"WHO ? "

237 13 5
                                    

Merhaba ! Öncelikle şunu belirtmeliyim ki yazdığım hikayenin İskandinav Mitolojisi ile alakası olmayacak. Tamamen bağımsız. Ancak bir kaç yerde geçebilir. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar !

Anne küçük çocuklar gibi oldum. Bunu nasıl giyineceğim? "
" Hâlâ çocuksun Melody ve çok tatlı oldun hayatım. "   Arkamı dönerek " Gerçekten mi ? " dedim. Tamam anneannemin elbisesi olmuş olabilir ama bu 70 sene öncesindeydi. Tamam belki bir şekilde giyinilebilir ama bu elbise ! Pantolon ve tişört daha mantıklı değil miydi ? Aynada umutsuzca kendime bakarken aniden kapı açıldı ve içeriye abim girdi. Girdiği gibi cep telefonunu cebinden çıkardı ve fotoğraflarımı çekmeye başladı.

Tam üstüne yürürken annem omuzlarımdan tuttu ve " Tatlım sence de tarzında biraz değişiklik yapmak istemez misin ? " " Hayır anne !Teşekkür ederim. " ardından annem " Evet diyeceğini biliyordum tatlım ! Yaz tarzı ! " Ne? Ama-" Annem ortalıkta öylece bağırırken beni tekrardan aynaya döndürdü. Bu sırada abim " Summer !" diyerek annemin peşinden gidiyordu. Ona yandan yandan bakarken " Hadi ama " Summer" dedim. " " Onu duyduğuma eminim. Dikkat ettiysen tepki vermedim. " " Olabilir ama neden bekliyorsun hâlâ ? " " Abi artık neden bahsettiğini söyleyecek misin ? " " Ah Melody... İlk doğan çocuk ikinci doğan çocuktan daha zeki olurmuş. Bunu biliyor muydun ? Muhtemelen hayır. E buda söylediklerimi neden anlamadığını açıklıyor sevgili kardeşim. " " Facebook'ta fazla takılmışsın anladığım kadarıyla. " " Hâlâ boş bakışlar görüyorum. Summer dedim ! Artık bir şeyler yazacak mısın ? "

Birkaç dakika boyunca annem ile onun suratına baktık ve " Bak ne diyeceğim. İyi ki ikinci çocuğum. " ardından annemle ben abimin omuzlarından tutup odadan çıkardık. Summer mı ? Gerçekten mi ? Daha fazla konuşmak istemiyorum. Aradan biraz zaman geçince annem beni kendine çevirdi ve " Bak, eğer gerçekten beğenmediysen seni anlarım ve inan bana bunda bir sorum yok. Ancak bunu üstünde gördüğümde ne kadar sevineceğimi tahmin bile edemezsin. Anneannen burada olsaydı seninle gurur duyardı. " " Anne daha mezun olmak için 2 senem var. Bu sadece abimin mezuniyeti. " Ben bunları söylerken annem gözündeki yaşları siliyordu. Hadi ama ! Şimdi bu kıyafeti giyinmemek için hiçbir şansım kalmadı. Kafamda kıyafeti nasıl giyinmekten kaçarım diye düşünürken annem yanaklarımdan öptü ve odamdan çıktı. Son bir kez aynada kendime baktım ve bir insan halkadaki kıza ancak bu kadar benzeyebilir diyerek içimden geçirdim. Hızlıca üstümü değiştirdim ve yatağıma uzandım. Telefonun mesaj bölümüne girerek Jessica ' ya mesaj yolladım. Kendisi en yakın arkadaşım olur.

Heeeyyyy ! Naaabeer Jess ?

....

Hadi ama hâlâ mı ?

....

Evde bekliyorum. Hemen gel !

Bu arada evet gördüğünüz üzere en yakın arkadaşımdan trio yiyordum. Aslında bir kaç aydır çok sık yaşıyorum ama konuşmamaya başlayınca gerekten sıkılıyordum. Hayır neden böyle yaptığını da bilmiyorum. Ona karşı kötü bir şey yapmadım. Sadece kantinde bana sevdiği çocuk ile olanları anlatırken çoçuğun sesini yüksek sesle bağırdım. Bunda ne var ? Bence dua etmeli. En azından onun sevdiğini söylemedim.

Gelmiyorum. Yarın okulda görüşürüz.

