Asla Pes Etme

3.Bölüm

Asla Pes Etme

3.bölüm

Yeni bir güne merhaba o çocukla konuşmak kendini iyi hissettirmişti telefon numarasını almasına rağmen bir kez olsun ne aramıştı ne mesaj atmıştı sadece bilgilendirmek içinmiş bu durumdan hiç hoşlanmıyordu ama onunla normal insanlar gibi konuşmak istiyordu bugün yapmak istediği pek fazla şey yoktu ama evde durursa sıkılacağını biliyordu babasının intikamı hala aklındaydı biran önce işe koyulmak istiyordu ama çocuktan haber gelmemişti sadece dün konuşma fırsatı yakalamıştı açıkçası dün eğlenceli geçmişti onun için o anı yaşamayı tekrar yaşamak isterdi ön planda tutması gereken tek şey vardı oda babasının intikamını vakit kaybetmeden alabilmekti ama şuan yapabileceği hiçbir şey yoktu ama bazen James'ten şüphelenmiyor değildi belki de hiçbir şey yapmadan aylakça geziyordur ne malum ona haber vereceğini söylemişti sözde bu işten cayamazdı bu işe beraber girişeceklerdi zaten öyle bir şey olsa ne yapacağını çok iyi biliyordu onu öldürmekten beter ederdi harbiden de bugün tüm gününü evde mi geçirecekti zaten yapacağı şey olsa vaktini dışarıda geçirirdi belki de enerjisi yoktu acaba azıcık uyusa nasıl olurdu uyumayı sevmeyen bir insandı gerçi o yüzden bunu eliyordu dün ki enerjisi yok olup gitmişti resmen hiçbir şey yapmadan oturması canını sıkıyordu bir şeyler yapması gerekiyordu James'e mesaj atsa iyi olacaktı belki o bir şeyler bulabilirdi acaba ne diyebilirdi ki

"merhaba canım çok sıkılıyor bir şeyler mi yapsak"

Acaba saçma bir mesaj mı yazmıştı sonuçta yakınlıkları yoktu cevap vereceğinden şüphe etmiyordu mutlaka cevap verecekti aklına şaşmamalı cevap gelmişti

"ne zamandan beri samimiyet içerisindeyiz seninle takılmak istemiyorum belki işlerim var tek başına takıl"

Ay şuna bak ne biçim konuşuyor karşısındaki kız bu şekilde konuşmaması doğru ne zamandan beri samimiyet içerisindeydiler bu konuda ona hak veriyordu sadece bir gün vakit geçirdiler diye onunla vakit geçirmek zorunda değildi şuan evde tek başına kaldığına inanamıyordu yapacak bir şey neden olmazdı normalde olsa şuan dışarıda olurdu ama içinden dışarıya çıkmak gelmiyordu annesini beklerdi o zaman tüm gün akşam belki dışarıya çıkıp yürüyüş yaparlardı ama önce şu James'e cevap verse iyi olacaktı

"çok haklısın sana hak veriyorum biz samimiyet içerisinde değiliz eh napalım yapacak bir şey yok tüm gün evde takılırım kendine iyi bak belki bir daha görüşmeyiz"

Herhalde bununla sevgili olsa ilişkileri aynı böyle olurdu öyle bir şey mümkün değildi gerçi ona aşık olmaktan korkuyordu birine bağlanmak iyi bir şeyi ifade etmiyordu birine bağlanırsan üzülürsün bunalıma girersin çünkü erkekler kızları üzmekte bir numaralar bundan sonra kızların kuralı

1-erkelere bağlanma

2-erkeğe güvenme

İşte kural diye buna derdi böyle beklemeye devam ederse annesi en kısa zamanda gelecektir bundan emindi sadece birkaç saatten bir şey olmazdı sabırlı bir insandı neticede mutfağa gidip yemek yese iyi olacaktı karnı guruldamadan ölecekti mutfağa yöneleceği sırada telefonuna mesaj gelir

"babanla ilgili meseleyi çözmeye çalışıyorum hemen intikama girişmemeliyiz neler olacağını bilmiyoruz birkaç gün daha beklememiz gerekecek"

Demek bu yüzden garip davranmıştı babasının meselesini çözmeye çalışıyordu demek ki hiç aklına gelmemişti tamamen yanlış anlamıştı

"sana güveniyorum babamın meselesini mutlaka çöz"

