The DELIQUENT one [On-Going]

Chapter 25 What happen?

[Shanice POV]

Lagpas Dalawang buwan na simula ng makaalis sya..

Naglalakad ako papasok ng school, may dalawang babaeng nakatingin saken.. I just rolled my eyes on them.

"Tss.. Kala mo kung sino maganda kung makairap!" Pagpaparinig ng isa

"Hayaan mo sya, nalaman na sigurong niloloko lang sya ni Jeremy" sabi nung isa

"Ooohh.. So for real? Narinig ko nga nakabalik na sya eh" sagot nung isa

"Oo, and he's with a girl! Simple lang ung girl.." Sabi naman nung isa

While pinagpatuloy ko lang ang paglalakad, hanggang makarating akong room. Pero di maaalis sa isip ko ung pag uusap ng dalawang ulopong.. The usual.. Its been a week nang nagrinig ko yang chismis na yan..

Totoo kaya? Nakabalik na sya? Eh sabi nya 10 months sya dun ah? At may kasama pa syang babae? Baka ate..

Hindi ko din alam.. Dahil simula nung nag dalawang buwan na syang nakalis, wala na kong narinig sakanya. Hindi na sya nag oonline sa skype, ni sa facebook hindi rin, ni wechat, kakaotalk, WALA..

Kala ko'y kakayanin namen, Kala ko'y lalaban kame, kala ko'y hanggang dulo..

Pero anong nangyari?

Hindi ko alam..

Akala ko lang pala..

Nagkulang ba ko? Di ba ko sapat sakanya? May mali ba kong nagawa? Di ba pwedeng madaan sa usapan? Bat bigla syang nawala? Hindi nagparamdam? Tas ang mababalitaan ko.. May nakakita sakanya may kasamang babae?

Isa lang ang alam ko..

Miserable ako pag wala sya..

Pag di ko nararamdaman presensya nya..

Bat biglaan? Ganon nalang yun? Bigla nalang syang hindi magpaparamdam?

Grabe.. umaasa pa naman akong kame hanggang huli..

Umaasa akong buong libro na to.. but I'm afraid its not..

He's just a chapter in my life..

Ang mahirap eh, di ko tanggap.. hindi makatarungan..

Masakit..

May pa "let's make this work","let's make this work" pa syang nalalaman! Pakshet..

Kinuha ko bag ko, hindi pa nagsisimula ang klase pero lumabas na ko ng room.. tinatawag ako ng kambal pero di ko sila marinig..

Isa lang ang naririnig ko.. ang puso ko, unti unting nadudurog, nawawasak, nasisira..

Bawat hakbang na ginagawa ko, tila gusto kong lumayo.. kahit saan.. basta gusto kong lumayo..

Ilang araw na kong ganito.. Hindi nga maintindihan ng kambal kung bat ako nagkakaganito..

Ilang araw na ang nakalipas pero di paren sya nagpaparamdam, ni kahit isang message lang, wala..

Ilang araw na sya hindi nagparamdam simula nung nagdalawang buwan na nung umalis sya..

Sa ilang araw na yun.. Ngayon ko lang naramdaman ang ganitong sakit.. Hindi ko alam kung bakit, hindi ko alam kung papaano..

Isa lang ang alam ko.. Nasasaktan ako.. Nasasaktan ako kasi walang pasabi syang nawala..

Nasasaktan ako kasi masyado akong nag aalala..

Nasaktan ako kasi feeling ko nawawalan na ko ng tiwala sakanya, at kung ano anong scenario na ang umiikot sa utak ko

Few minutes.. I found myself in the old gym, kung saan kame nag te-training ng taekwondo nung highschool.. maybe eto lang ang alam na pwedeng labasan ng sama ng loob..

Binitawan ko ang bag ko, pumunta ko sa gitna..

"FUCK YOUU! I NEVER THOUGHT WE'D END UP LIKE THIS!" then my tears started falling effortlessly.. tuloy tuloy lang silang tumulo.. napaupo na lang ako..

Di ko alam ang gagawin, di ko pa nararamadaman ang ganitong sakit.. parang.. parang dinaganan ako ng mundo..

Parang.. parang magisa lang ako..

Parang may nawala sa pagkatao ko..

Something in me is missing..

Alam ko na..

Ang puso ko..

Dinala nya pala..

Isa syang traydor.. pinagkatiwala kong dalin nya ang puso ko pero anong ginawa nya?

Sinamantala nya, inabuso..

And now.. My heart is nowhere to be found..

Grabe.. ang tanga ko..

Mali ang taong pinagkatiwalaan ko..shet naman..

♪Lift your head, baby, don't be scared

Of the things that could go wrong along the way

You'll get by with a smile

You can't win at everything but you can try.

Baby, you don't have to worry.. ♪¯~~

Biglang nagring ung phone ko.. shet.. yun pala ringtone ko pota.. pinuasan ko ang mga luha ko, tumayo at nag simulang maglakad papunta sa bag ko habang patuloy tumutogtog ung kantang with a smile..

Hindi ko maiwasang maiyak habang naglalakad.. bumamalik saken ang mga alala.. ang mga nangyari bago to..

Ang tanga ko.. nagsayang ako ng oras sa kanya..

"Hello?" sagot ko..

(Shanice! WHERE THE HELL ARE YOU? Ano ba talaga ang nangyayari sayo?!) sigaw nung kambal..

"Somewhere, away from reality.." sagot ko..

(THE FUCK! WHERE EXACLTY!)

I hang up..

I want to be alone.. I want to find myself..

I feel that I lost myself somewhere.. and my mission is to find it..

Ilang oras akong nag stay dun, I feel more comfortable..

Makalipas ang ilang oras ay naisipan ko ng umuwi kaya Naglalakad na ako pauwi..

Then a motor stop beside me, napatingin ako.. Tinanggal nya ang helmet nya..

"Need a lift?" Sabi nya

"Wala kong panahong makipaggaguhan ngayon Tyrone.. Pls.. Humanap ka na lang ng ibang mapapagtripan.." Sagot ko

"Dali! I know a place where you're problems can be gone for awhile.." Pagkasabi nya nun, naliwanagan ako..

.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.

Awwww.. paasa moments is so hurt hurt <///3

Vote, Comment, Be a Fan, and SHARE! =)))

Vote for support

Comments/Suggestions/ Violent Reactions :)

[A/n: Petiks week/First week hahahha samantalahin baka madalang nalang ulet makapag update. may pasok na ko eh awww so hurt hurt hahahhah =))))))) enjoy the vacation guys!]