Boşluk

Bölüm 6 : Yine

Geçenlerde arkadaşlarımla oturuyorum bir şey farkettim. Herkesin bir derdi var. Komiğime gitmedi değil doğrusu her şeyden şikayetçi oysaki hayat kusurlarınızla güzeldir, yaptığınız hatalarla ben bunları düşünürken arkadaşım bir soru sordu "Selin kanka hayatına tekrar başlamak ister miydin? Başlasan neleri değiştirirsin? " Güzel bir soruydu ben genelde düşünmeden cevap veririm ama nedense bu soruda düşünme gereksinimi duydum. Biraz sessizlik oluştu. "Hayatıma tekrardan başlamak isteyeceğimi sanmıyorum " dedim. Şaşırmışlardı çünkü en az onlar kadar bende yaşadığım hayattan hoşnut değildim. "Nasıl yani ?" Bana kalırsa bu da hayatın bir parçası şikayetçi olmamız. "Bilmiyorum arkadaşlar. Herkes hata yapabilir. Zaten bu hataları yaparak hayatın ne olduğunu öğreniyoruz ya. " dedim. Beni anlamamışa benziyorlardı. Hafif tebessüm ettim.

Klasik okul çıkışlarından biriydi. Otobüsü bekliyorduk her zamanki gibi. Ufak bir ayrıntı vardı gülmüyordum. Genelde güler yüzlü birisiyim ve arkadaşlarım olur olmaz her şeye güldüğüm için bana kızarlar fakat ciddi olduğum zamanda her seferinde gül derler evet biliyorum garip ama gerçek. Karşıda bizim çocuklar oturuyordu oraya genellikle sigara içmeye giderler. Sağıma soluma baktım ve bende onların yanına gittim. Sigaranın kokusunu sevmezdim ama bende bir kere çekmek istedim. Alışmıştım artık sadece biraz başım dönüyordu ama bu aralar içmiyordum. Zararlı olduğunun farkındaydım. Bile bile kendimi zarara sokmak istemiyordum bunu sadece salaklar yapar. Benim çok salak arkadaşım varmış bunu şimdi fark ediyorum onları uyarmayı hiç düşünmedim bunu kendileri farkına varabilirler diye düşünüyorum. Otobüsüm geliyordu kaçırmamam lazım. Hepsiyle görüştükten sonra durağa doğru ilerledim evin yolunu tuttum.