11

78 3 0
                                    

CHARMAINE

"Paki-bilisan mo naman ang pagdridrive Enzo the faggot!" sigaw ko kay Enzo. Inutusan ko siyang ihatid ako pauwi, may problema ka?

"Ano ba Charmaine! Maaaksidente tayo pag binilisan ko." sabi niya. Tss.

"Bilisan mo! Ahhhhhhhhh!" sigaw ko. He's not using his pea-mind again!

"Titigil ka kakasigaw o hahalikan kita?" sabi niya pero binalewala ko. Gusto ko nang umuwi at makita si Shar.

"Aishhh!

Ang ta---" sisigaw ulit sana ko when Enzo's lips landed on mine. Shit! Natulala lang ako dahil nagulat ako sa ginawa niya.

"Finally, a moment of silence." I heard him giggle.

After a few minutes, none of us were talking. Ang awkward. Peste kasi siya eh! Nangnanakaw ng halik. -____-

"We're here." He said and I left his car without telling him anything. I walked towards the elevetor and pressed the floor number of Shar's unit. I was running down the hallway when I saw Shar carrying papers. "Char!" she said and I hugged her tightly. "Hey, what's wrong?" she asked. My tears were falling against her uniform already. Ugh.

"I'm torn, again." I said.

"Mom.. Mom has breast cancer." I said while sobbing. I told Shar everything happened yesterday.

"What? Is that real or they are making another excuse for you to go home?" she asked.

"Shar, my mind is very confused right now. I don't know." I said while wiping my wet face with tissue.

"But you know Char, I have something in mind." she said while smiling.

"What?" I asked her.

"What if you go back to the mansion and make your sister suffer? Like what she did to you before." Her words hit my mind. Yes! That's it. Kapalit ng pagbabalik ko sa mansyon ay ang pagpapahirap ko kay Czarina.

"What a good idea Shar. Wait! Let me pack my things now." I said and gave her my sarcastic smile.

"Okay. I'm ready." I said while holding my baggages. Shar just smiled at me and drove off to the Mansion.

"Ok bye Char. Just call me if you need me. I'm already late for school because of you." she said.

"Whatever. Bye!" I said and waved her goodbye. Nasa harapan ako ng mansyon at nagdoorbell. Binuksan naman iyon nung maid.

"Sino sila ma'am?" tanong niya. Siya nanaman yung maid na nagbalak na paalis sa akin dati.

"You really don't know me huh? I'm the owner of this MANSION." sabi ko at binigyan ko siya ng aking famous bitch smile.

 Tumawa lang siya. "Nagpapatawa ba kayo ma'am?" sabi niya at nakitawa na lang ako sa kanya.

"Ay oo nga no? May isa pa akong joke." sabi ko. "Sasabihin ko kina Mom and Dad na palayasin ka dito. Ok ba?" dagdag ko. Tumawa lang ulit siya. Ang adik tumawa nitong katulong ni Czarina. Namana sa amo niyang shunga.

"Baka ako pa yung magpalayas sayo." sabi niya pero nasa likod niya pala si Dad at narinig lahat nang pinaguusapan namin.

"Inday, ba't mo naman siya papalayasin, anak namin yan." nagulat si Maid sa sinabi ni dad at humingi ng patawad at umalis.

"Welcome home anak." niyakap ako ni Dad.

"Gusto ko pong alagaan si Mom pagkatapos nun ay babalik na rin po ako sa dati kong buhay." sabi ko at sumang-ayon naman si Dad. Kinuha ko lahat ng baggahe ko at umakyat sa hagdan. Nakita ko si Czarina na lumabas sa kwarto niya.

"Oh look, bumalik na ang magaling nilang anak." she said and gave me her death glare. Magpapatalo ba naman ako sa kanya? Geez.

"Perfect! Here." then itinulak ko sa kanya yung luggage ko. "Could you help me push those bags? My hand is already tired. Please sis?" I said sarcastically. Mukhang naiinis siya.

"Just do it on your own." Ihuhulog sana niya yung luggage ng dumating si Dad.

"Hey Czarina. Help your sister! She looks tired." pagtatanggol sa akin ni Dad. Walang nagawa si Czarina kundi gawin ang inuutos ni Dad. Itinulak ni Czarina yung bags ko hanggang sa kwarto. Nagsisimula pa lamang ang pagpapahirap ko.

After settling down, nagpaalam muna ako kay Dad na mag-mamall ako. Sabi niya din na nagpapahinga si Mom. Ayaw ko muna siyang istorbohin. I was about to go to a coffee shop when someone grabbed my hand.

"Maine."

Oh that voice. "I miss you." niyakap niya ako mula sa likod. Si Brax. Kumalawas lang ako sa yakap niya.

"What do you want from me?" sabi ko sa kanya.

"You." he said. 

"What? You're joking right?" I laughed at him. "I thought you didn't love me at all and p.s. You're my crazy sister's boyfriend and p.p.s, I don't recycle craps." I added. 

"Wala na kami ng kapatid mo." sabi niya. "I need to tell you the truth, Maine." 

Anong katotoohanan naman ang sinasabi ng jerk na 'to? "Anong truth? Nabuntis mo si Czarina no?" I asked.

"No! Hindi totoong naging kami. Pinilit lang niya ako at inamin niyang may gusto siya sa akin kaya hinalikan niya ako sa harapan mo noon. Pinagbantaan pa nga niya ako na sasabihin daw niya sa buong eskwelahan natin na nabuntisan ko siya." he answered. Mukhang sincere naman siya pero di ako naniniwala. "So please Maine, I want you back again." sabi niya at lumuhod siya sa harapan ko. No! No! Ok, I admit. I still love him. Shit. Magsasalita sana ako pero bigla kong nakita si Enzo.. May kasamang babae. Nagkatinginan kami pero inalis niya iyon. Bigla ring sumakit yung puso ko. Sino ba talaga?

THE BITCH PROJECTTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon