In love with a Nerdy boy

Chapter 4

SAV's POV

Dali dali akong lumabas sa elevator. Matinding kaba ang bumabalot sa dibdib ko ngayon, minsan lang nandito sina mommy at daddy kaya gusto ko rin silang makita.

'Kahit alam kong, di sila masayang makita ako. Tch!'

Habang naglalakad, hinahanap ko ang susi ko sa bag. Sa di inaasahan may nakabangga ako. Pag angat ko ng tingin...

'Anak ng... Malas naman ohh'

Nakita ko si Nerdy. "Ahh. I-i-I'm sorry. Di ko sinasadya"

Sa di malamang rason, biglang tumulo ang luha sa aking pisngi. Di ko maintindihan ang nararamdaman ko, parang feel ko safe ako. Siguro dahil sa simula palang ay siya na yung sandalan ko pag may problema ako with my parents.

"H-Hey hey. Why are you crying Vanna?" Bakas ang pag alala sa kaniyang mukha.

'Namiss ko yang pangalang yan'

"Mommy and Daddy are home Ford, I don't know what to do. I left my key and I really need to go home, they're looking for me. P-please drive me home Ford" Sabi ko. Na uulul na ako. Di ko alam pero, I feel like I need him now. Only him.

Halatang nagulat siya dahil tinawag ko siyang FORD. Lumapit siya at pinunas ang mga luha ko gamit ang kamay niya. Hinawakan niya ang pisngi ko gamit ang dalawang kamay niya at niyakap ako. I hug him too and started crying.

"Sshh. Its okay Vanna, I'm here, I'll drive you home. Let's go" siya ang kumalas sa yakap at hinila ako papunta sa kotse niya.

Magkahawak kamay kaming pumunta sa kotse niya. Pinag buksan niya ako ng pinto sa front seat. Agad niya rin namang pinaharurot ang kaniyang sasakyan. Tahimk siya buong biyahe kaya di na lang rin ko nagsalita, nakatingin lang ako sa mga buildings sa labas.

Nang bigla siya nagsalita. "U-uhmm Vanna, can I ask?"

"Hmm?"

"Bakit ka nasa condo kanina?"

'Omg. Di ko pwedeng sabihin sakanya, tsaka di pa naman kami okay uhh. Di porket sinamahan niya ako ay okay na kami. Duuh'

"Ahh. Yun? It's none of your business"

Sinulyapan ko siya at bakas sa kanyang mukha ang pagka gulat dahil sa sinabi ko. Diretso pa rin ang kaniyang paningin.

"Ohh. Sorry"

Di na uliy siya nagsalita, naka kynot ang noo niya habang nag mamaneho. Mejo nakaramdam din ako ng konting guit dahil sa sinabi ko. Di ko namalayang nasa tapat na pala kame ng aming bahay.

Kinalas ko ang seatbelt. "Uhmm. Thanks for the ride"

"No problem... uhmm Vanna.."

"Yes?"

"I hope we can be fr-"

I cut him off. Alam ko na kung saan pupunta tong usapan. "I'm sorry. But can you do me a favor? Kalimutan na lang natin na nangyari to huh? Bye nerdy" sabi ko sabay labas sa kanyang sasakyan.

Theo's POV

Nakatunganga parin ako dito sa labas ng kanilang bahay. Nagulat ako sa sinabi niya, ang akala ko okay na kami. Akala lang pala. Ibang iba na yung bestfriend ko, I did'nt recognize her at first dahil nag iba talaga yung itsura niya. With her long hair na kulot sa dulo, her contact lens, her pink lips, her skin... everything changed. Hinanap ko siya, that's why I enrolled sa SHS para sakanya.

Nagising ako dahil sa sigaw ni Hannah, ang babaeng rason kung bakit kame naghiwalay ni Vanna. Though, di alam ni Vanna ang name niya.

"Theoooo!! Wake up! Malelate tayo sa first day natin" sigaw niya sabay yugyog sa balikat ko.

"Okay okay. Maliligo't mag bibihis lang ako. Hintayin mo na lang ako sa labas Han"

"Okay. Dalian mo uhh?" At tuluyan na siyang lumabas.

