No Mercy!

8: James's POV

Ik word langzaam wakker en stap uit bed. Gister na de date ben ik thuis meteen gaan slapen. Ik heb er maar niks tegen Austin over gezegt.

Het beste van de avond was de kus wel, ik wist wel dat geen een meisje me kon weestaan! Ik grinnik en loop de badkamer in.

Ik neem een douche en doe mijn haar in model. Ik doe mijn mobiel in mijn zak samen met mijn sleutels.

Ik besluit om toch maar even langs die bakker te gaan waar ze waarschijnlijk werkt. Ik ben niet zo gek ik weet heus wel dat het een schuilnaam is.

Ik stap naar buiten en adem de frisse lucht in. Ik begin te lopen naar de bakker en kijk een beetje rond, het is opzich niet zo slecht weer, gelukkig.

Als ik er aan kom haal ik even diep adem en stap naar binnen. Mijn ogen schieten de ruimte rond, maar ik herken er niemand.

Misschien kan ik het vragen aan de vrouw achter de balie. Ik loop naar haar toe en zet mijn mooiste glimlach op.

Meteen veranderd haar blik van verveeld naar flirterig en als ik niet bezig was met mijn werk had ik er gebruik van gemaakt.

'Haii schoonheid' zeg ik en ga met mijn vingers kort langs haar wang. Meteen bloost ze en giechelt zacht.

Dit soort meiden ken ik maar al te goed. Het is het soort dat na twee woorden meteen eindigen in mijn bed.

'Heeyy' zegt ze flirterig terug en ik glimlach. 'Zou ik je iets mogen vragen' zeg ik en knipoog naar haar.

Meteen knikt ze. 'Werkt hier misschien een Katy Johnsons?' vraag ik en ze kijkt een beetje teleurgestelt.

"Nope" zegt ze en maakt een pop geluidje bij de -p-. 'En een Amy misschien?' vraag ik nu en ze schud haar hoofd. 'Mmm oke dan, tot ziens babe' zeg ik en ze giechelt weer.

Als ik me omdraai en naar de uitgang loop rol ik nog even met mijn ogen. Ze zijn gewoon te makkelijk.

Ik stap naar buiten en zucht. Wat nu? Ik moet Katy ombrengen, maar makkelijk is het niet. Ze is altijd omringt door mensen.

En natuurlijk als moordenaar weet ze zich er wel uit te werken. Ik begin wat te lopen en eindig in het park. 

Ik loop wat verder door het park en kijk wat rond naar de mensen om me heen de een spelend, de ander liggend of zittend.

Ineens valt mijn oog op een meisje met prachtig zwart haar kijkend naar het bos, Katy. Ze verdwijnt al snel het bos in en ik loop er snel achteraan.

Ik zie haar verder op staan bij een riviertje en verstop me achter de struiken. Ze bukt en haalt haar hand door het water.

Ze trekt ineens haar broek en shirt en schoenen uit. Ik grijns dit kan nog wel eens leuk worden. Voorzichtig stapt ze het water in en gaat kopje onder.

Ik kom iets omhoog om te kijken waar ze is, maar ga snel weer omlaag als ze boven komt. Ze gaat op de kant zitten met haar rug naar mij gekeerd.

Ze begint rond te kijken alsof ze door heeft dat er iemand aan het kijken is. Ik zorg dat ik geen een geluidje maak.

Ze pakt haar tas en haalt er een handdoekje uit. Wat meiden allemaal wel niet in die tassen van zich proppen zeg.

Ze begint zich af te drogen tot haar lingerie droog is en haar haren nog wat vochtig. Ze trekt al haar kleren weer aan en stopt de handdoek in haar tas.

Ze doet de tas over haar schouder en begint weer verder het bos in te lopen en natuurlijk volg ik haar via de struiken.

Waar gaat ze helemaal heen? Ik frons en stap ineens op een takje, meteen schiet haar hoofd mijn kant op en buk ik zo ver mogelijk.