Gerçekten mi ? Neyse. Daha fazla düşünüp streslenmek istemiyorum. " Yemek hazır çocuklar ! " annemin lafı ile telefonu elimden bıraktım ve aşağı inmeye başladım. Yemekti sonuçta. Kim aşağıya hızlıca inmez ki ? " Hey ! Kalk şuradan. " " Sevgili kardeşim senden 2 yaş büyük olduğumu biliyor musun? " " Sadece bunu fiziksel olarak gösteriyorsun ama. " " Melody ! Abinle düzgün konuşur musun? Geç yerine otur. "

Yerime otururken aklıma bir şey gelmişti. Sandalyeden aniden kalktım ve tıpkı Sherlock Holmes gibi ellerimi birleştirerek " Bir saniye. Orası babamın yeri. Kalk oradan ! " " Tatlım çok agresifsin. Baban arayıp geç geleceğini söyledi. Artık yerine otur ve yemeğini ye. " hiçbir şeyin işe yaramadığını anlayınca mecburen yerime oturdum ve yemeğimi yedim. Yemek sakin ve soğuktu. Soğuktam kastetmek istediğimi anladınız zaten. Yemeğimi yedikten sonra odama çıktım. Bluetooth'u hoparlöre bağlayıp pencerenin önüne geçtim. Gece nedense bugün ayrı bir güzeldi. Rüzgar vardı ancak rahatsız etmiyordu. Aksine insanı canlı olduğuna ikna ediyordu. Camı açık bırakıp masamın başına geçtim. Her zaman yaptığım şeyler değildi.

Çekmeceden kırmızı defterimi çıkardım ve bir şeyler karalamaya başladım. Bu deftere bir şeyler yazar ardından gece yatmadan önce yatağımda okurdum. Bunu seviyordum. Adam Levine mükemmel sesi ile odanın atmosferini baştan aşağı değiştirirken aniden kapı açıldı. " Melody ! Yat artık. Yarın okulun var ve gerçekten mi ? Dışarısı çok soğuk ve sen pencere mi açıyorsun ? " " Anne öncelikle nefes al ve lütfen sakin ol. Sadece biliyorsun hoşuma gidiyor. " Ben bunları söylerken annem çoktan defterimi çekmeceye koymuştu. Sandalyeden kaldırmaya çalışırken " Anne. Tamam. Lütfen. Kendi başıma yatabilirim. " " Bekliyorum tatlım. " Yatağıma geçerken " Şey anne acaba cam açık kalsa ? " Annem tek kaşını kaldırırken " Bari perde açık kalsın. Uyuyamayınca dışarıya bakıyorum. " " Pekala. Ancak gece geleceğim ve pencereyi açma. Yoksa biliyorsun. " " Tamam anne. Seni seviyorum. İyi geceler. " " Bende seni tatlım. İyi geceler. " Yatağa yattığım sırada ne okunacak bir hikaye ne de açık bir pencere vardı. Mecburen uyuyacaktım.

Gece 04:30

Kapının yavaşta açıldığını hissetmiştim. Bu büyük ihtimalle abimdi. Gözüm yarı açıl hâlde kapıya baktım. Sadece gölgesini görebildim ve bu kesinle manyak uyurgezer abimdi. " Abi bak anlaşalım. Git uyu ! " ardından uykuya devam etmeye çalıştım ancak başımda dikilen ve beni izleyen bakışları hissettiğimde gözlerim kapalı bir şekilde " Bak, gerçekten en mükemmel rüyamı böldün. Git artık be ! " ardından arkamı döndüm ve uykuya devam ettim.

Melody uykusuna devam ederken bakışlar hâlâ onun üzerindeydi. Yüzünde sinsi bir sırıtış ile bakmaya devam ediyordu. Melody'nin abisinin manyak bir uyurgezer olduğu kesindi ancak o gece abisi kesinlikle odasında falan değildi. Tuhaf bir şekilde uykusu kaçmış ve salona televizyon izlemeye gitmişti. Onu izleyen abisi değil ise kimdi ?

Korku filmi gibi olmadı mı sonu qwjsjwl Düşüncelerinizi lütfen yorum olarak atın ve beğendiyseniz Vote atmayı unutmayın ! Görüşürüz ! :)

MELODY ( Loki Laufeyson )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin