"Aray!" napatingin si Bryle sakin. nag-smile at nag peace sign ako. mehehe medyo akwkard!!. nag-lakad naman siya. agad ko namang siyang hinabol mahirap na ano. alam nyo yung feeling na anytime sasabog na yung puso ko sa kilig. pero nakapagtataka bakit niya to ginagawa?

"B-bryle bakit mo ako tinulungan? s-sorry hindi ko namapigilan eh" napatigil naman siya sa pag-lalakad at tinuro yung dib-dib ko. pero wala parin siyang expression sa mukha niya. teka lang tinuro ba niya yung dibdib ko bakit anong bang mer--

oh hell no!! this cant be happening!! kaya pala ang daming mga lalaki na ang manyak tuingin sakin kanina. bakit ngayon ko pa nakalimutan mag sando. nakakahiya nakita  ni Bryle yung pink kong bra. lupa please kainin mo na ako ngayon na. hindi ko namalayan na nasa school na pala kami at hindi ko rin namalayan na may jacket na nakapatong sa likod ko. teka jacket to ni Bryle ah?

KYAAAAH!!! keleg mats!!!

at pag-kadating na pagka dating namin nag kumpulan sila at nagsisitilian nung dumating kami este si Bryle lang. nag simula rin sila magbulungbulungan- if thats what you call it- parang ngayon lang ata nila napansin na sabay kami pumasok

"nakikita mo ba ang nakikita ko! suot niya yung favorite na blue na jacket ni Bryle oppa"

"bakit sila magkasabay ng malas girl na yan"

"hala baka mahawa si oppa niyan sa kamalasan ng ugly girl na yan"

"that girl is like so feelingera. she has no right to make sabay-sabay at makesilong to the payong of my baby Bryle."

"ewww lang ha! ang ugly niya kaya. so kadiri"

kala mo naman kung sino makaasta. tao rin naman ako nuh, may puso rin ako. marunong din akong masaktan. masyado na atang akong nalilibang dito. teka anong oras na ba?

7:20

sheeet!! 7:30 yung class ko. tumakbo ako sa locker ko at nagbihis. buti na lang at may extra damit ako. nagmadali naman ako papunta sa classroom ko at mga 7:40 na ako nakapunta. lagot na talaga ako nito. terror teacher pa naman to. 

"uyy! mukhang naka abot si manang ah" sabi ni Jason, isa sa mga nangbubully sakin

"oo nga eh. mukhang haggard na haggard ah. ay mali ganyan na pala yung itsura niya hahah" sabi naman ni Clover, isa pa sa mga may galit sa akin. napupuno ng tawanan sa paligid. ayoko ng ganto. seryoso. nabibingi na nga ako sa sobrang pag-tawa nila eh

"QUIEEEET!! and you Ms. Chua. alam mo bang nakaka-apekto yang habitual tardiness mo sa pagiging Valedictorian mo. please take your seat now!!" wala na akong nagawa kung hindi umupo sa pinaka likod, dahil yun na lang ang natititra. nilabas ko yung ballpen ko at notebook. 

"Ms.Chua, please answer this equation" tumayo naman ako bigla, its my time to shine. every time na may lalagpasan akong row ng seat tumatawa sila. huh? bakit anong meron? hindi ko na lang sila pinansin at sinagutan ko na lang para matapos na. pero sa middle ng pag-sosolve ko tinawag ako ni Ms. Requilin

"uhm.. Ms. Salvador, please go to the clinic" huh bakit

"You do have a stain" biglang nagtawanan naman sila. bakit sila ganon sakin, wala naman akong ginawa eh. hindi ko napigilang may tumuong luha sa mga mata ko. hindi ko na kaya. tumakbo na lang ako palabas ng impernong lugar na ito at nag-punta sa tambayan ko.... sa corridor ng mga lumang classroom. Bakit pa kasi kailangan pumunta si Katy sa Korea, ayan tuloy wala akong karamay dito. napaupo ulit ako at niyakap ko ang mga tuhod ko at pinatong ang ulo ko rito.

hindi ko na kasi kaya yung pangaapi nila eh. akala mo kung sinong magaling, pero hindi naman. malas nanaman ako, nakalimutan ko yung panyo ko. nagulat ako ng may biglang nagsalita

"panget tignan ang babaeng umiiyak ng walang panyo."

itutuloy

------------------------------------------------------------------------------------------

bitin ba? ehehehhe