SEN BENİM HERŞEYİMSİN(Askıya Alındı )

∞6∞ Seni senden daha iyi tanıyorum.

-Annen ölmedi Hazal,öldürüldü.Ve bunu yapan katilde resmi evraklarda baban olarak geçen kişi.Fikret ÖZÇELİK...

Ağlıyordum hem de deli gibi.O bana hayatımı değiştiricek o sözleri söylediğinde donup kalmıştım.Nasıl olabilirdi?Annem ölmemişti,öldürülmüştü.Ve bilin bakalım bunu 7 milyar insan içinde yapa yapa kim yapmıştı.Akçelik ailesi...

Yere çöktüm.Rüzgar yanıma geldi ve yüzümü şekilli elleri arasına aldı.

-Hazal ben senin hep yanında olucam.Sen hatırlamıyorsun ama ben kendimi bildim bileli seni tanıyorum.Ailelerimiz arkadaştı.Ve seni benden söküp almışlardı annen öldükten sonra.İşte ilk ve son kez o zaman ağlamıştım.Sen benim çocukluk ve şimdi ki aşkımsın.Bu hep böyleydi.Seni hep takip ettim.Seni senden daha iyi tanıyorum.Sinirlenince dudakların kızarır.İnsanların içinde ağlamak yerine tek başına kalınca ağlarsın,ağlamanın seni güçsüz göstericeğine inanıyorsun.Kokoreçe bayılırsın ve acı olan her şeye.Parka gidince kendini kaybedersin,küçük çocuklarla salıncak kavgası bile yaparsın.Sıkılınca tırnaklarını yersin.Utanınca dudağını ısırırsın senle ilgili olan herşeyi billiyorum.Bana güven,sen benim herşeyimsin.

Donup kalmıştım.Gerçekten beni benden daha iyi tanıyordu.Ve şuan da en çok ihtiyacım olan şeyler ondaydı.Güven ve koşulsuz sevgi...Ona öyle sarıldım ki sanki elimden kayıp gidicekmiş gibi duruyordu.O bana bu hayata tutunabilme sebebi vermişti.Ve daha önemlisi ben hatırlayamasam bile annemle bağı olan bir kişiydi.Ve bu beni mutlu etmişti.O da sarılmama karşılık veriyordu ve kokumu içine çekiyordu.Sanki yılların acısını özlemini yok etmek istermişcesine...Hıçkırıklarımın içinde konuşuyordum.

-Bana yardım et.Annemi ve çocukluğumu benden söküp alan o katilden intikamımı almam lazım. Annem için ve benim için.Yetiştirme yurdunda tıkılıp kalmış çocukluğum,yediğim dayaklar,onca taciz,tıraş olan saçlarım,işkence,onca çığlık

Sayıklıyordum ve yavaş yavaş gözüm kapanmaya başlamıştı.Rüzgarın gözleri dolmuştu rüyamda.Ve o ses...

-Sen ne istersen,öl de azrailin üstüne yürürüm...

...............................

Rüzgar sokakta oturmuş durgunca etrafı izliyordu.Annesinin ölümü

çok sarsmıştı ve hala onsuzluğa alışamamıştı.Birden bir kapının önünde bir kız çocuğu ve annesini farkeder.Çocuk annesini hortumla ıslatarak bir yandan koşuyor bir yandan da kahkahalar atıyordur.Bunu gören Rüzgar annesinin tıpatıp gülüşünün kopyasına sahip olan kadına ister istemez yaklaşır farkında olmadan.Bunu gören kız elindeki hortumu Rüzgar çevirip onuda ıslatamaya başlar.Rüzgar olayın şokunu atlattıktan sonra kızdan intikamını almak için kızı yakalar ve gıdıklamaya başlar.Onlar anlamadan birbirleri arasında bir ilişki kurulor ve samimi olurlar.Kadın onları izlerken tebessüm eder ve arkadaşı ölmeden önce ona verdiği söz aklında canlanır.

-Oğlunun senin eksikliğini görmesini engelliyeceğim ve onu tekrar hayata döndüreceğim...

............................

Sabah uyandığımda Rüzgarın kollarının arsındaydım.İri cüssesiyle beni kollarına hapsetmişti.Nasıl bu kadar çabuk samimi olmuşlardı anlayamamıştı Hazal ama Rüzgar'ı kendine yakın hissediyordu.Birden gözlerini açan Rüzgarla neye uğradığını şaşırmıştı.

-Beni mi izliyorsun sen? Gel buraya

Deyip tekrar kollarının arasına almıştı Hazal'ı.

-Bu günün gelmesini ne zamandır bekliyorum bilemezsin.Kokunu ve sana sarılmayı çok özlemişim,rahat dur da hasretini gidereyim...

Hazal fazla kıpırdandığını anlayıp haraket etmemeye başladı.Ve Rüzgarın gözlerinde kendini kaybetti ama bir yandan da konuşuyordu.

-Rüzgar bana intikamımı almamda yardım eder misin?

Rüzgar ona çok sıcak bir gülümseme yolladı ve

-Elbette ben sana ne dedim bundan sonra yanımdan ayrılmıycaksın ve aklımda çok güzel bir plan var.Şimdi beni iyi dinle....