Λέξεις Που Πονάνε

Ραντεβού με ένα αγόρι

Γεια σας! Νέο κεφάλαιο! Καλό διάβασμα!♡

     Δευτέρα πρωί. 23 Αυγούστου. Γ' γυμνασίου. Πρώτη μέρα στο σχολείο σήμερα. Ναι... εδώ τα σχολεία αρχίζουν από τέλη Αυγούστου, επειδή τον χειμώνα που χιονίζει πολύ κλείνουν τα σχολεία και χάνουμε πολλές μέρες μαθήματος οπότε, αναγκαζόμαστε και αρχίζουμε νωρίς.
     Ο σπαστικός ήχος του ξυπνητηρίου με ξυπνάει. Σηκώνομαι βαριεστημένα και πάω να πλύνω τα δόντια μου. Βγαίνω από το μπάνιο και πάω να ντυθώ. Ύστερα, πήγα και έφαγα πρωινό με τους γονείς μου.

Μαμά: Καλημέρα γλυκιά μου!
Εγώ: Καλημέρα μαμά, Καλημέρα μπαμπά!
Ο μπαμπάς σήκωσε το κεφάλι από το λάπτοπ του και μου χαμογέλασε.
Ο Ρούφους ήρθε πάνω μου και άρχισε να με γλείφει. Του χάιδεψα το κεφάλι.
Έκατσα και έφαγα και μετά πήρα την τσάντα μου, φόρεσα τα παπούτσια μου, πήρα τα κλειδιά και το κινητό μου και βγήκα στην αυλή να πάρω το ποδήλατο για να φύγω.

[...]

Μόλις έφτασα στο σχολείο, χτύπησε το κουδούνι. Έτρεξα στην τάξη μου για να προλάβω. Βλέπω την κολλητή μου, την Κάθριν, μέσα στην τάξη... να κάθεται με μία άλλη κοπέλα στο ίδιο θρανίο. Μα... πώς; Δεν είχα πολύ χρόνο, ερχόταν η καθηγήτρια της πρώτης ώρας. Πάω στην Κάθριν...
Εγώ: Γεια σου! Καιρό είχαμε να τα πούμε... τι κάνεις;
Της λέω και την αγκαλιάζω. Βλέπετε, εγώ είχα πάει διακοπές στην Ελλάδα και μόνο μια φορά βγήκαμε και έχει περάσει πολύς καιρός.
Κάθριν: Α, γεια σου Κάρολ! Καλά είμαι.
Λέει κάπως αδιάφορα και ανταποδίδει την αγκαλιά. Ξαφνιάστηκα! Τι έχει πάθει; Θα της μιλήσω αργότερα. Α, btw, οι φίλοι μου με φωνάζουν και Κάρολ αν και δεν μ'αρέσει.
Καθηγήτρια: Για καθίστε παρακαλώ και μην μιλάτε.
Ήταν η καθηγήτρια των αρχαίων. Μάλιστα, πολύ καλά θα περάσουμε πρώτη ώρα. Αναζητούσα ένα άδειο θρανίο να καθίσω. Α! Στο τρίτο θρανίο καθόταν ένας φίλος μου. Ο Τζάστιν. Πήγα δίπλα του και τον ρώτησα:
Εγώ: Μπορώ να καθίσω;
Τζάστιν: Ναι, βέβαια.

[...]

Χτυπάει το κουδούνι. Επιτέλους. Βγαίνω από την τάξη και περιμένω την Κάθριν να βγει. Βγαίνει. Πάω δίπλα της.
Εγώ: Θέλω να μιλήσουμε!
Κάθριν: Εμ, δεν έχω χρόνο τώρα.
Φεύγει μαζί με την κοπέλα που καθόταν στο θρανίο. Την Άλις.
Τι μόλις συνέβη; Πάω τρέχοντας προς την τουαλέτα. Μπαίνω μέσα και αρχίζω να κλαίω. Μα τι της έχω κάνει; Είμασταν μια χαρά πέρσι. Τώρα ξαφνικά τι έγινε; Με βαρέθηκε;
Βγαίνω από την τουαλέτα και βλέπω μπροστά μου τον Τζάστιν.
Τζάστιν: Είσαι καλά;
Εγώ: Εε, ναι μια χαρά.
Τζάστιν: Δεν με πείθεις.
Δεν ήξερα τι να πω. Καθόμουν και τον κοιτούσα.
Είναι λίγο πιο ψηλός από εμένα, έχει μαύρα σγουρά μαλλιά -αλλά τα έχει κοντά- και έχει καφέ μάτια. Μετά από κάμποση ώρα, βασικά παίζει να έχει περάσει μόνο 1 λεπτό...
Τζάστιν: Θες να βγούμε το απόγευμα κατά τις 18:00 για ενα σμούθι;
Τι, τι, τι; Τι να του πω;
Εγώ: Εμ, ναι γιατί όχι;

     Μετά το σχολείο πήγα σπίτι. Οι γονείς μου έλειπαν. Πήγα έκανα ενα ντους ενώ σκεφτόμουν ό,τι είχε γίνει σήμερα. Η Κάθριν ηταν κολλητή μου εδώ και 4 χρόνια. Δεν μπορώ να καταλάβω τι έπαθε ξαφνικά.
     Όταν τελείωσα πήγα να φάω και μετά διάβασα για το σχολείο. Ήμουν κουρασμένη. Πήγα και ξάπλωσα.

[...]

Κάποιος άρχισε να με γλείφει. Ήταν ο Ρούφους. Όπα...; Τι ώρα ειναι; Βλέπω...17:40. OMG. Πάω τρέχοντας να ντυθώ. Δεν είχα χρόνο για σκέψιμο. Έβαλα στα γρήγορα ένα γαλάζιο τζιν, μια άσπρη κοντομάνικη μπλούζα και κάτι Nike αθλητικά. Βουρτσίζω τα μαλλιά μου στα γρήγορα και κατεβαίνω κάτω. Λέω στους γονείς μου ότι θα βγω και φεύγω.
Μετά από κάτι λεπτά  (η ώρα ηταν 18:05) φτάνω στο μαγαζί που κανονίσαμε.
Η ώρα 18:17... 18:22... 18:35... μα πού είναι; Λες να με έστησε;

Λοιπόν, αυτό είναι το κεφάλαιο για σήμερα. Χθες δεν ανέβασα επειδή ήμουν κάπως κουρασμένη  (δεν έχω ιδέα για ποιον λόγο) και δεν είχα τελειώσει το κεφάλαιο. Εύχομαι να σας άρεσε! Εμένα πάντως δεν με εντυπωσίασε επειδή ήταν και μικρό :( ♡

23/06/2017