Galaxy // pjm + kth ✔

6 // Saturn

5 Ekim 2003

"Teşekkürler Bayan Kim."

Jimin annesine ısrar ederek Bayan Kim'i evlerine davet ettirmişti.

İki kadın odada sohbet ederken, Jimin Taehyung'un dizlerine bir battaniye örtmüş, sandalyesini çimlerde itiyordu.

Sonunda Jimin'in teleskobunun yanına geldiklerinde, Jimin sandalyeyi itmeyi bıraktı.

Hemen teleskobu Taehyung'a göre ayarladı. 

"Bak şimdi Taehyung. Buradan yıldızlara bakacağız tamam mı?"

Ama Jimin, Taehyung'a bakmak istediği yıldızların, tam da onun gözlerinde olduğunu söylemedi. Gözlerinde binbir çeşit ışığın yanıp söndüğünü söylemedi.

"Başını böyle yaklaştır, ve buradan bak tamam mı? Gözlerini merceğe yaklaştırmalısın. Öyle çok yaklaştır ki, merceğe irislerinde dans eden ışıklar yansısın."

Taehyung gözünü merceğe yaklaştırdı.

Jimin Taehyung'un elini tuttu.
"Ben bunu hareket ettireceğim ve sen de yıldız gördüğünde elimi sık olur mu?"

Yavaş yavaş hareket ettirdi teleskobu, gökyüzünde gezdirdi. Biraz daha yukarı çevirecekti ki ellerindeki parmaklar, elini sımsıkı kavradı.

Jimin hemen teleskobu sabit tuttu. Taehyung'un gülümsemesi büyüyordu.

"Gördün Taehyung..."

Çocuk tepki vermedi. İzlemeye devam ediyordu.

Öyle hareketsiz ne kadar durdular, Jimin ayrımsamamıştı.

"Onun bir ismi var mı, ya da daha önce bulundu mu bilmiyorum. Ama benim için onun adı KimTaehyung301295. Beğenmediysen Uzaydan Gelen Çocuk da olabilir?"

Gülümseyerek baktı Jimin çocuğun yüzüne. Taehyung'un gözü hala teleskoptaydı.

Jimin gülümsedi ve yere çöktü.

Köşedeki bahçe masasından keçeli kalemi aldı ve çocuğun bileğine bir yıldız çizdi. Gözlerinde gördüklerinden, en güzellerinden.
Altına da 'KimTaehyung301295' yazdı.

"Umarım sevmişsindir Taehyung."

Teleskopu rastgele başka bir yere çevirdi. Çocuk gözünü mercekten ayırıp Jimin'e baktı.

"Şimdi de Park Jimin yıldızını bulmaya ne dersin? Şu senin gözlerinde ışıl ışıl parlayanlar gibi olsun."

Park Jimin sadece sekiz yaşındaydı. Ama şimdiden, yaşamının en parlak yıldızını bulmuştu.