*Calum'un Bakış Açısından*
Ellerim cebimde,kafam yere eğik, saat 3,30. Olumlu düşünmekten başka çarem yok. Ya da ona hak vermekten başka. Bundan dört ay kadar önce onu bu ağacın altında yalnız bırakmıştım. Eskiden ağaç evin olduğu dala baktım. Yüzümde bir gülümseme oluşmuştu. Earlena her erkeğin isteği kızdı.Güçlü,kendinden emin,sevmeyi bilen ve ışık saçan.Ben ise çocukluğumdan beri her şeyi oyun zanneden bir budalaydım. Elime geçen her şeyi kırmış bana uğrayan her kalbi darmaduman etmiş bir korkaktım.
Çocukken olduğum kişiyi özlüyordum. Earlena'yı özlüyordum.
Bu sefer ellerimde bir dal sigara var. Kafam gökyüzüne bakıyor.Saat 4,30.Gözlerim yaşarıyor. Onu beklemekten başka bir çarem yokmuş gibi hissediyorum.Sevmek istediğim ve birlikte olmak istediğim tek kişi Earlena. Yıllarca onu nasıl farketmediğimi anlayamıyorum. Çocukken hayalini kurduğum kızdı. Ellerini tutup kaçmak istediğim, gözlerine bakıp şarkılar yazmak istediğim kızdı o. Küçükken istediğim prenses şimdi ise hisleriyle savaşan kişiydi.
Kafam ellerimin arasında,sırtıma ağacın gövdesine yaslı ve yerde 1 paket bitmiş izmarit var. Saat 5.30 artık bir şey umut etmiyorum sadece düşünüyorum. O kadar hassas bir kız böylesine tükenmiş bir ümit ve kırık bir kalple nasıl başa çıktı diye. Ashton'ın onu kollarında eve götürmesini hayal ediyorum ve bencilce onu kıskanıyorum. Ashton'ın değil benim kollarımda olmalıydı. Mutlu olmalıydı. Gülmeliydi çünkü güzel gözleri güldükçe ışıldardı.Yavaşca ağaçtan kalkıyorum fazla nikotinden başım ağrıyor ama aklıma gelen fikirle gülümsüyorum.Korkak bir çocuk gibi beklemeye daha fazla tahamülüm yok .
* * *
Ellerimde bir buket pembe gülle caddeler bulanıklaşasıya kadar koşuyorum. Çocukluğumdan beri ezbere bildiğim yolu gülerek arşınlıyorum.Canlı hissediyorum. Dört aydır ilk defa bu kadar canlı ve mutlu hissediyorum.Kalbim koşmaktan hızlanıyor ama hislerim artık kalbime sığmıyor.
Beyaz kapının önüne geldiğimde saate bakıyorum. Saat 6.00 ellerim titriyor , nefesim zar zor bana yetiyor ama ümitsizliğe yer yok.Kapıya 8 defa aynı tempo ile vuruyorum .Birbirimizi tanıdığımızdan beri bir nevi şifre olarak kullandığımız bir kod. Kapı yavaşca açılırken güzel yüzü ortaya çıkıyor.Üstünde yazlık bir elbise var saçları sıkıca topuz yapılmış ama herzaman şikayet ettiği düz saçları yüzüne dökülmekten geri kalmamış.Kızarmış gözlerinden bir parıltı geçerken aynı zamanda dudakları şaşkınlık ile açılıyor. Yüzündeki şaşkınlık ilk defa beni korkutmaktan çok tatmin ediyor.Kaşları çatılırken elimdeki beyaz güllere bakıyor.
"Calum sen..." sözünü derin bir nefes ile kesiyorum ve ağzımı açıyorum.
"O ağacın altında sadece seni düşünürken bir şey farkettim Earlena. Şimdiye kadar ne zaman istesem yanımdaydın beni herzaman sevdin. Şimdi ise benim senin yanına gelmem lazımdı.Korkak bir çocuk olmaktan öteye geçmeliydim.Sen severken kaçmadın.Şimdi de ben seni severken kaçamam.İzin ver kırdığım kalbinin her parçasını sevgi ile bir araya getireyim."
"Calum..." korku ile sözünü kesiyorum.
"Lütfen hayır demeden önce düşün." yüzündeki gülümseme ile bakışları aynı zamanda ışıldıyor.Bedenini hızla öne doğru savuruyor ve dudakları dudaklarıma değiyor.
O an farkediyorum.Şimdiye kadar gerçekten bir kadını sevmek nasıl olur hissetmemişim.Birinin bana dokunduğunda nasıl kıvılcımlar çıkarabileceğini ya da hislerimi tamamlarken beni darmaduman edebileceğini.
Nefeslerimiz kesildiğinde anlımı anlıma yaslıyor.Burnundan verdiği ılık nefes yüzümü yalıyor. Gözleri kapalı ama ben onu izliyorum yüzündeki gülümseme büyüyor.Gözlerini yavaşca açarken
"Korkak bir çocuğu sevdim.Cesur bir adama aşık oluyorum." diye mırıldanıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Puzzle//C.H
Fanfiction"Senin kusursuzluğun benim hatalarımla mükemmel duruyor tıpkı bir puzzle gibi"
