Chapter 12 (pikon)

80 6 9
                                    

[I dedicate this chapter to miss Jamie Bettina my no.1 fan daw hehehe *kaway! kaway!* enjoy reading muah muah muah (^_^( ]

Yannie's POV

Tatlong linggo na ang nakaraan nung sabihin ko sa kanya na layuan na nya ako

Tatlong linggo na kaming ng iiwasan

Nakakapanibago dahil simula pa nung bata pa ako ay wala akong maging kaaway sa kaklase ko

Gusto kong mag sorry sa kanya pero di ko kaya

"haist nakakainis ka talagang hambog ka" naiinis na sabi ko

"yannie ok ka lang ba?" tanong ni drew sa akin

"ah ou " sagot ko lecheplan ka namang hambog ka oh

"ah kong masama yung pakiramdam mo uwi nalang tayo tsaka nalang natin ituloy yung date natin pag ok ka na" nag alalang sabi ni drew

"ok lng ba talaga sayo? Medyo masakit kasi yung ulo ko eh" pah sisinungaling ko sa kanya

Sa mga nagtataka "dating" kami ngayon ni drew kasi simula nung accidental date namin ay palagi na kaming ng tatawagan at niyayaya naman nya ako ng sundan yung date namin kaya ayon dahil malandi ako pumayag ako ito pa naman yung pinakaantay ko ang ligawan ako ni drew

"tara hatid na kita" sabi nya pa at pumunta na kami sa parking area ng mall

Byahe byahe byahe

"pasok ka muna" yaya ko sa kanya

"next time nalang ng mamadali din kasi ako eh tsaka dba masama yung pakiramdam mo ngayon" nauutal na sabi niya

Weird pansin ko lang sa tatlong linggong pagdadate namin ni drew ay ni minsan d pa sya nakapasok sa bahay namin kahit na palagi ko sya niyayaya

"bye! Ah yannie wag mong kalimutan yung laro namin bukas ha" nakangiting paalam niya

"ah cge bye, ingat" paalam ko sa kanya tsaka ako pumasok sa bahay namin

Pagpasok ko sa bahay namin

"bakit andito ka diba sabi ko naman sayo na layuan mo na ako?" mataray na sabi ko dun sa hambog

"tsk! Di naman ikaw yung pinunta ko dito ah! Wag ka ngang piling pinapunta ako dito ni ate hope" sabi pa niya

"hambog" sabi ko sa kanya

"tsk! Kelan pa naging hambog ang magsabi ng totoo yung-"  di ko na pinatapos ang sasabihin nya dahil iniwanan ko na sya sa sala

IVAN's POV

Tingnan mo ang babaeng yun pikon hahaha

Si manong driver naman talaga ang inutusan ni mommy para kunin yung pinapapabigay ni tita maggie

Eh dahil namimiss ko yung destiny ko kaya ako na ngpresenta na pumunta dito

Tatlong linggo na kasi ang nakalipas simula nung ng iiwasan kami parang nawalan tuloy ako ng lakas na mabuhay haist naman oh

Haist destiny ko bakit ganyan ka? Dami mo nang kasalanan sa akin pasalamat ka mah- ay este kaibigan kita

"oh ivan sorry sa pag antay hehehe" sabi ni ate hope sabay abot ng isang box

"ah ok lang po ate kong maganda, Thank you po ate hope, sana sa susunod pasalubong na ang iaabot mo" biro ko kay ate hope

"hahaha d ka pa din talaga nagbabago ivan, nakita mo ba si yannie? Bakit nakasimangot yun? Nag away na naman ba kayo?" tanong ni ate hope

"ewan ko ba dun kay ada ate hope, kahit wala akong ginagawamg masama sa kanya galit nalang parati" sagot ko naman kay ate hope

"sus di kana nasanay dyan kay yannie, nag galit galitan yan lalong lalo na pag may nararamdaman siya na di nya ma explain, hahaha" natatawang sabi ni ate hope

Nagkwentuhan pa kami ni ate hope pero nung maggagabi na ay nag paalam na ako

"ingat!" sabi ni ate hope

"sige po ate slamat po uli sa uulitin" nakangiting sabi ko at umalis na ako..

Mukhang gaganahan na ako mg laro ng basketball bukas syempre nakita ko na yung inpirasyon ko (^_^)

Destiny and ITahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon