Before The Dawn (On Hiatus)

Before The Dawn [7]

Before The Dawn [7]

- tiffanism

Julia's POV:

I can't believe that Sungjong is a gangster. Yung inosenteng mukhang yun, GANGSTER? Ambait pa naman niya sa akin. Ottoke? What should I do? Ignore him? Eeehh.

Nagmamadali akong bumalik sa room. Baka kasi kausapin pa ako ni Sungjong, hindi ko alam kung anong dapat na magiging reaksyon ko. Saktong pagpasok ko sa room, nandoon si Michael. Siya lang yung tao sa room, I mean.. kami pala.

Nilapitan ko siya. Nasa tabi siya ng bintana at nakatalikod sa akin.

"M-michael.."

Lumingon siya pero sideway lang, muli niyang binalik yung paningin niya sa labas ng bintana. "Bakit?"

"H-hindi ka naman.. s-sasali sa kanila, di ba? Di ba Michael?" nakuuu, sana hindi. >__<

Narinig kong tumawa siya. Humarap siya sa akin, naka-smirk. Hindi na ako magtataka kung bakit andaming babae na nagkakagusto sa kanya. Ang gwapo niya eh. Mas lalo siyang gumwapo dahil nakangiti siya. Sana ngumiti siya lagi.

"Ano naman ngayon sa iyo kung sasali ako o hindi? Ha?" sinasabi niya yun habang naglalakad palapit sa akin. Hinawakan niya pa yung baba ko.

Napaatras naman ako. Bakit ba iba ang aura niya ngayon? >___<

"K-kasi.. gangsters sila. Mapapahamak ka kapag sumali ka sa kanila!" natigilan si Michael. Nawala yung ngiti niya sa labi. Patay! XD

Iniwas ko yung tingin ko sa kanya. "Michael, please. Wag kang sumali sa kanila. Please?"

Umatras siya at nagsimulang maglakad paalis ng room. "MICHAEL!"

Tumigil siya sa paglalakad pero hindi niya ako hinarap. "Pwede ba! Kaya kong protektahan ang sarili ko. Tsaka, hindi ko kailangan ng pag-aalala mo. Psh. Intindihin mo ang sarili mo. Wag ako." Lumabas na siya ng room.

"Michael.."

Ayoko lang naman na mapahamak siya eh. Ayoko. >__<

Michael's POV:

I decided na umuwi ng maaga ngayon. Kaya right after ng last period, umalis na kaagad ako ng school.

Naiinis ako. Naiinis ako. Naiinis ako!

Naiinis ako sa sarili ko kasi nasigawan ko na naman siya. F.ck this. Alam ko, nag-aalala lang siya. Pero ayoko ng ganun. Kaya ko ang sarili ko. Pero siya?

Huh. Andaming umaaway sa kanya sa school. Hindi man physically, pero rude comments. See? Hindi man lang siya gumaganti.

Intindihin niya ang sarili niya. Wag ako.

Ilang studyante na ba sa school ang nabugbog ko dahil sa mga pambubully nila kay Julia? Anim? Psh. Lampas na ata ng sampu eh. =___=

"Michael, sandali."

Napatigil ako sa paglalakad. Sila na naman?

"Tigil-tigilan niyo ako, pwede ba? HINDI AKO SASALI SA WALANG KWENTANG GRUPO NIYO!" badtrip nga ako ngayon, dadagdagan pa ng mga 'to.

Hindi ako sasali sa kanila dahil una, hindi ako interesado. Pangalawa, dikit ng dikit ang mga babae sa kanila. Ayoko ng ganun.

At pangatlo.. dahil ayaw ni Julia.

Napabuntong hininga yung nasa gitna. Psh. At nagawa niya pang ngumiti? Kalmado naman nito. "Alam mo, Michael.. maswerte ka nga dahil inaanyayahan ka namin na sumali sa grupo namin eh."

"Tsss." anong maswerte? NAIIRITA na nga ako.

"Ganito, nakikita kasi namin ang sarili namin sa iyo." napatingin ako sa pinakamatangkad sa kanila. 'Sungyeol' ang pangalan. Nagsusuot pa pala 'to ng i.d? =__=

"Paano?"

"We're broken up shit just like you. We don't have GOOD parents to guide us with everything." naging seryoso na ako. Gusto kong mapakinggan kung ano ang meron sa kanila. Parang.. nakikita ko ang sarili ko.

"Life was really hard for me. I mean for all of us.. but because of them" nilingon niya ang mga kasamahan niya, "my life turns out not be that shit like before."

I wonder anong feeling ng nararamdaman niya? Na may mga kasama siya sa hirap. Tiningnan ko ang mga gangsters na nasa harap ko. They are like brothers..

Damn, I am jealous. I feel like I want to join their group now. But then Julia forbid me to join this gang.

"Sorry but no."

(unedited. will edit soon)