БАГШАА БИ ТАНЬД ХАЙРТАЙ (дууссан)

АРВАН ГУРАВ: ХЭДИЙ ХҮРТЭЛ? "ҮҮРД"

Би: Юнги! *сандрах*
Юнги: *юу ч болоогүй юм шиг инээх* - одоо л ирж байгаа юм уу?
Би: аа – тийм ээ *хэлэх үгээ олж ядах*
Юнги: би энийг чамд өгөх гээд *жижиг цаасан ууттай зүйл өгөх*
Ким багш: машинаасаа бууж ирэх* -- юнги буруугаар битг—
Юнги: би буруугаар ойлгоогүй ээ *багшийн үгийг таслах* --Юүри хэзээ ч тэгэхгүй болохоор. *ууртай хоолой*
Би: багшаа одоо яв даа. Хүргэж өгсөнд баярлалаа *ёслох*
Ким багш: за *машиндаа суугаад хөдөлгүүрээ асаан хөдлөх*
Би: Юнги--- юу вэ гэхээр өнөөдөр үнэхээр санаандгүй—
Юнги: *намайг тэврэх* --битгий тайбар хий. Гуйж байна. Чи миний найз охин болохоор би иймэрхүү тайлбар сонсмооргүй байна. *намайг өөрөөсөө холдуудах* --чиний хэлснээр чамайг яаж ч байсан би явуулахгүй болохоор. Чи өөрөө явна гэж байсан ч би хэзээ ч чамайг тавихгүй болохоор надад одоо ямар нэгэн зүйл тайлбарлах гэж битгий оролд. *инээмсэглээд духан дээр минь үнсэх* --орж амар даа. Би явлаа *явах*
Би түүнд өөр үг хэлсэнгүй.
***
Өрөөндөө ороод орныхоо дэргэд очиж газар суув.
Хүрэмнийхээ халаасанд гараа хийтэл багшийн өгсөн зүүлт гарт баригдлаа.
Зүүлтийг гаргаж ирээд удаан гэгч нь ширтэж өнөөдрийн багшийн үгийг санав
"анх хараад чамд зохих юм шиг санагдсан юм. Бэлэг"
Нүдэнд Юнгигийн өгсөн жижиг цаасан уут тусав
Задлатал дотроос нь жижиг цагаан хайрцаг гарч ирлээ.
Хайрцгийг онгойлготол яг багшийн өгсөнтэй адилхан хүзүүний зүүлт байв.
***
Маргааш нь
*Сургууль дээр ирээд гутлын хайрцагны дэргэд гутлаа тайлж байх*
Юнги: *гэнэт хацар дээр үнсэх* -өглөөний мэнд царай муутаа *инээмсэглэх*
Би: *хацраа барин ичих* -Юнги..- хүн харчихвал яахын? *аярхан цохих*
Юнги: хүн харахгүй ээ *шоглонгуй инээх*
Тэхён: *дэргэд ирэх* --ёстой нялуурч байх шив *шогшрох*
Би: дуугай байгаарай! Зодуулав
Юнги: харин тийн. Манай найз охинд зодуулав *инээх*
Тэхён: аймар юмөө, аймар юм. *дургүй нь хүрсэн байдалтай харах*
Бид 3г ангидаа ортол ангиар нэг шуугиан болж байв
Ёни: *бид 3руу гүйж ирэх* --хөөе та 3 сонссон уу? *сандарч, гайхсан, бас сэтгэл нь хөдөлсөн байдалтай*
Тэхён: яасан? юу? дэлхий сүйрнэ гэж байна уу? *гайхах*
Ёни: битгий тоглоом хийгээд бай *тэхёнийг цохих* -Жимин хэрэг тарьчихаж
Би: ямар хэрэг? *гайхах*
Ёни: Жимин өнгөрсөн хагас сайнд өөрийнхөө хойд эгчтэйгээ хамт гэрээсээ зугатаачихсан гэж байна *нүд нь бүлтийж ирээд л ярих*
Юнги: *ангайх* --яасааан???
Би: аан. Нөгөө эгчтэйгээ юу? болж дээ *ширээрүүгээ явах*
Ёни: *гайхах* чи мэдэж байсан юм уу?
Би: зүгээр л Жиминтэй хамт тэр эгчтэй нь таарч байсан юм. Хэзээ ч хайраж болохгүй мартана энэ тэр л гээд байсан золиг чинь овоо шдээ. *инээнгээ цүнхээ ухах*** **би үнэхээр Жиминий өмнөөс баяртай байна****
Юнги: *хажууд ирж суух* --Жиминийг зориглосонд чи баяртай байна уу?
Би: *толгой дохих* --Жимин зоригтой байж чадсан нь намайг үнэндээ баярлуулж байна. Хавар тэр эгчтэйгээ таарчихаад гаргаж байсан царай нь үнэхээр өрөвдмөөр байсан болохоор
Юнги: *бодол болох* -- аан...
Би: юу бодоод байгаа юм? *юнгирүү харах* --гэснээс чи нэг юм анзаарахгүй байна уу? *түүнрүү инээмсэглэн харах*
Юнги: охидууд ийм асуулт асуухад би ёстой дургүй ээ. Аймар санагдаад байдаг юм
Би: юу вэ? Юундаа айдаг юм? Алив ээ *хөөрхөнөөр инээх*
Юнги: *удаан харах* ---аааааааааа -----*амаа ангайлган удаанаар бодох** ----- чи турчихсан юм уу даа?
Би:*шилбэрүү нь өшиглөх* –чи намайг тарган гэж боддог юм уу? *ууртай*
Юнги: *шилбээ барин муухай царайлах* ---мэдээд байсан юм аа. Ийм болохоор л охидуудын ийм асуулт аймар байхгүй юу.
Би: *уурлан элгээ тэвэрч суух* --болио боль. Яв цаашаа. *би уг нь өгсөн зүүлтийг нь зүүчихсэн байгаа царайтай****
***
Юнги бид 2 манайд хичээл хийхээр ирэв.
Биднийг манайд иртэл ээж аав ах гээд гэрийнхэн хэн нь ч байсангүй.
Би: ээж хааччихсан юм бол?
Юнги: *сандарсан байдал* --харин тийм ээ...
Би: за юу ч гэсэн өрөөрүү орьё
Юнги: *сандарсан байдал* ---аа за тэгье