17 Ekim 2003
Tenefüs zili çaldığında Jimin hemen hızla yerinden doğrularak Taehyung'un tekerlekli sandalyesine yöneldi.
Dışarı çıkıp ona tekerlekli sandalyesiyle ip atlatmak istiyordu. Taehyung bu şekilde çok eğleniyordu bunu görebiliyordu.
O sırada Bayan Jung yanına yaklaştı ve elini Jimin'in omzuna koydu.
"O bugün dışarı çıkamaz Jimin. Maalesef çok yorgun."
Bayan Jung sınıftan çıkarken Jimin, arkadaşının artık iyiden iyiye ışıkları sönen gözbebeklerine baktı. Onun için bir şeyler yapmalıydı. Bugün böyle bitsin istemiyordu. Taehyung bu günü böyle hatırlamamalıydı.
Tüm sıraları itti. Ortada kocaman bir boşluk oluşturdu önce. Sonra kenarda duran kocaman pikaba yaklaştı. Sarı Kuş'un şarkısını açtı ikisi için.
Daha sonra Taehyung'a döndü. Hwangjoga çalmaya devam ederken çocuğun yorgun bakan gözlerini izledi.
'Tut ellerimi Taehyung. Tut ellerimi çünkü seni asla bırakmayacağım.' diye düşündü.
Çocuğu kucakladı. Kollarını beline sardı ve ayağa kaldırdı. Çocuğun kolları da omzundaydı.
Taehyung uzun zamandır göstermediği tebessümünü sergilerken, Jimin müziğe uygun olarak minik adımlar atıyordu.
Döne döne dans ederken çocuğun çiçek kokusu deli gibi başını döndürdü. Şimdi bir kırda olabilirlerdi. Belki isimleri Jimin ve Taehyung'dan farklı olurdu. Belki bu sefer Jimin engelli olurdu. Belki ikisi de sağlıklı olurdu. Jimin bunların hiçbirini değil de yalnız bir şeyi istiyordu; Taehyung'un böyle yorgun olmamasını, böyle veda kokusuyla bakmamasını.
Çocuğun belindeki ellerini daha da sıkılaştırdı.
"Kimileri Plüton için, Neptün'ün uzağa kaçmış uydusu der Taehyung. Neptün ne kadar uzağa giderse gitsin, Plüton onun uydusu olmaya devam etmeyecek midir? Sen Neptün ol, ben Plüton. Çünkü kaybetme korkusu yaşayan bir Park Jimin olmak çok ağır geliyor bana."
Gözlerini kapatıp melodiye odaklandı. Çocuğu da kendiyle beraber döndürüyor, kolları ağrısa bile şikayet etmiyordu. Kolları hiçbir zaman, kalbi kadar ağrıyamazdı.
Taehyung'un başı Jimin'in omzuna düştü. Çok yorulmuştu. Jimin onun soluk alışlarını duyuyordu.
"Neptün olmaya var mısın Taehyung?"
Çocuğun belirsiz kıpırtısını duydu.
Park Jimin sadece sekiz yaşındaydı. Ama çok güçlü kolları, çok ağrıyan bir kalbi vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Galaxy // pjm + kth ✔
Short StoryPlüton'un bir gezegen olmadığını savunanlardan bazıları onun Neptün'ün uzağa gitmiş bir uydusu olduğundan bahseder. Belki bu doğrudur. Ama asıl önemli olan, Plüton uzağa gitmiş olsa bile, hala Neptün'ün uydusudur öyle değil mi?
