mortuus stella °jookyun

okta

Changkyun koltukta oturmuş elindeki dondurmayı yerken bir yandan da televizyonda korku filmi izliyordu.Changkyun ilk başta filmi Jooheon ile beraber izlemek istese de büyüğü bunu kabul etmemişti.Küçüğüne film izlemek istemediğini söylemişti fakat aslında korku filmleri ile arası pek iyi değildi büyük olanın.Tabii bunu küçüğüne asla söylemeyecekti.

"O aptal bebeğe dokunma sakın!Aish, seni uyarmıştım.Olacaklardan ben sorumlu değilim seni salak!"

Jooheon, küçüğünün sesini duyabiliyordu ve bu zaman zaman suratında ufak bir gülümsemeye sebep oluyordu.Beraber oldukları şu kısa sürede Jooheon onun bir film, dizi izlerken yorum yapmayı seven biri olduğunu fark etmişti.Sanki izlediği şeyin içindeki kişiler onu duyabiliyormuş gibi sesini yükseltiyor, alçaltıyor, uyarılarda bulunuyor ve söyleniyordu.Birden içeriden bir çığlık yükselmesi ile Jooheon korkuyla yerinden kalkmış ve koşarak içeri gitmişti.Kalbi hızla çarparken o Changkyun'u arıyordu.Sonunda Changkyun koltuğun altından çıktığında Jooheon rahat bir nefes vermiş olmasına rağmen elini kalbine götürmüştü.Derin derin nefesler alırken sakinleşmeye çalışıyordu.Neden bu kadar endişelenmişti?

"Hyung?...İyi misin?"diye sordu Changkyun büyüğünü fark ettiği zaman.Büyüğünün hızla inip kalkan göğüsünü izlerken içini bir korku kaplamıştı küçüğün.Bir şey mi olmuştu?

Birden bağırdı Jooheon."Aptal mısın?Endişelendim!Sana bir şey oldu sandım, korktum.Anlayacağın iyi değilim, Changkyun."

"Ö-özür dilerim, hyung.Sadece...Hayalet birden ekranda belirince korktum."

Jooheon derin bir nefes daha aldıktan sonra baş parmağını küçüğe doğrulttu."Sana korku filmi izlemek yasak bundan sonra!"

Küçüğü itiraz etmek için ağzını açtığı sırada Jooheon devam etti."İtiraz etmeye kalkma bile Kyun.Bir daha beni böyle korkutursan seni kapı dışarı ederim."

Jooheon onun cevabını beklemeden televizyonun fişini çekmişti.

"Peki, hyung."diyerek başını öne eğmişti Changkyun.Korku filmlerini seviyordu ve şimdi onlardan vaz geçmek zorundaydı.Ya da...Suratına yerleşen şeytani gülümsemeyi fark ettiği an yok etmişti o gülümsemeyi.Büyüğü o gülümsemeyi görmemeliydi.

Jooheon odasına gitmek için odadan çıktığı sırada Changkyun bilgisayarı eline almış, kulaklıklarını takmış ve internette izlemek istediği filmi aramaya koyulmuştu.Tam filmin başlatma butonuna basacak iken bilgisauarın birden kucağından çekilmesi ile neye uğradığını şaşırmıştı.

Başını yukarı kaldırdığında büyüğünün ona hiç de samimi olmayan bir gülümse ile baktığını görmesi ile o da suratına bir gülümseme yerleştirmişti.

"Merhaba, hyung."dedi sevimli bir şekilde.

"Biraz laftan anla, küçüğüm."diyerek bilgisayarla beraber odadan tekrar çıkmıştı Jooheon.Changkyun ise izleyemediği film için sinirle koltukta tepiniyordu.