Chapter 3: Haist..

59 1 0
                                    

Chapter 3:  Haist..

Brie's POV

Pagkatapos nung dinner, kinausap ako nila Dad..

"Bakit po"? Tanong ko nung nasa parking lot na kami.

 "I want clear things to you Brie." Sabi ni Mommy, tumango naman ako. Alam ko naman na to eh..

"I want you to marry Lucas' unico iho." Sabi nman ni Daddy.

"Why?" Nakayuko kong tanong sakanila. I just want to know kung para saan ba tong kasal na to.

"Kasi malapit na tayong ma-bankrupt pag hindi sila nag invest satin." Sabi ni Dad. See? Its not for me, its for our company. Its all about that damn company. Mabuti pa ang parents ni Carlisle, they want Carlisle to get married para tumino na siya. 

"Bakit po ako Dad? Bakit hindi po si Ate Remi." Tanong ko. Yes, may atepo ako. Reenesme Roberts--the favorite of my mom. And I also have an older brother, our eldest. Si Kuya Rane. Renier Roberts--- na favorite naman ni Dad. He has his own family now, he's happily married with his wife Ate Meg and his son, Race.

"She's not yet ready to have a family on her own. She choose her carrer." Sabi naman ni Mommy. But why me? Hindi pa nga ako nagtatagal sa carrer ko eh, si Ate almost 6 years na.

"Kaya, just follows us. Dont argue on this, okay?" Sabi ni Mommy. Hindi ako sumagot, tutal their descision is final now. Ano pa ang magagawa ko? Kahit na umayaw ako, wala ring kwenta. Sila pa rin ang masususnod.

Haist. Maybe this is my role in this world, ang maging sunod sunudsuran sa magulang ko.

"Okay. Aalisna kami. Good bye." Sabi ni Daddy at pinagbuksan na niya ng pintuan si Mommy bago siya sumakay sa driver's seat at unalis.

Dun na nag unahang tumulo ang mga luha kong kanina ko pa pinipigilan. Kahit kailan talaga, hindi man lang nila inisip kung masaya ba ako sa mga pingagagwa nila. Minsan nga, naisip ko kung anak nga ba ang tingin nila sakin. Kahit minsan, hindi ko pa naririnig na tawagin nila akon anak. Ugh! Ang drama ko na. Makauwi na nga lang.

I dont now kung pano ako nakauwi ng hindi man lang nababangagga dahil na din s ablurry vission ko. Pero, thank God, buhay pa ako. Pagkarating ko na bahay, agad akong tumakbo sa kwarto ko at doon ko na talaga binuhos lahat ng luha at hinanakit ko hanggang sa makatulog ako. 

Carl's POV 

Pagkalabas nila Mr. Roberts, kinausap agad ao nila Mama, or rather kinausap ko sila.

"What is this bullshit Ma?" Pranka kong tanong. I'm an impatient man, she knows that.

"Son! She's still your Mother!" -Papa.

"We want you to g et married to a descent woman." Sabi ni Mama.

"Ma naman! Alam niyo namang ayoko kong matali diba? Not now! Not ever!" 

"Son, this is for you own good. Trust me." Sabi naman ni Papa.

"Own good?!"

"Yes. Kasi naman anak, ano nam,an ang makukuha mo sa mga babae sa bar? They're all slut!" -Mama.

"Ma naman eh." Parang batang sabi ko.

"What? I like Brie for you. Diba Hon?" -Mama. 

"Yeah.. Such a wonderful kid. Maswerte sila Richard sakanya." Sabi naman ni Papa.

"Right. Ang someday, you'll going  to thank us for this." Makahukugang sabi ni Mama.

"Ugh! This is imposible!" Sabi ko at nag walk out na.

The ContractTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon