4N 1K

❄

Her kızın hayali prenses olup prensinin kollarına atılmakdır.
O kabarık elbiseyi giyip gezinmek.Annemin küçükken uyutmak için okuduğu masallardaki
Prenseslerden bile nefret ediyorum.
Bence prensesler dünyadaki en aptal
kişilerdir. Ne zaman bu cümleyi kursam  annem ağzıma bastırıp sus der. Benim için en güzel şey top oynamak. Bizimkilerle beraber maç yapmak. Dışarı çıkmak için hazirlanicaktim. Dolabı açtım pembe bir gömlek etiketi bile daha üstündeydi. Gömleği elime alıp annemin gözüne doğru uzattım"Annecim bune? "  dedim kaşlarim çatık bir yüz ifadesiyle. Annem" Sana yeni aldığım gömlek olabilir mi? Dedi. Ben bu ğömlegi istemiyorum diyerek yukarı çıktım. Gidip değiştirecektim. Yeşil,mavi,beyaz veya başka bir renk...
Mağazaya gittiğimde  birde nasıl bir olayla karşılaştım.
Bu ğömlegi degisteremeyiz dedi
"Ne demek degisteremezsiniz?Annem yanlışlıkla almış ,rengini degistirmek istiyorum.Bunun için fişe veya değişim kartına ihtiyacım olduğunu düşünmüyorum." Dedim. Butikte
arkamda çok sıra vardı. Kasa görevlisiyye tartışırken arkadan sesler geliyordu görevli bu duruma karşılık parmağıyla kapıyı işaret etti.
Ben sinirle bir yandan arkama bakıp bir yandan da kasa görevlisine söyleniyordum. Dışarı çıktığımda ğömlegi poşete koyup gidecektim ki yere düştüm neye uğradığımı   şaşırdım. Canım yanmıştı eve bir sinirle gidiyordum. Kapıyı açtığım an annem karşıma dikildi ne oldu degistirebildin mi diye sordu. Sinirlerim bozulmuştu ne diyeceğimi bilmiyodum. Hemen odama çıktım üstümü değiştirip bizimkilerin yanına gidecektim ama onların yanına gidipde bu durumu anlatmak istemiyordum.
                          ❄❄❄