ആത്മാവില്‍തൊട്ട നൊമ്പരമീ പ്രണയം

101 4 2
                                    


മുസമ്മില്‍ പെര്‍വാഡ്

ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചിട്ടോ, പ്രതീക്ഷകള്‍ നെയ്തുകൂട്ടിയിട്ടോ അല്ല, നിന്നെ എനിക്ക് കണ്ടത്. അപ്രതീക്ഷിതമായൊരു കൂടിച്ചേരലായിരുന്നു, അപരിചതരില്‍ നിന്നും നാം പരിചിതരിലേക്ക് ചുവടുവയ്ക്കുന്നതിനിടയില്‍, ഏതോ ഒരു വെറുക്കപ്പെട്ട നിമിഷത്തില്‍, ഞാനറിയാതെ എന്‍റെ ഹൃദയം നിന്നെ മദുരമായി പ്രണയിക്കുന്നുവെന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍, പറയാതെ ഹൃദയത്തിനകത്ത് ഒതുക്കി വയ്ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ പറയാന്‍ വേണ്ടി വെമ്പല്‍ കൊള്ളുകയായിരുന്നു. മോഹങ്ങളുടെ പറുദീസ തീര്‍ക്കുമ്പോഴും, പ്രതീക്ഷകളുടെ ജാലക വാതിലുകള്‍ ഓരോന്നായി തുറക്കപ്പെടുമ്പോഴും, അര്‍ഹതയില്ല എന്ന് ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയണമായിരുന്നു. നിന്നെ സ്നേഹിക്കാന്‍ നിന്‍റെയനുവാദം പോലും വേണ്ടാതിരുന്ന എനിക്ക്, എന്‍റെ നിഷ്കളങ്കമായ പ്രണയത്തിന് ദൈവം ഇങ്ങനെയൊരു വിധിയെഴുതുമെന്ന് ഞാന്‍ ഒരു നേരമെങ്കിലും ചിന്തിക്കേണ്ടിയിരുന്നു.

ആഗ്രഹങ്ങളെന്നും എന്‍റെ ജീവിതത്തിന്‍റെ കണക്കുപുസ്തകത്തില്‍ നിരാശയുടെയും നഷ്ടങ്ങളുടെയും സങ്കീര്‍ത്തനം മാത്രമാണ് പകര്‍ത്തിവെച്ചിട്ടുള്ളത്. എന്‍റെ പ്രണയത്തിന്‍റെ ആദ്യഘട്ടത്തില്‍ അത് ആവര്‍ത്തിക്കപ്പെട്ടപ്പോള്‍ നിന്‍റെ അവഗണനയും, അകലവും, വേര്‍പാടും എന്നെ ശൂന്യതയുടെ അന്ധതയിലേക്ക് വലിച്ചെറിയപ്പെട്ടപ്പോള്‍, കാലത്തിന്‍റെ ക്രൂരമായ, പരാക്രമങ്ങള്‍ക്കു മുന്നില്‍ അസ്സഹനീയമായി തേങ്ങിക്കരയാന്‍ മാത്രം വിധിക്കപ്പെടുന്നു ഞാന്‍, ഹൃദയത്തിന്‍റെ അഭ്രപാളിയില്‍ ഒട്ടും നിറംപിടിക്കാത്ത ഒരു ഛായാചിത്രമായി എന്‍റെ പ്രണയം ഇല്ലായ്മയെ തേടി യാത്രയാവുന്നു. ഒരിക്കലും തിരിച്ച് ലഭിക്കാത്ത സമയവും ചെയ്തു തീര്‍ക്കേണ്ട ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളുമാണ് നിനക്ക് വേണ്ടിയുള്ള പരക്കംപാച്ചിലിനിടയില്‍ നഷ്ടപ്പെട്ടതെന്നറിഞ്ഞിട്ടും എന്‍റെ സ്നേഹം കൂടുകയായിരുന്നു. ഇഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കാനുള്ള ഒരു കാരണം പോലും നിന്നിലില്ല എന്ന തിരിച്ചറിവ് എന്നെ വല്ലാതെ ആശ്ചര്യപ്പെടുത്തുന്നു. ഈ അര്‍ധരാത്രിയില്‍ നിന്നെക്കുറിച്ചെഴുതി വര്‍ണ്ണിക്കാന്‍, ഓര്‍മകള്‍ ചികയുമ്പോഴും കടന്നുവരുന്ന ഓരോ ചോദ്യങ്ങളുടെ ഉത്തരങ്ങള്‍ ഞാന്‍ തനിയെ ഗ്രഹിക്കപ്പെടുമ്പോഴും, ആ ഉത്തരങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ സ്വയം സംതൃപ്തി കണ്ടെത്തുമ്പോഴും എന്‍റെ പ്രണയത്തിന്‍റെ ആത്മാവില്‍ നിന്നുയരുന്ന തളര്‍ന്നയുടെ നിശ്വാസങ്ങളില്‍, ഇനിയും ഉത്തരം ലഭിക്കാതെ പോയ നിസ്സാരമായൊരു ചോദ്യം ഹൃദയത്തില്‍ ആവര്‍ത്തിക്കപ്പെടുന്നു. നീയെന്നെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞതിന്‍റെ അഗാധമായ സത്യം, അതിനിനിയും മറുപടി നല്‍കാന്‍ എന്‍റെ പ്രണയം വളര്‍ന്നിട്ടില്ല. ഇനിയും ഈ നീളമേറുന്ന, അനന്തമായ പ്രണയത്തിന്‍റെ അന്ധതയിലേക്ക് തനിയെ ഞാനിറങ്ങിച്ചെല്ലുമ്പോള്‍ ഇരുണ്ട ഓര്‍മകളിലെ ഇടനാഴിയില്‍ നിന്ന്, ഇരുളടഞ്ഞ സ്വപ്നങ്ങളിലെ ചിതറിത്തെറിച്ച അഭിലാഷങ്ങളില്‍ നിന്ന്, ചേതനയില്‍ മുറിവേറ്റ നിന്‍റെ മുഖഭാവങ്ങള്‍ എന്നെ വെറുതെ തിരികെ വിളിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ആ ശുഭപ്രതീക്ഷയില്‍ ഞാനിന്നും ജീവിച്ചുകൊള്ളട്ടെ....? ഓരോ ഇന്നുകളും നാളേകള്‍ക്ക് വഴിമാറുമ്പോള്‍, ഓരോ നാളേകള്‍ ഇന്നലെകളിലേക്ക് പടിയിറങ്ങുമ്പോള്‍ എന്തെങ്കിലുമൊരു തിരിച്ചറിവിന്‍റെ നിമിഷത്തില്‍, എന്നോട് നിനക്കൊരല്‍പം അനുകമ്പ തോന്നുകയാണെങ്കില്‍, ഒരല്‍പം സ്നേഹം തോന്നിയാല്‍, പറയാന്‍ മടിക്കരുത്, നിന്‍റെ തൊട്ടുപിന്നാലെ നിഴലിന്‍ രൂപത്തില്‍ ഞാനെന്നും, കൂടെയുണ്ടാവും... പരിപൂര്‍ണ്ണതയെത്താത്ത, ഒരവ്യക്ത പ്രണയത്തിന്‍റെ അവശിഷ്ടങ്ങളുമായി........

.(അവസാനിച്ചു )

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 30, 2017 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

ആത്മാവില്‍തൊട്ട നൊമ്പരമീ പ്രണയംWhere stories live. Discover now