Η Δικηγόρος μου

Η Πρώτη Συνάντηση

Μαρίνας pov

Τα τακούνια μου ηχούσαν στον μεγάλο χώρο καθώς κατευθυνομουν προς το γραφείο μου.
"Καλημέρα Λενα" είπα στην γραμματέα μου.
"Με ζήτησε κάνεις όσο έλειπα;"
"Όχι κάνεις...Μόνο ένας κύριος που σας περιμένει στο γραφείο σας για μια υπόθεση.. αα! και σας ζήτησε και ο κύριος Στέργιου να πάτε από το γραφείο του"
"Μάλιστα...ωραία.. σε ευχαριστώ!
Αα και..Λενα ακύρωσε σε παρακαλώ πολύ όλα τα ραντεβού μου για σήμερα έχω κάτι εξωτερικές δουλειές να κάνω"
"Μάλιστα!"

Της έγνεψα με το κεφάλι ευχαριστω και κατευθύνθηκα προς το γραφείο μου...
Μπαίνοντας μεσα αντίκρυσα τον άντρα που μου είπε η Λενα.

"Γειά σας, Μαρίνα Αλεξίου"είπα και έτεινα το χέρι μου
"Πως μπορώ να σας βοηθήσω;"

Μαρκος pov

Δουλεύω σαν ένας απλός πωλητής σε μια αντιπροσωπία αυτοκινήτων εδώ και 5 χρόνια τώρα. Μένω σε ενα σπίτι σχετικά μικρό με την θεία μου από τότε που χασα τους γονείς μου και μου χει σταθεί πολύ.

Κάθομαι στην καρέκλα του γραφείου μου με κλειστά μάτια, απολαμβάνοντας την ησυχία που επικρατούσε στον χώρο μιας και σήμερα έλειπε το αφεντικό. Ξαφνικά ακούω τον ήχο της πόρτας να ανοίγει και βήματα να πλησιάζουν προς το μέρος μου. Ανοίγω τα μάτια μου απότομα. Και βλέπω τον κολλητό μου.

"Ωπ καλώς τον Μιχάλη πως και από δω ρε κολλητε;" είπα και σηκώθηκα να τον χαιρετήσω.
"Ε ήμουν έξω είχα κάτι δουλίτσες και λέω δεν περνάω καμιά βόλτα από τον Μάρκο να δω και εκείνο το αμαξάκι που λέγαμε.."
"Αα πες το έτσι για το αμαξάκι μου ρθες"
"Χαχα...Οχι ρε συ....αλλα...ηρθε;;;"με ρώτησε γεμάτος ανυπομονησία
"Ήρθε ήρθε χαχα τυχερε εκεί πίσω είναι παμε να το δεις!! Άντε και καλοτάξιδοο!!"
"Πωπωω δεν το πιστεύω ρε φίλε τα σπάει!" Είπε καθώς έμπαινε μέσα στο αμάξι.
"Τώρα με αυτο το αμαξι θα ζήσεις αυτό που ζω και γω κάθε μέρα δεν θα προλαβαίνεις να σκουπίζεις γκομενακια από το παρμπρίζ" είπα και γελάσαμε
"Α να σου πω ρε Μάρκο τώρα που το θυμήθηκα στις 5:00 θα έρθει απο δω η ξαδέρφη μου να δει για αυτοκίνητο"
"Ποια ξα-ξαδερφη σου; Η Μαρίνα;" ρώτησα έκπληκτος
"Ναι ρε φίλε η Μαρίνα. Θα σαι εδω να την βοηθήσεις;"
"Βέβαια σοβαρά μιλάς όλη μέρα εδώ θα μαι δεν θα φυγω καθόλου"απάντησα βιαστικά
"Εεε δηλαδή θέλω να πω...είχα μια δουλειά..με κάτι γκομενακια που γνώρισα τις προάλλες, αλλα...ενταξει θα το βαλω ποιο αργά. Πάνω απο όλα η εξυπηρέτηση του πελάτη"είπα με ενα χαμόγελο κοιτώντας το πάτωμα.
"Ωραία εντάξει ευχαριστώ πολύ ρε Μάρκο θα σου χρωστάω"