De boekenkast ~2~ VOLTOOID

~41~

'Kom even binnen.'

Ik volg hem naar zijn woonkamer.

'Waar zijn je ouders?'

'Dat ga ik nu vertellen.'

'Sam?'

'Wat ik zei over de boekenkast was niet helemaal waar. Het heet niet "de verboden boekenkast" omdat de boeken vertellen. Het heet de verboden boekenkast om zijn geschiedenis. Mijn Opa, Thom Johnson, begon 5 jaar geleden met boeken schrijven. Hij schonk ze altijd aan de bibliotheek. Mijn opa had 2 zonen, mijn vader Danny en mijn oom Cameron. Mijn oom hield enorm van de verhalen van mijn opa, en ze lazen ze altijd samen. Ik had je toch verteld dat je de stem hoort van wie je het meest houd?'

'Ja, hoezo?'

'Mijn vader heeft nooit van iemand kunnen houden, en hoorde dus niemand voorlezen. Hij heeft ook nooit echt van mijn moeder kunnen houden. Toen mijn moeder dit hoorde is ze dus ook vertrokken. Mijn vader was zo jaloers, dat hij de boekenlast in brand stak. Maar omdat er zoveel liefde in de boeken zat verborgen, brandden niet de boeken, maar hij. Hij is omgekomen bij de brand. Mijn opa is vorig jaar overleden. Mijn oom en ik hebben nog contact, maar hij woont in het buitenland. Mijn moeder heb ik nooit meer gezien.'

'Dus die brand in de bibliotheek was geen normale brand, wat iedereen vertelde?'

'Nee. Mijn vader heeft hem aangestoken. Maar ik schaam me voor hem. Dat hij zo vol met haat zat, dat hij iedereen die wel lief kon hebben, wilde wreken.'

'...'

'Het spijt me echt dat ik dit niet eerder heb verteld.' Ik voel de tranen over mijn wangen stromen.

'Ik ben er voor je Sam.' Fluister ik. En dan sla ik mijn armen om hem heen.