Faded [Book II] Sequel to Colours

Κεφάλαιο 23ο:[Κάτι Δικό Του]

Stormy

Όταν άνοιξα τα μάτια μου βρισκόμουν σε ένα φωτεινό δωμάτιο καθισμένη σε μια λευκή καρέκλα.

Κοίταξα γύρω μου και είδα τον Ty ξαπλωμένο σε ένα κρεβάτι να με κοιτάζει με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο του.

"Πάλι καλά που έχουμε ίδια ομάδα αίματος.",σχολίασε και μια νοσοκόμα με πλησίασε τρυπωντας την φλέβα μου και ξεκινώντας να γεμίζει ένα σακουλάκι.

"Στο υποσχέθηκα πως θα σε κρατήσω ασφαλή Stormy.",μου είπε ο Ty.
"Και τώρα με βοηθάς εσυ."

"Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω.",απάντησα και χαμογέλασα αδύναμα.

Κοίταξα τον ωμο μου,όμως δεν υπήρχε κανένα σημάδι από το χτύπημα μου.

"Εδώ Stormy δεν θα πονάς.",μου είπε ο Ty.

"Τι εννοείς εδώ;",τον ρώτησα και σηκώθηκα από την καρέκλα βγάζοντας την βελόνα από το χέρι μου.

Αίμα ξεκίνησε να τρέχει από το χέρι μου αλλά το πίεσα με την παλάμη μου.

"Εδώ.Μαζι μου.Και μπορούμε να βρούμε και τους υπόλοιπους.Αν θες μπορώ να σου γνωρίσω και την αδερφή μου.",είπε ο Ty και σηκώθηκε από το κρεβάτι σαν να μην είχε πάθει τίποτα.

Με πλησίασε και έβαλε μια τούφα πίσω από το αυτί μου.

"Όμως,ο Grayson σε χρειάζεται πολύ περισσότερο.Και έχεις κάτι δικό του.",σχολίασε.

"Τι-τι εννοείς;",τον ρώτησα και οι τοίχοι ξεκίνησαν να σκοτεινιάζουν.

"Θα τα πούμε Stormy.Να προσεχεις.",μου είπε και εξαφανίστηκε σε ένα πολύ δυνατό φως.

Όταν προσπάθησα να τον ακολουθήσω πετάχτηκα από την θέση μου.Πλεον βρισκόμουν σε ένα μουντό δωμάτιο νοσοκομείου.Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα και χρειάστηκα μερικά δευτερόλεπτα να θυμηθώ τι συνέβαινε.

Κοίταξα γύρω μου και είδα τον Chase να κοιμάται ήσυχος σε μια καρέκλα.Ο λαιμός μου είχε ξεραθεί,ηθελα νερό.

Προσπάθησα να σηκωθώ,όμως ένιωσα έναν οξύ πόνο στον δεξί μου ωμο και εβγαλα μια κραυγή πόνου,κάνοντας τον Chase να ξυπνήσει.

"Μην κουνιέσαι.",μου είπε και ήρθε κοντά μου."Έχεις τραυματιστει."

"Τι συνέβη;",τον ρώτησα και ένιωσα να ζαλίζομαι.

Οι δυνάμεις μου με εγκατέλειπαν.Το τοπίο ήταν θολό.Κοιταξα τον Chase και τα μάτια του είχαν μαύρους κύκλους κάτω από αυτά,ενώ τα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα λες και είχε περάσει άπειρες φορές τα χέρια του μέσα από αυτά.