1. Bölüm

270 10 2
                                    

Arkadaşlar bu ilk bölümümüz.Biraz kısa olmuş olabilir.Daha uzun yazacağız.Şimdiden keyifli okumalar...

------------------------

Kim teni taşındığı şehirde akşam üzeri mağaza gezeceğim diye çıkıp kaybolur ki ? Tabikide ben.Şu anda tam olarak bu durumdayım.

Bilmem kaç saattir taksi veya durak arıyorum bilmiyorum ama telefonumun şarzının bitmeside çok güzel oldu.'Help me!' diye bağırasın var ama ben şizofren değilim.Şansıma tüküreyim!!

Yağmur başladı.Gerçekten mi ? Allah'ım neydi günahım.Daha fazla dayanamadım ve bulduğum boş bir banka oturdum.Biraz sonra yanıma biri oturdu.Karanlık olduğu için yüzünü seçemesemde yakışıklı bir çocuğa benziyordu.Çocuk bana bakıyordu."İyi misin ?" dedi.Ses tonu hoşuma gitmişti."İ-iyim."dedim.Kahretsin niye kekelediysem."Bu saatte dışarıda ne işin var ?" Başta afallasam da sonra aklıma geldi.Saat kaçtı ki? "Saat kaç ?" dedim.Çocuk sırıttı ve "Gerçekten saatin kaç olduğundan haberin yok mu ? Saat iki." dedi.

Nee? Saat iki olmuş ve ben hala dışarıdayım.Annem olsa beni meşhur terlikleriyle döverdi ama tek başıma yaşıyorum.Çocuğa yavru köpek bakışı atarak "Ben buraya yeni taşındım da açıkçası kayboldum.Bana yardımcı olur musun?" dedim.Cidden bunlarımı dedim? Ben Nehir Aksoy ve bunları söylemek.Yerin dibine girseymişim daha iyiymiş .Akrabalarıma bile karşı utangacım nasıl olur da tanıştığım yeni birine söylerim? Düşüncelerimden sıyrılıp çocuğa baktım.Düşünür gibi hali vardı.Neyi düşünecekse.En sonunda bana dönüp "Neyseki arabam var evin adresini söyle götürürüm."dedi.Ama bir saniye ben ecin adresini bilmiyorum ki.Çocuğa mahçup bir şekilde"Ne yazık ki evin adresini bilmiyorum." dedim. Çocuk 'Yuh artık bu kadar da gerizekalı olunmaz' bakışıyla bana baktı,veya ben öyle düşünüyorum.Çocuk bana bakarak "Evin oradaki market veya mağazaların adlarını biliyormusun." dedi.Neyseki bunu biliyordum.Aklıma büyük alışveriş merkezleri geldi ve hemen anlatmaya başladım.Bir saatte anda geldik.Araba evin önünde durunca hemen kendimi dışarı attım ve kapıyı açarak içeri girdim.Teşekkür bile edememiştim.Neyse boşver diyip kendimi yatağa attım.Ve sonrası karanlık...

-----------------------

"Dırrrrrrt - Dırrrrrt" diye çalan telefonumu bir hışımla kapattım.Neyseki telefonuma gece şarj etmeyi unutmamıştım.Bugün okulun ilk günüydü.Hemen kalktım,duşa girdim,saçlarımı kurutun şekil verdim,üstümü giydim ve makyajımı yaptım.Okulda yerim düşüncesiyle hemen evden çıktım.Taksi çağırdım ve hemen okulun yolunu tuttum.

Okula geldiğimde herkes bana bakar diye düşünmüştüm ama hiçse öyle olmadı.'Tabi Nehir'cim sen sanki çok güzelsinde herkes sana bakacak'diye cevap verdi sevgili iç sesim.'Kapa çeneni iç ses'dedim.Sustu zaten gerizekalı.

