Raindrops ♥ (Juliemo)

Chapter Three:

Hello guys! :)) Sorry ah, natagalan yung part3. Busy din kasi eh! :D Don't worry, tapos ko na ang whole story. I'll just post it nalang. :))

So, eto na. Sana talaga magustuhan nyo! :*

Sorry kung natagalan ah! :)) THANKS FOR UNDERSTANDING !!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Yun ang last na pagkikita namin, almost 1month din yun. Text and call, wala. AS IN WALA! Every day, i've always thin of him. Hindi parin ako nawawalan ng pag-asa. "Go Michelle, kaya mo yan. Wag ka nang iiyak" i've said to myself.

April 24, araw na nagkakilala kami ni Louise nung mga bata pa kami.

What the coincidence, April 24 ngayon at nagkita kami ni Louis sa favorite park namin.

Tinawag nya ako, alam kong sya yun kaya hindi ko sya nilingon, na para bang wala akong marining. Hanggang sa sya mismo ang lumapit sakin.

"Michelle!"

"Louis? Ikaw pala. May kailangan ka?"

"Tinatawag kasi kita, eh!"

"Ay! Sorry, hindi ko narinig"

"Ano nga pala ang ginagawa mo dito?"

"Namamasyal. Gusto ko kasing makalimot"

"Makalimot? Saan? Kanino?"

"SAYO!" bulong ni Michelle

"Huh?"

Naputol ang pag-uusap namin nang may lumapit na babae. Matangkad at maganda.

"Hi babe!" sabi ng girl sabay kiss sa chicks ni Louis

"Babe?" tanong ko sa sarili ko

"Michelle, she's Nicole, my girlfriend" pakilala ni Louise

"Wait, ikaw si Michelle?" Nicole said

"Yeah! I'm Michelle"

"So, ikaw yung childhood bestfriend ni Louis?"

"I am :)"

"Oh! Hi. Nice to meet you" sabay beso

"Nice to meet you din. hehe!"

"So, babe iwan ko na muna kayo, ah!"

Nagpaalam saglit si Nicole, para makapag usap kami ni Louis.

Umupo kami sa bleachers malapit samin.

"kamusta ka na?"

"Ok naman ako"

"Si tita, kamusta na?"

"Ok rin naman sya"

"Hmm, Michelle may boyfriend ka na?"

"wala pa"

"bakit naman?"

"studies muna ako, eh!"

"hmm, Michelle sorry!"

"for what?"

"for what i've said last time we met!"

"Nooo. It's okay. I understand"

"No. I hurt you."

"No need to apologized"

When we are talking (tama ba sentence ko?) hindi sinasadyang tumulo ang luha ko. agad ko itong pinunasan para hindi mapansin ni Louise, pero napansin nya parin ito.

"Michelle, bakit ka umiiyak?"

"Napuwing lang ako"

"Sure ka?"

"Ok lang ako!"

Agad akong umalis. I let my tears flow freely. Pero bakit? Diba nga dapat akong maging masaya para sa kanya? Pero, ano 'tong nararamdaman ko? I'm still love him. :((

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ano kaya ang mangyayari kila Louis and Michelle?

Abangan sa susunod na chapter! :D

GUYS, SANA MAGUSTUHAN NYO :)

15 Likes, i posted the next chapter.

PLEASE VOTE & COMMENT kung nagustuhan nyo. Thanks! :**