Le' Fortressa Academia [COMPLETED]

Special Chapter💕💕👻💝💕💝💝💕☺️

A S H POV

It has been two years since Aphrodite's death, lots of lives were risked.

Madaming nagbago sa amin, mas tumahimik, mas naging seryoso at mas nag focus sa mga kaniya kaniyang tungkulin.

It was her Death Anniversary today, ayoko siyang bisitahin, kasi hanggang ngayon naandito pa rin siya sa puso ko at kumikirot parin ito dahil sa sakit, sa pag iwan niya sa amin.

Malaki ang naging epekto ng pagkawala niya sa amin na para bang siya yung araw, nawalan kami ng sigla.

Nakaupo ako dito sa swivel chair sa opisina ko, this place where i an right now, is not our organization.

It is my company, that came from my hardships and now i became the top business man and i can have all i want.

But the only thing that i wanted? It is for her to comeback, but knowing that it's impossible.

We buried her in a nice place where everything is peaceful, you can feel the breeze damping on your skin and you can smell the fresh air.

We buried her on top of a hill, alam kong gusto na niyang mag pahinga, at mawalan na ng problema. Masaya ako dahil natahimik na siya at hindi niya kami binigo.

Natapos niya ang misyon niya iyon ay ang makapag higanti sa nagpahirap sa kaniya at ang.. protektahan kami ngunit kapalit iyon ng buhay niya.

Narinig ko ang pag ring ng telepono mula sa gilid ko, napabuntong hininga naman ako at sinagot ito.

"Yes? What is it?" Bungad ko sa secretary ko.

"Sir, there's a girl looking for you here outside and she said that you know her well." Pag papaalam sa akin ng secretary ko.

Sino naman kaya ito, "Tell her to come in." I ordered her and hanged up.

Narinig ko ang pagkatok mula sa pinto at napatingin ako doon.

"Come in." Sabi ko at doon ay bumukas ang pinto at nagulat ako sa taong nakatayo doon.

"Surprise?" Bungad nito sa akin at nakangiti, nagtungo naman ako sa kaniya at inakap siya ng mahigpit.

"How are you, Fawzi?" Tanong ko sa kaniya at humiwalay na.

Ganoon parin ang itsura niya at walang pagbabago, tanging ang buhok niya lang na dating maikli ay ngayon naman ay mahaba na.

"Still the same me, you?" Tanong niya pabalik sa akin at pinasadahan ako ng tingin.

"You look.. decent." Natawa siya sa sinabi niya kaya napailing na lang ako.

"True, after ko ibuwag ang organization ay nagbago na ako." Makahulugan kong sagot sa kaniya, naramdaman ko ang pagka stiff niya kaya agad ko namang binago ang topic namin.

"Anyways! So what made you come here?" Tanong ko sa kaniya at pinaupo sa sofa ko dito sa loob ng opisina ko.

"Nothing, i just wanted to visit you, and especially it's her anniversary." Sabi niya sa akin at tinignan ako sa mata.

Naging mas close kami ni Fawzi dahil na rin ang matured niya mag-isip at lagi niya akong dinadaluyan kapag may problema ako.

She seems like a sister to me.

Napaiwas ako ng tingin sa kaniya at nararamdaman ko nanaman yung sakit sa puso ko at may namumuong luha sa mata ko.

Hindi naman siguro masamang umiyak ang isang lalake lalo na't nasasaktan ito diba? Tao rin naman kami at may nararamdaman din, nasasaktan din kami.