De boekenkast ~2~ VOLTOOID

~52~

'Sam, je staart nu al een halfuur naar me. Het word een beetje eng.'

'Je bent zo mooi.'

'En dat zeg je zomaar?'

'Ja,waarom niet?'

'Je moet een beetje rustig aan doen.

'Maar ik vínd je mooi. Je bent  echt het mooiste meisje dat ik ooit heb gezien.'

'Oke , gast. Je moet echt kalmeren.

'Maar ik wíl niet kalmeren. En ik snap niet waarom dit je zo verdrietig maakt.'

'Hey, ten eerste: ik ben niet verdrietig, ik ben oncomfortabel. Er is een verschil. En ten tweede, mensen zeggen niet ineens wat ze  voelen wanneer ze het voelen. Ze hebben wachters en schilden, en andere oplossingen om niet te laten zien wat ze voelen.'

'Waarom?'

'Omdat... We allemaal vreemd zijn, en bang, en we proberen allemaal iemand te zijn die we niet zijn. Als we allemaal zouden zeggen wat we voelen en denken dat zouden we allemaal gelukkig zijn ofzo.'

'....'

'Kijk, Sam.... Ik ben blij dat je denkt dat ik mooi ben, ik heb een soort van geweldige tijd met je, maar het laatste  wat ik ga doen is het tegen je zeggen.'

'Dat deed je net.'

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Guys, dit is een gebaseerd op een  scene  uit The space between us, en ik vond het echt leuk passen in dit verhaal, omdat Sam zo onhandig ik met meisjes, en Jess wanhopig probeerd om afstand te houden...En dit is toch gewoon super goals.. 😉💗