Yalnızlık Daimi

1.bölüm

Herzamanki gibi yine kahvaltiya gec kalmistim.Ama gec kalmak umrumda degildi saate bakip basimi tekrar yastiga koydum.oyle mukemmel bi hayatim yoktu babam normal bi okulda öğretmendi.Annem ise siradan bir restorantta aşçı.uzatmaya gerek yok siradan bi hayatim vardi.okul konusuna gelince.bu sene liseye baslayacaktim heycanliydim daha once bir cok okul degistirmistim ama bu defa daha farkliydi artik bi cocuk degilde bi yetiskin gibi hissediyordum.okullarin acilmasina daha bir ay vardı ama ben simdiden hazırlıklara başlamıştım. icimde tuhaf bi his vardi.Bu arada benim ismim sude ve ufak tefek bi kizim oldukcada korkagim 14 yasinda olmama rağmen hala geceleri yatarken oyuncaklara sarilirim.
....
Akşam yemeginden sonra masayi topladim ve odama ciktim biraz telefonla vakit gecirdikten sonra balkona ciktim. ve etrafi izlemeye başladım.disarda garip insanlar vardi neden bu saatte evlerinde oturmak yerine disardaydilar ki.Ben tam onlari dikizlerkene atlrkamdan gelip omzuma degen elle irkildim.icimde hafif bi korlu olsada disa vurmadim.arkama hafifce dondum.ve rahat bi nefes aldim arkamdaki abimdi. Abim lise son ogrencisiydi ve doktor olmak istiyordu. 1.70 boylarinda kumral tenli temiz yuzlu bi cocuk adi deniz.ha bide kiz arkadasi var merve iyi bi kiz ama pek haz etmiyorum.neyse arkami döndüğümde bana otuziki dis gulumseyen abime bakip yüzümü eksittim.oda benim burnumu sıkıp''ben sana kac kere balkonda boyle gezme demedimmi''ben tam ağzımı acicaktim ki arkadan gelen sesle irkildim bu. al komsumuz tanerin sesiydi abime sesleniyordu. sonra abim beni sert bi sekilde iceriye ityikten sonra balkondan balkona konuşmaya başladılar. taner benim ilk askimdi ilk okula giderken yani 5. sinifa kadar gozumde hep bir kahramandi bi keresinde okulda iki tane cocuk etegimi acmaya calisirken o geldi ve cocuklari dövdü o sırada 2.sinifa gidiyordum .iste hersey o zaman basladi .hala bitti sayılmaz ama.su zamana kadar hep onu sevdim ve hic vazgecmedim.oyle bi niyetimde yok zaten.😀
....
Zaman cok hizli geciyordu coktan bir ay geçmişti bile.simdi diyeceksiniz bu kizin hicmi arkadasi yok inanmiycaksiniz ama yok su zamana kadar kimseye guvenipte arkadas olamadim.neyse dolabimi acip uzerimi giyindim ve cantami alip ciktim.okul etegim biraz kisaydi ama ve okul kiyafetim üzerime tam oturuuyordu.okulun kapisindan gitdigimde icimde kotu bir his vardi.Artık babamla ayni okulda degildim.ve koca okulda yanlizdim.Her kiz modaci, doktor,ogretmen felan olmak ister ama ben polis olacaktim.nedenini bilmiyorum ama küçüklükten beri hep ilgimi çekmiştir. sinifa dogru yürürken bana dik dik bakan kizlari gördüm ve hic tepki vermeden uzaklastim.ve sonunda sinifimi bulmuştum.9-A en yaramaz sinif diye soyledlni bi hoca kulagima eğilip ''iyi kizsin kendine dikkat et babanada selam söyle ''dedi ve uzaklasti.bu adami bir yerden gözüm isiriyordu ama kimdi işte. bosveril sinifa gectim ve 3. siraya oturdum. tam arkamada tatli bi cocuk gelil oturdu ve bana bakip sırıttı. ve direkmen yavsamaya basladi 'iyy' dedim icimden bi bu eksikti. abim hep derdi lisede coook tuhaf insanla karsilasicaksin diye.siniftakiler yavaş yavaş yerlerine oturmaya basladilar.tam yanima saf ama güzel bi kiz oturdu. 'selam 'desim ve bana ''selam adin ne ?''dedi 'sude 'dedim. sonra arkadan gelen sesle şaşırdım ''bende doruk''aniden arkama dondum ve az kala dudaklarimiz degiyordu ki kemdimi geri cektim.sonra yanimdaki kiz gulmaye basladi ''ben buse tanistigima memnun oldum.''dedi ikimizde tokalasip gulumsedik.tabi ben hala olayin sokundaydim...

selam arkadaslar bu benim ilk hikayem degil ama uzun süredir yazmadigim icin biraz kötü oldu her neyse umarim begenirsiniz😀😍❤❤