Siz hic sevdiniz mi yada severken ölüm nasıl olur hissetiniz mi ben mi maalesef. Elimde yeşil papatyalar üzerimde şu 20 yıllık hayatimda ilk defa böyle bi şey giymistim ben adı bile heyecan vermeye yetiyodu bana. Gelinlik!! Karşımda babam yanimda ömrümü adadigim tek adam ikisinin ortasinda kalmıştım. Babam kalk gidelim der gibi Enes ise yapma der gibiydi. Mutlu olmak bumuydu bilmem ama eğer buysa çok can yakiyomus daha olmayanlar varsa olmasinlarda ben tavsiye etmiyorum böyle mutlu filan olmasınlar. Kendilerine yazık. Sabahtan beri iki makyözün canlarının çıka çıka yaptığı makyaj iyice akmıştı yüzümden ayakta durmustum. İlk defa giydiğim topuklular ise iyice öcunü almıştı benden sadece ona dönüp boynuna sarılmak istiyodum. Ama maalesef sadece ellerimden kayıp giden papatyalari hissediyordum. Bir buket yeşil papatya aynı biz gibi daha körpe. Peki ben niye bu 300 kişilik elit düğünde ayakta kaldim biliyo musunuz? Ama bencede biliyosanizda unutun. Çünkü benim tek suçum sadece mutlu olmayı hayal etmekti. Artık ne haddimeyse.
