Başım o kadar ağrıyor ve dönüyordu ki ne için buraya geldiğimi ve nerde olduğumu anlayamıyorum. Birbirine karışmış sesler, loş bir ışık.. Şuan tek hissettiğim emir yerine başkasının kollarında oluşumdu. "Şş tamam sakin ol ağlama sana ağlamak yakışmıyor. Seni burdan çıkaracağım"
Sıçrayarak uyandım ve nerde olduğumu anlamaya calıştım. En son hatırladığım loş ortama göre iyi bir yerdeydim ama çokta iyi bir yerde olduğum söylenemezdi. Simsiyah bir yatak, tablolarla dolu siyah bir duvar ve beni şaşırtmayan siyah eşyalar..
Emir nerdeydi? Beni böyle bırakamazdı. O beni bırakmaya dayanamazdı. O da tıpkı benim gibi bizsiz yapamazdı.
"Uyanmışsın." ciddi ve soğuk bir ses beni düşüncelerimden koparmıştı. Evet bu dün gece beni o yerden o çukurdan çıkaran çocuktu. Teşekkür etmem gerekiyordu ama etrafıma bakındığımda onu bulamamıştım. "Heyy" ismini bilmediğim için böyle seslenmeye karar vermiştim. Cevap vermiyeceğini düşündüğüm sıra da bir ses geldi. Ne sesiydi bu? "Hey, iyi misinn? Noluyor orada?" vurma sesleri gibi sesler geliyordu. Her ne kadar ürpersem de bakmam gerektiğini düşünüp içeriye doğru ilerledim. Sesler kesilmişti.. Sesi duyduğum yöne doğru ilerledim ve gördüklerime inanamadım. Beni kurtaran çocuk yere yığılmıştı.. Ne yapacağımı bilemedim. Çok korkuyordum.. Bir kişinin daha gözlerimin önünde ölmesi...
Korkumu yenmeye çalışarak yaşayıp yaşamadığına bakmaya karar verdim. Kafamı kalbinin üzerine koydum. Cidden çok sıcak ve huzur vermiş gibiydi. Ne diyordum ben saçmalamayı bırakarak kalbinin atıp atmadığına baktım. Çok şükür kalbi atıyordu. Tam sevinecekken elime ıslak bir şeyler geldi..
Ne yapacağımı bilemiyordum. Napıcaktım? Kanı nasıl durduracaktım? ambulansı aramam gerekiyordu ama nerede olduğumu bile bilmiyordum. Napacaktım..?
Napacağımı düşünürken birden ambulans sesini işittim. Şuan o kadar içim rahatlamış ve mutluydum ki bayılacaktım sanırım hemen ayağa kalktım ve tam yürüyecekken ayağımla bir şeye bastığımı hissettim. Evet doğru tahmindi bir şeye basmıştım. Yere eğilip bastığım kağıdı alıp okumaya başladım. 'Hayatında bir kayıp daha kötü olurdu değil mi? Bu iyiliğimi unutma sürtük.! -w.'
