I Still Love You

Chapter Four: Memories

" Memories "

" If you still love that person,
You'll never forget him/her! "

*****

Dred's TOV

" Love, I wanna spend my lifetime with you. I wanna grow old with you. Would you also want to be with me for the rest of your life too ? "

Sabi ko habang nakaluhod at nilalabas ang singsing na bili ko.

Eto kasi yung singsing na gusto niyang matanggap kapag may nagyaya sa kanya na magpakasal. At dahil mahal na mahal ko siya. Tinupad ko yun.

" Yes "

Nang marinig ko yun. Mas masaya pa ko kaysa sa araw ng sinagot nya ko.

Isinuot ko ang singsing sa kanya at agad ko syang niyakap ng mahigpit.

Kasing higpit ng pagmamahal ko sa kanya!

" I love you Leah! "

Bulong ko

" I love you too Aldred! "

Bulong din nya.

Matapos ng sandaling yun ay umuwi agad kami at nagdiretsosa bahay nila Leah para ipaalam sa magulang nya yung balak namin.

But expect the unexpected hindi pumayag yung mga magulang ni Leah na maikasal sya sa akin.

Why? Dahil sa sakit ko. Oo aware ang magulang ni Leah dito, tanging si Leah lang talaga ang hindi nakakaalam at besides, family friend kasi ng family ko sila Leah. Yun din ang reason kung paano kami nagkakilala.

Naiintindihan ko naman ang reason ng mga magulang ni Leah e. Natatakot silang balang araw iwan ko si Leah mag-isa and worst maipasa ko pa sa magiging anak namin ang sakit ko. Mas lalong mahihirapan si Leah kasi may posibilidad na habang buhay siya. Kami, unti-unit na syang iniiwan.

Pero hindi ba unfair din sakin yun? Hindi ko naman ginusto ang sakit na to at kung pupwede nga lang na ipanganak ulit ako ng walang ganung klaseng sakit ginawa ko na. Makasama ko lang habang buhay si Leah.

After tumutol ng magulang ni Leah sa desisyon naming magpakasal. Isang desisyon naman ang pinagkasunduan namin at yun ay ang tumakas.

In short, magtatanan kami. Alam naming mali pero ginawa pa rin namin dahil mahal na mahal namin ang isa't-isa at pareho naming hindi gusto ang gusto ng mga magulang niya na maghiwalay na lang kami.

Same day ng araw na yun. Gabi ng 10 o'clock umalis kami para magpapakalayo at mamumuhay ng masaya. At Habang nasa daan pa kami nun kinukwento sakin ni Leah yung mga bagay na gusto nyang mangyare sa pagsasama namin hanggang sa . . .

" Leaaaah! " sigaw ko!

Nagising ako. Nakatulog pala ako. Pero hindi yun panaginip kung yun inaakala nyo. Totoo yun at sa loob ng anim na taon. Madalas kong mapanaginapan ang pangyayare na yun. Lalo na kapag yun ang nasa isip ko bago ko ipikit ang mga mata ko.

Agad ako tumayo at uminom ng tubig sa baba. Paakyat na ko ulit ng mag blurred ang paningin ko.

" Shit! "

Sigaw ko kasi biglang sumakit ang ulo ko. Inaatake ako ng sakit ko. At parang may nageecho sa tenga ko.

Hindi ko alam kung mabibingi ako or what! Arrrgh!

Umupo ako sandali at inalog-alog ang ulo ko.

Ano ba! Huwag muna ngayon, kaunting oras pa please . . .

Ilang minuto din akong nakaupo sa hagdan bago bumalik ulit sa normal ang paningin ko kasabay ng pagkawala ng sakit ng ulo ko.

" Thanks God "

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.
To be continue . . .