Müdürün yanına gittiğimde Hemen sınıfımı öğrendim.12-B'miş.Sayısal okuyorum.Sınıfıma gittim ve oturacak yer bulmaya çalışırken "Merhaba yeni." diyen bir ses duydum.Yanıma bir tane kız geldi."Yanım boş.Yanıma gelebilirsin." dedi.Tebessüm ederek yanına oturdum.Bana dönüp "Ben Esra.Senin adın ne ?" dedi.Gülümseyerek "Nehir." dedim.Ders başlamıştı.Öğretmen derse girdi.Adının Semih olduğunu öğrendiğim hoca fizik hocasıymış.Hoca beni soru yağmuruna tutarken birden kapı açıldı.

İçeriye iki öğrenci gelmişti.Hoca onlara sinirle bakarak "Emre,Emir.Neden geç kaldınız ?" dedi.İçlerinden bir tanesi "Özür dileriz hocam.Trafik vardı." dedi.Yanındakine baktığımda ben bu çocuğu bir yerden hatırlıyorum sanki diye düşünmeden etmedim.Hoca ders bitmeden 10 dakika önce performans ödevi vermem için kızlı-erkekli eşleştirme yapıyordu.Hoca "Esra,Emir - Derin,Alp ve Nehir,Emre."dedi.Esra bana fısıldayarak "Onunla uğraşacaksın." dedi.Ne demek istiyordu diye düşünürken Emre'nin yanına gittim."Kime gidiyoruz ?" dedim.Umursamaz bir şekilde "Bana geliyorsun.Evinin adresini atarsın alırım seni." dedi.Ders başlamıştı ve bizde yerimize geçmiştik.

Dersin yarısını uyukluyarak geçirmiştim.Çıkış zili çaldığında çantamı kapıp Emre'nin yanına gittim.Numarasını aldığımda taksi çağırdım ve eve gittim.

Eve gittiğimde hemen üstümü değiştim, hafif bir makyaj yapıp gelip beni alması için Emre'ye adresi mesaj olarak attım.

5 dakika,10 dakika derken 1 saat oldu gelmedi beyefendi.Bekledim bekledim bekledim ve sonunda mesaj geldi.Mesajda 'Aşağı in geldim.' Yazıyordu.hemen ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım.Emre'yi görünce tebessüm ettim ve arabasına bindim.Yolda giderken Emre ile ben yaşıtız ve ben araba kullanamıyorum çünkü yaşım yetmiyor ama o kullanıyor.Emre'ye dönüp "Ben ile sen yaşıtız ve ben araba kullanamıyorum ve sen kullanıyorsun.Nasıl oluyor da ehliyetin oluyor ?" dedim.Bana alayla dönüp "Para." dedi."Parayla ehliyet alabiliyorsun.Tabi biraz da ün gerekli." dedi.Ben ona şaşkınca bakarken aklıma şu geldi.Demek ünü varmış ha beyfendimizin.Ne güzel ne güzel.

Eve geldiğimizde Emre pizza çağırdı ve hemen yedik.Yaklaşık iki saat sonra ödevi bitirmiştik ve benim gücüm kalmamıştı.Sonunda "Ödev bitti." dedim.Emre yanıma yaklaştı ve tenimde nefesini hissettim."Bir daha önüme çıkma ufaklık." dedi.Ürperdim ve geri çekildim.Hızlıca evden gittim ve taksi çağırdım.Bu da ne demek oluyordu? Ben bunları düşünürken amca bana bakarak"Geldik kızım." dedi.Amcaya parasını uzatım taksiden indim.Evin kapısını açtım ve direkt odama çıkarak kendimi yatağa attım.Gözlerim ağırlaşmaya başladı ve yavaşça kapandı.

------------------------

Okuduğunuz için teşekkür ederim.Elimden ne geliyorsa yapmaya çalıştım.Yeni bölüm yarın akşam gelir.O zamana kadar görüşmek üzere.

BAŞ BELASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin