1. Bölüm; "Kimsiniz?" 📌

386 11 7
                                    

''Jinsol! Hazır mısın, geç kalıyoruz!'' Minzy, aşağıdan bağırmıştı. Beni yalnız bırakmayıp buralara kadar peşimden gelen canım arkadaşım. O yanımda olduğu sürece yalnız hissedeceğimi düşünmüyorum! Buraya gelmeye karar kıldığımda beni yalnız bırakmayacağını ve onunla aynı üniversiteye gitmemi söyledi. O da bazı sebeplerden dolayı okulunu dondurmuştu. Ve, hayallerimi gerçekleştirmek için buradayım! Biraz kurtuluş, biraz yükseliş. Bu içeriği sonraya saklıyorum!

''Tamam geliyorum!'' deyip masamın bitişiğinde duran çantamı sırtıma vurup aşağıya indim. Kapıda beni bekleyen Minzy'nin yanına koştum. "Minzy'ciğim." deyip koluna yapıştım. Büyük bir gülümsemeyle "Her zaman yanımda olduğun için teşekkür ederim kardeşim, seni seviyorum, eheh." dedim. Beni kolundan kurtarıp "Hm, ben de kendimi seviyorum canım." dedi ve ayakkabılarımızı giyip otobüs durağına doğru yol aldık.

Yolda geç kalmamızın suçu birbirimize atıyorduk. "Çeneni kapatsan da artık yetişmek için koşmaya başlasak?" deyip ortamı bozdum. "Aynısını sana söylemek üzereydim!" Bazen birbirimize tartışsak da –Her kanka böyle canım.- birbirimizi seviyoruz. Otobüs durağını görmemiz ve bineceğimiz otobüsün yaklaştığını görmemizle sevinmemiz bir olmuştu. Şanslıydık ki tam zamanında yetişmiştik. Otobüse binip yaklaşık yarım saatlik yolculuğumuza başlamıştık. Boş bir yer bulup oturduk, her zaman bulamıyorduk! Çantamdan kulaklığımı çıkarıp kulağıma yerleştirdim, en sevdiğim şarkılardan birini açıp camdan dışarıyı seyretmeye başladım.

Her zaman otobüs yolculukları için bir listem vardır. Birkaç şarkıdan sonra okula varmıştık. Minzy omzumu dürterek ''Geldik.'' dedi. Kafamı sallayıp inmek için yerimde doğruldum.

Otobüsten inip okulumuzun yolunu tuttuk. Minzy, gözlerini okul binasına dikip "O kadar büyük ki, görmemek imkansız." dedi. Başımı salladım. Birlikte kol kola okulun büyük bahçesine doğru yürüdük. Kore'nin en iyi okullarından biriydi burası. Ayrıca yabancıların da olduğu bir üniversite.

''Vay be, şu büyüklüğe bak Jinsol! Çok şanslıyız!'' dedi Minzy; Gülümseyerek başımı sallayıp karşılık verdim.

Minzy ile okulun bahçesinde oradan oraya koşuşturup etrafı dolaşıyorduk. Okulu tanıma sürecimiz biraz uzun olacak gibi gözüküyordu. Okulun sağ tarafında kalan banklardan birine oturduk. Oturmamla birlikte aniden telefonumun titremesi ile elimi çantama attım. "Bu saatte kim bu ya..." Telefonu elime alıp ekrana baktım. Bildirimlerde tanımadığım birinden mesaj geldiğini gördüm.

KakaoTalk

Park Bbung: Selam ✌

MinMin: Kimsiniz? Sizi tanımıyorum. Sanırım yanlış kişiye attınız...

Park Bbung: Min Jinsol?

MinMin: Evet benim de, nereden tanıyorsunuz?

Herkese merhaba~ @Mediha-NaNa isimli başka bir hesabımda da bir hikayem vardı. Fakat hesap bilgilerimi kaybetmiştim, bu yüzden devam edememiştim. (Ama buldum><)

Neyse, ben de yeni bir hesap açıp böyle bir hikayeye başladım. Umarım beğenirsiniz^^

Bölümlerim biraz kısa olabilir. Çünkü çoğunlukla kısa yazmayı seviyorum. Aralarda kıyak geçebilirim :>

Ve bölümler tamamen şahsıma aittir. Eklediğim medyalar da dahil. Lütfen izinsiz kullanmayınız. Oy vermeyi ve bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yazmayı unutmayınız!

Sizleri seviyorum! İyi okumalar~ 

M... Mochi! ❥PJMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin