The Contract

Chapter 16: Hopitalize

Chapter 16: Hopitalize

Carl's POV 

Its almost six in the morning when I woke up and the sun's raise is touching my skin..

"I fell asleep!" Damn it! I should stay awke all night!

I look at Reese who is peacefully sleeping beside me, holding my hand tightly. I check if her temperature run down..

"Oh shit!" Hanggang ngayon ba naman, mataas pa din ang lagnat niya? Ang init init niya pa rin. Kaninang madaling araw nung pinainom ko siya ng gamot, bumaba na ang lagnat niya ah?

Tinaggal ko ang pagkakahawak niya sa kamay ko.  Mabuti at binitawan niya na, kagabi kasi she's holding it pretty tight kaya hindi ko matanggal tanggal. She's that scared huh?

Bumaba ako papuntang kitchen para magluto ng kakainin naming ng asawa ko. Hmm. That sounds nice.. 

Asawa ko 

"Hindi nga pala ako marunong  magluto -__-" Sabi ko sa sarili ko. And as if on one cue, biglang bumukas nag maindoor at pumasok si Manang Sally.

"Manang! Mabuti po at dumating po kayo!" Salubong ko sakanya. Siya daw yung tumayong yaya slash nanay ni Reese.

"Namiss ko yung alaga ko eh. Asan ba yung batang yun, hijo?" Sabi niya.

"Nasa taas po eh, nilalagnat. Tass baba nga po eh. " Sabi ko. " Mabuti na lang po at dumating kayo, hindi ako marunong magluto." Sabi ko.

"Osiya, sige. Alagaan mo na yung asawa mo doon at mag luluto na ako. Tatawagin na lang kita." Sabi niya at pumunta na ng kusina.

***

Pagkatapos magluto ni Manang, ay tinawag nga niya ako. Kumain muna kami bago ko dinala yung pagkain ni Reese sa taas..

"Hijo, una na ako. At may gagawin pa pala ako sa mansyon." Sabi Manang.

"Sige po. Ingat po kayo. Salamat." Sabi ko.

"Alagaan mo yung asawa mo. Pag nagtaas baba ang lagnat niya ulit. Dalhin mo na sa ospital." Habilin niya bago umalis.

Umakyat na ako sa kwarto ni Reese para pakainin na siya. Nadatnan ko siyang gising na, nakasandal siya sa headboad ng kama at naka pikit.

"Hey.." Sabi ko para mapansin niya ako.

"Hey.. good.. morning.." She said with a weak yet genuine smile. Halatang hindi pa maayos ang pakiramdam niya, maputla pa kasi siya at ang pungay ng maga mata niya.

"Morning. Here, kaumain ka muna para lumakas ka na." Sabi ko.

"Thanks.."

Nilagay ko sa harapan niya yung breakfast in bed table at nilagay ko naman sa side table ang tubig at gamot niya.  Sinimulan na niyang kainin ang soup na niluto ni Manang. Ang tagal nga niyng ngumuya kahit hindi naman kalangan kasi scorn soup lang naman yun.

"Do I need to finish this?" Tanong niya.

"Well, yeah.. para gumaling ka na."

"Im full, hindi ko na kaya." Sabi niya.

"Limang subo na lang." Pang eengcourage ko kasi hindi man lang nangalahati ang soup.

Umiling iling lang siya.

"*sigh* OKay, here. Drink your medicine na lang." At inabot ko sakanya yung gamot tapos isang baso ng tubig. Ininmon naman niya agad. I touch her forehead and neck to check kung bumaba na ba ang laganat niya. Medyo lang, compare kanina kasi ang init init niya.