Hannah is my neighbor sa probinsya namin, doon ako nag grade 1 hanggang grade 3. Close na close kame, childhood friends kame. Nagtransfer ako sa Manila nung grade 4. Nawalan na kame ng communication.

Grade 4 ako when I met this girl, maiksi ang buhok, may thick glasses tulad ko and may brace rin siya. Naging bestfriends kame, hanggang sa lumalim na ang pagkakaibigan namin nung nag grade 6 kame. Her name is Vanna, her parents doesn't like me for her kasi mahirap lang kame while mayaman sila. Scholar lang ako sa school that time. But then, di kame sumuko.

Here comes Hannah, she texted me na dito na daw sila sa Manila dahil naka ahon sila ng konti, She asked me if pwedeng magkita kame, and I agreed. Nag ask rin ako ng permission kay Vanna pumayag rin naman siya, alam niyang chilhood friend ko yung pupuntahan ko. Di nag tagal madalas na kameng nagkikita ni Hannah to make up the years na di kame nagkita.

Sa pag gala namin ni Hannah di ko napansin na wala na pala kameng oras para sa isa't isa ni Vanna. Busy siya lagi dahil parte siya ng student org. Nakuha yung phone niya, kaya di kame masyado naguusap. Di pa rin sila nagkakilala ni Hannah dahil nga busy siya. Until we broke up, umalis sila na family niya papuntang states nung nagraduate kame. After that, di na kame nagkita kailan man.

Summer nung nalaman kong, matagal na pala silang nakabalik ng Pilipinas kaya nagpasya akong suyuin ulit siya. I still love her, I really do. I can't blame Hannah, wala rin naman siyang kasalanan. Kaya okay parin kame hanggang ngayon. Maybe Vanna ang I are so immatures that time kaya kame naghiwalay. But I'm sure na magiging akin ulit siya.

Nakapasok ako sa SHS dahil yumaman kami. Paano? Dahil nagkahiwalay ang parents ko at nagpakasal si mama sa mayamang negosyante. On going prosses pa lang yung pag palit ng apelyido ko, siguro naman ngayon magugustuhan na ako ng parents ni Vanna.

Habang nagmumuni muni, nagawa ko yung pagligo at pag bihis. Paglabas ko, nasa sala na si Hannah at naghihintay sakin. Kumain muna ako at umalis na kame.

---
SCHOOL

Pagkababa namin sa kotse ko, marami nang tumitingin samin. Batid kong dahil ito kay Hannah, sikat siya rito dahil volleyball player siya. Simula grade 7 hanggang ngayon dito na siya nagaaral, scholar. Samantalang ako sa ibang paaralan, ngayon lang ako nagtransfer dahil nga kay Vanna.

Habang nasa hallway kame, bigla na lang nagtilian ang mga lalake at babae, napatngin ako sa likod dahil may papasok na magandang babae, no scratch that, dyosa ito ee.

"Geez. Pasikat talaga tong isang to kahit kailan" galit na sambit ni Hannah.

"Hoy. Anong problema mo?"

"Ee kasi... nakikita mo yang babaeng hapit na hapit yung damit? Ex bestfriend ko yan"

"Talaga? Ganda ng ex bestfriend mo uhh."

"A-aba hoy. Di hamak na mas maganda naman ako diyan" sabi niya habang nilalagay ang ilang gamit sa locker.

"Hmm. Chill, galit na galit ka ahh? Hahaha. Anong pangalan Han?"

"Bakit? Interesado ka ba dyan?"

"Familar kasi siya" sobrang familiar niya.

'T-teka! Hindi kaya?--- imposible'

"A-anong pangalan niya Han?"

"Tch. Siya lang naman si Savanna Lei Fuentabella, ang nagiisang bitch"

Napalunok ako ng ilang beses habang tinitingnan ko siyang naglalakad papunta sa isang babae na nakatingin sakin. Tila napako ako sa aking tinatayuan, wala akong masabi.

'My baby is so damn hot. Shit'