Kore Maceram

Merhaba Arkadaşlar,

Bu hikaye benim ilk hikayem ve yazmak veya yazmamak arasında çok kaldım ama her neyse. Hikayem KORE hakkında olacak.

Merhaba! Ben Eun-Kyung. Türkiyede yaşıyorum, ama adımdanda bell, olduğu gibi ailem koreden geliyor. Kendimi daha iyi tanıtmak gerekirse bir kıza göre uzun boyluyum (1.74 cm) zayıfta sayılırım, gözlerimde aynı Koreliler gibi çekik ama babam Türk olduğundan dolayı bir Korelinin gözünden daha büyük. Ne kadar Koreli olsamda Kore kültürü hakkında hiçbir fikrim yok. Sadece annemin zoruyla öğrendiğim Korece var. Yan Flüt çalmak ve cimnastik yapmak dışında hiç bir hobimde yok. DANS ETMEKTENDE NEFRET EDERİM

AHH! Yine çok güzel bir gün diyerek çıktım yatağımdan. Bugün tatil olduğundan böyle demiştim belkide. Neyse yataktan kalktığım gibi yüzümü yıkadıktan sonra giyinmeye koyuldum. Kocaman dolaba bakıyordum ama giyecek bir şey bulamıyordum en sonunda mavi eteğimi ve mor salaş tişörtümü giymeye karar verdim. Giyindikten sonra hemen telefonumu çıkarıp Aslı'yı aradım. Aslı benim en iyi arkadaşım. Birbirimizi 4 senedir tanıyoruz ve gerçekten süper mükemmel iyi anlaşıyoruz. Aslı telefonu açtı:

'Alo. ASLI bugün buluşmaya ne dersin?'

'Ah Eun-Kyung süper fikir istersen yeni açılan alışveriş merkezine gideriz.'

'Tamam o zaman seni saat 13:00 gibi bekliyorum. Görüşürüz!'

'Tamam canım, görüşürüz.'

Bu konuşmadan sonra aşağıya annemlerin yanına indim annemde babamda gayet mutlu bir şekilde beni bekliyorlardı ve babm beni görünce söze atıldı 'Günaydın kzım! Gel şöyle otur sana çok güzel haberlerimiz var.' dedi. Heyecanla gidip masaya oturdum. Hem yemek yiyor hemde babamı dinliyordum. Ama bir anda duyduğum şey karşısında şok oldum. Biz nasıl Seul a taşınabilirdik. Babam böyle demişti değil mi, doğru duymuştum. Hemen sordum 'N...ne n....eden Koreye geri dönüyoruz , ben burayı ve okulumu bırakmak istemiyorum.'dedim. Babam ise bana şaşkın gözlerle bakarak senin sevineceğimi düşünmüştük ne de olsa senin yaşındaki çoğu kız koreyi çok seviyor dedi,  ama ben sevmiyorum diye bağırmak geldi içimden ama olmadı işte babama birşey diyemedim ve yemeğe devam ettim bu arada annem konuşmaya başladı:

'Kızım Koredeki bir dans okuluna kabul edildin.'

Ağzımdaki suyu püskürttüm. Ve hemen karşılık verip 'Benim dans ettiğimi nereden görmüşler ben dans edemem ki!'

'Kızım geçen sene katıldığın cimnatik yarışmasını izlemişler ve senin üstün bir yeteneğin olduğunu düşünmüşler. Geçen gün onlara bir mail gönderdim ve seninde bu fikri seveceğini düşünerek kabul ettim.'dedi

Birden yüzüm asıldı ama annemi mutsuz etmek istemiyordum ve teklifini kabul edip Seul da o okulda okumayı istediğimi söyledim. Bir anda aklıma Aslı ile buluşacağımız geldi ve hemen saate baktım saat 12'ydi o yüzden hemen  odama çıkıp saçlarımı dalgalandırdım, hafif bir makyaj yaptım ve şöyle aynada kendime baktım ve çok şaşırdım ne kadarda kötü giyinmiştim böyle mavinin üzerine mor mu? Hemen dolabımı açtım ve yeni aldığım bordo pantalonumu ve siyah gömleğimi giydim bu sefer güzel görünüyordum. Aksesuar çekmecemi açtım ve bakmaya başladım gözlük iyi olur diye düşünüp kalın çerçeveli siyah gözlüklerimi taktım. Hemen aşağıya inip ayakkabı seçmeye başladım parlak bordo 'erkek ayakkabısı' gibi görünen ama benim çok sevdiğim rugan oxford ayakkabılarımı giydim ve Aslı'yı beklemeye koyuldum Aslı yaklaşık 5 dakika sonra arabası ile geldi 18 yaşındayız bu nedenle araba kullanabiliyoruz. Herneyse avm ye gelmiştik bir kafeye oturduk ve Aslı ya bu sabah konuşulanları anlattım. Çok şaşırmışa benziyordu çünkü o tam anlamıyla kore hayranıydı. Kore hakkında herşeyi severdi. Şarkılarını dizilerini vb. şeyler. Hemen şu soruyu sordu 'Ne zaman gidiyorsun?' dedi bende 'Yaz tatili bitmek üzere bu nedenle bu ayın sonunda gideriz ama hemen annemi arayıp sorabilirim.' dedim ve bana hadi ara dedi Aslı. Hemen annemi aradım ve aldığım  cevap karşısında şoke oldum yarın gidiyorduk.

Bu ilk bölüm eğer beğenirseniz mutlaka yorum yapın ona göre devam edicem :)