Buzdolabı kapağını açtığında neredeyse hiçbir şey yoktu ama spagetti yiyebilirdi suyu hazırlayıp ocağa yerleştirdi içerden dergi alıp bir yandan suya bakarken bir yandan dergiyi okuyordu gerçi annesi ona leziz yemekler yapardı ne diye spagetti yapardı ki makarnayı yerleştirip sadece beklemeye koyuldu sanki çok önemli birini beklermiş gibi spagettiyi afiyetle yiyip koltuğa güzelce yayılır karnı şişmişti çünkü James onu böyle gülerdi kesin ama yok o kalas gülmezdi ki ona gülmek çok yakışırdı muhtemelen acaba gülmemesi ailesiyle kaynaklı olabilir miydi acaba kendisi o konulara girmek istemediğini vakti geldiğinde anlatacağını söylemişti ona ayak uydursa iyi olacaktı şimdi sorarsa olmazdı vakti geldiğinde anlatacaktı nasıl olsa en azından o öyle umuyordu annesi hala gelmemişti kim bilir ne yapıyordu merak etmiyor değildi arasa mıydı acaba aramak üzereyken yeni bir mesaj gelir

"buluşalım istersen vaktim var"

Şimdimi aklına geliyordu buluşmak aman her neyse madem o kadar çok istiyordu gitmemek olmazdı. Hemen hazırlanırdı zaten sonuçta o kadar rica etmişti acaba güzel mi giyinseydi ama şöyle bir düşününce o her zaman güzeldi kendini övmesine gerek yoktu yani hazırlansa iyi olurdu annesine sonra haber verebilirdi zaten haber vermesele bile annesinin arayacağından şüphesi yoktu bu sefer hediye almayı düşünmüyordu hediye alma konusunda çok zevksizmiş James böyle düşünüyordu sanki o çok zevkliydi ona en güzel hediyeyi almıştı daha ne yapsın gerçi ona hediye verdiğinde teşekkür dahi etmemişti insan bu kaba olamazdı herhalde bugün hava pek bir güzeldi yaz gibisi yok bu sefer kısa şort giymişti annesi zaten gelecek gibi değildi belki o gittikten sonra gelirdi herhalde etraftaki çocuk sesleri daha bir azalmıştı sanki çünkü nerdeyse herkes tatile çıkmıştı gerçi biraz erkendi tatile çıkmak için ne bu acele çocuğu umarım fazla bekletmemiştir O gün oturdukları parkta buluşacaklardı bakalım bu sefer neler olacaktı merak ediyordu doğrusu başına bir şey gelmemiştir umarım çünkü annesini çok seviyordu ona bir şey olursa ölürdü zaten ondan başka kimsesi yoktu böyle şeyleri düşünmenin sırası değildi bugün keyfini bozmak istemiyordu annesi şuan hayattaydı zaten bu sefer parkta daha fazla insan vardı o gün çok az insan vardı belli ki burayı yeni keşfetmişlerdi James'i bir kızla konuşurken gördü acaba sevgilisi olabilir mi merak etmiyordu onun hayatı onu ilgilendirmezdi herkes kendi hayatından sorumluydu neticede kız gittikten sonra James'e selam verip yanına oturdu

"merhaba ne yapacağız bugün"

"oturuyoruz işte"

Bumuydu yani sırf oturmak için mi çağırmıştı çok saçma keşke gelmeseydi neden buna uyduysa gitse iyi olacaktı boş yere vaktini buna ayıracaktı şaka gibi bir gündü resmen buraya geldiğine inanamıyordu evde otursa daha iyiydi kalkmak üzereyken James hiç vakit kaybetmeden koluna yapışır

"nereye gidiyorsun daha yeni gelmiştin oturuyoruz işte daha ne istiyorsun"

Bu aklını mı kaçırmış tüm gün boyunca hiç konuşmadan sadece oturarak zaman mı geçerdi ne dediğinin farkında mıydı acaba

"ne yani burada tüm gün oturacak mıyız saatlerce konuşmadan sen benle maytap mı geçiyorsun"

"çok haklısın konuşmadan olur mu hiç"

Şuan sinirini feci şekilde bozmuştu resmen maytap geçiyordu vaktini buna harcayarak aptallık etmişti keşke tanışmaz olaydı karşılaşmakla büyük hata yapmıştı bundan sonra arkadaş yok kendi kendine eğlenebilirdi bence eve gitse iyi olacaktı zaten annesini özlemişti bir daha bununla görüşmek yoktu hayatına kaldığı yerden devam edecekti yarın güzel bir gün geçirmeyi istiyordu bunun yüzünü görmek artık keyfini kaçırıyordu hiçbir şey demeden orayı terk etti hem zaten karnı acıkmıştı birkaç saate varırdı eve hazır buradayken kurabiye alsa fena olmazdı pastaneye uğrayıp en güzel kurabiyeleri alıp evin yolunu tuttu bugünkü macera bitmişti artık yarın gelmesini istiyordu hemen bir daha onunla görüşmeyecekti bu sondu annesini bu sefer kapının önünde gördü hızlıca koşup annesinin boynuna sarıldı iyi ki annesi vardı yaşama kaynağı annesiydi babası ölmeseydi daha mutlu aile olabilirlerdi bu şekilde yaşamak istemiyordu intikamını tek başına alacaktı kimseden yardım istemeyecekti onun için hazırlı olmalıydı

Bölüm Sonu