Dracula's Obsession

Chapter 4

Chapter 4
Mr. Liandore

Anastacia's Pov

Magulong classroom ang naabutan namin ni Karina. Mga nagliliparang papel. Malalakas na tawanan at mga nakakairitang tilian.

Seriously? Classroom pa ba ang tawag dito? Yep girl, this is because you can see students. Stupid mind. Kahit may studpidents hindi ibig sabihin agad nun classroom na. Sarcastically ko ding sinabi yun. Ugh, hindi na ako natapos sa pakikipagdebate sa sarili ko. Naman, naman.

Pumasok na lang kami at dumiretso sa pinakalikod na bahagi ng classroom.

Napapailing na lang ako while looking at my classmates. Especially those womens who're squealing. They're talking about the heartthrobs and varsities of LU. Ito ang hindi nawawala sa isang university. Tsk, tsk, tsk didn't this girls think that those varsity players life is just spinning for balls? Lalo na ang mga basketball players. Mas importante pa sa mga yun ang bola ng basketball kesa sa babae. Kahit ang bola-bolahin ka hindi nila pagkakaabalahan.

"Good morning Liandorians." Our class adviser greeted us as she enter the room. She's also our physical education teacher. Physical education na sobrang nakakapagod.

I shook my head mentally and I take my eyes of them and looked at the woman who just entered the room.

Ang pagpasok nito ang naging hudyat para tumahimik at mapatigil ang mga kaklase kung magugulo sa kanya-kanya nilang mga ginagawa at mabilis na hinanap ang mga upuan nila.

I find her cool cause she's a walking peacemaker. Kapag dumadating siya sa klase namin ay natitigil na sa pag-iingay ang mga classmates namin. There few professors na kahit nasa room na patuloy pa din sa pag-iingay and such.

She's pretty but that's not the reason why she can shut you up doing nothing. She have this thing called authoritive aura. I don't know how did it happen but seriously she have it. My classmate stay still kapag anjan siya.

Okay fine maliban sakin. I'am build out of defiance. Ahhh*flex muscles* so awesome. Hahahaha. Pag talaga umayaw ako may 80 percent chance na it's a no no. Tapos yung 20 percent hayun nakalaan kay Karina. Iba ang babaeng yun.

But nevertheless she's Alisana Cardaliones. A leaving barbie doll. Her beauty. Yep, her beauty ay parang girlfriend ni Ken. And she's a 23 years old professor with a pleasing personality that will make you droll. Kahit pa ayaw mo. Pakuha na lang ng balde kapag kasama mo siya minsan. Kaaki-akit at its finest na titigan ka palang susunod kana bagay na hindi gumagana sakin.

Yung sobrang ganda niya na kahit sa paraan lang ng pag-inom niya ng tubig ay may na-iinsecure pa. Not that I am one of them, I just know how to appreciate the real meaning of beauty. Cause your way beyond her girl. Napangisi ako. Yeah right.

Hindi lang siya maganda actually nakakatomboy din yung kasexyhan niya. Pinaglihi sa coca-cola na bote ang katawan dahil sa magandang hubog nito.

And her voice. Sarap kumanta ng "sa isang minuto lang sang daang yakap ang bigay mo." Sa sobrang lambing ng boses pakiramdam mo niyayakap ka. Parang isang anghel na kumakanta ng heaven knows.

Inalis ko ang tingin ko rito ng siniko ako ni Karina ng makitang nakaupo pa rin ako bago ito tumayo para siguro bumati din. Inirapan ko lang siya. "Dream on. I am not standing. Period." Bulong ko.

"Good morning Ms. Cardaliones." Balik na bati nila sa kanya. Sila lang ang bumati, wag niyo akong asahang bumati din,masasaktan lang kayo. And that will just bore me to death kahit mabilisan lang yun. As in, literally.

Karina looked at me. "Ang tamad mo talaga." She whispered. Inirapan ko lamang ito. And mouthed whatever.

"Okay, guys sit down. I'm going to announce a good news. I'm sure matutuwa kayo." Excitement is visible on my classmates eyes.