Bertaraf edilmiş yorgunlukları toparlayınca kabrinden bir avuç toprak alır insan.
Algılamaz hayat, sustuğun yerden konuşur algılamaz kulak, konuşamaz ve bilmez lisan.
Kederin zemin katından balkonlu bir yere yükselince anlarsın aylardan değildir Nisan.
İrtifa kaybeden bütün düş yolculuklarında herşey umutsuzluk değildir ama sen öyle san.