Chapter 4

19 2 3
                                    

Hindi ko alam kung lilingon ba ako sa kanya. Parang nanigas nalang yung paa ko at di na talaga ako makagalaw. Haharapin ko ba siya o ano? Nandito na ako eh. Bahala na nga

"Uhm Kobe sorry talaga!! di ko talaga sinasadya makinig sa mga nangyari. Napadaan lang talaga ako dito kase malapit lang bahay namin dyan. Sorry talaga sorr- " naputol na sabi ko.

Nagulat ako dahil bigla niya akong niyakap. Tinapat niya yung bibig niya sa mga tenga ko para akong kinikiliti sa bawat paghinga niya.

Hindi ako makapag-isip ng ayos at di ko na rin alam ang gagawin ko.

Itutulak ko ba siya o hahayaan ko munang ganto kami?

"Victoria can we stay like this for a minute? Please stay with me." his voice broke when he said those words.

I don't know what to do or what to say but im choosing..

"Yes Kobe i'll stay with you."


Hinayaan ko na yakapin niya ako. Hindi ko alam bakit nasabi ko yung mga salita na iyon. Pero hindi ko pinagsisisihan na pumayag akong mag-stay sa tabi niya.

I'm here to help him. I want to fix his broken heart and stay by his side. I know its fast but the moment he held my hand i feel something different. My heart beats fast and i dont know how to stop it. I want to stay with him. I want to help him move on. I know its going to be hard for me because im an introvert. I'm not good in communicating to others.

I've decided to change myself.

--

Masyadong naging mahaba ang araw ko ngayon. Maraming nangyari at nakakapagod. Hindi pa rin mawala sa isip ko yung pagyakap ni Kobe sa akin.

Nakikisabay din itong nararamdaman ko. I want to hide my feelings for him but i know i cant because i think he's my first love.

Alam ko iniisip niyong sobrang bilis nitong nararamdaman ko para sa kanya. Pero iba talaga yung naramdaman ko kanina parang may something na iba na never ko pang naramdaman noon.

Humiga ako sa kama at tumulala sa kisame. Hindi ako makatulog sa kakaisip sa mga nangyari. Pumasok rin sa isip ko kung siya ba ang nagdala sa akin sa clinic?

Hindi ko namalayan ang oras at 3am na pala!

Hala jusko Victoria gising! Ay takte tulog na pala kase anong oras na 7am ang pasok namin tapos gising pa ako?!?!

Ughh Kobe you're driving me crazy!

Kakaisip sa kanya ay di ko na namalayan na nakatulog na pala ako.

Oh crap! 6:30 naaaa inday! paktay di ako makakaabot sa first class namin. Kasi para namang baliw. Ang sakit ng ulo ko sobra!! waah

Naligo na ako ng sobrang bilis yung ilang buhos lang tas shampoo at sabon na tas buhos ganern walang hilod hilod hahahaha

Nangyayare sa buhay ko ngayon jusko. Nagmamadali na akong bumaba sa dining area at nakita ako ni mommy na parang hinahabol ng tigre sa sobrang bilis ng pagkilos ko.

Kumuha lang ako ng isang sandwich at diretso sa bibig ko. Kagat-kagat ko lang iyon sa bibig ko. Tumakbo na ako papasok sa kotse.

Inaayos ko ang gamit ko sa loob ng kotse. Inayos ko rin ang sarili ko yung ribbon ko, medyas at dun na rin ako nagsapatos. Kumagat ako ng maliit sa sandwich at iniwan kong kagat kagat ulit ito sa bunganga ko.

Pagdating na pagdating ng kotse ay diretso baba at takbo ako sa loob ng school. Diba dapat walang hiya hiya na Victoria pumasok ka kahit late. Kabado nanaman kase ako ng sobra.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 19, 2017 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Will You Love Me?Where stories live. Discover now