Raindrops ♥ (Juliemo)

Chapter Two:

5 years from now, nagkita kami ulit ni Louis sa favorite coffee shop namin. :))

 "Hi Louis" bati ni Michelle

 "Hi Michelle" sagot ni Louis na malungkot

 "Hmm, kamusta ka na?" naiilang na tanong ni Michelle

 "Ok naman!" sagot ni Louis na hindi makatingin ng diretso kay Michelle

 Habang nag uusap kami, biglang umulan.

 "Louis, naaalala mo pa ba yung mga ginagawa natin tuwing umuulan?" nakangiting tanong ni Michelle

 "Hindi na, eh!" malungkot na sagot ni Louis

 "Bakit naman? Ako ginagawa ko parin kahit hindi na kita kasama" explain ni Michelle

 "Matagal ko na kasin kinalimutan yun, at masaya na ako ngayon"

 Nagulat si Michelle sa sinabi ni Louis, at bigla syang umalis,

 Hindi naman sya pinigilan ni Louis.

 "Michelle, i'm sorry" sabi ni Louis sa sarili nya

 Nagtatakbo si Michelle sa ulan, habang umuulan.

 Hindi maisip ni Michelle na kinalimutan na sya agad ng ganun ganon lang.

 Nangako sila sa isa't isa na walng iwanan, pero si Louis ang unang nangiwan.

 Pag-uwi sa bahay, agad syang sinalubong ng mommy nya at agad itong niyakap.

 "Bakit basang basa ka? At bakit ka umiiyak?" tanong ng mommy nya

 "Ma, nagkita kami ni Louis"

 "Tapos?"

 "Ma, kinalimutan na nya ko! Huhuhuhu!"

 "Pano mo naman nasabi?"

 "Tinanong ko kasi kung naaalala pa nya yung mga ginagawa namin tuwing umuulan"

 "Anong sabi nya?"

 "Matagal nya na daw yun kinalimutan, kasama na ako"

 "Ma, ansakit!" sabay yakap sa mommy nya

 "Anak, antagal nyo rin kasing nagkahiwalay. Andami na sigurong nangyari sa kanya"

 Hindi na nakapag salita si Michelle, agad itong tumakbo sa kwarto nya.

 Pagkatapos nun, nag isip isip sya.

 "Bakit ganun? Basta basta nya nalang akong kinalimutan? Huhuhu!"

Pero isa lang naman ang gustong itanong ni Michelle kay Louis, kung mahal pa ba sya ni Louis.

___________________________________________________________________________

Thank you ulit sa lahat ng magbabasa ;))))

Abangan nyo po ang next chapter ;***