The Bucketlist

H2

Ik vind het echt verschrikkelijk dat vandaag school weer begint. Al dat gedoe van "Wat heb je in de zomervakantie gedaan? Ik heb geskied en ik heb gezwommen en geld gestrooid alsof ik de dag erna doodging en al mijn geld kwijt moest!" nee grapje, dat laatste niet. Maar volgens mij weet iedereen wel hoe dat gaat. Je moet per se indruk maken. Zuchtend stap ik uit bed. Ik loop naar mijn kast en kijk wat ik aan wil trekken. Nee, nee, nee. Nee, ook die niet. GODSAMME!  Kan ik verdomme niet één keer, één keertje maar, een goede outfit vinden?!  Ik zucht diep en besluit uiteindelijk, alweer helemaal chagrijnig, om maar gewoon een simpele spijkerbroek en een basic wit shirtje aan te trekken met witte Nikes eronder. Zoals alles bij mij: simpel. Normale lengte, 1. 65 m. Oké, een beetje aan de kleine kant. Maar ja, alles zo simpel mogelijk. Ik heb ook een normale voorkant en achterkant. Er zit niet niks, maar ook niet overdreven veel. En ik ben een beetje vettig, dat komt door mijn chocoladeverslaving. Let maar niet op mijn chocoladeverslaving. Het zijn gewoon mijn baby's. Ik heb een paar sproeten over mijn blanke gezicht over mijn neus gestrooid. Mijn haar is gewoon donkerblond, lang en stijl. Ik heb een bril. Dat ding glijdt altijd van mijn neus. ALTIJD! Ik heb ook zo'n wipneusje. Bah. Ik houd gewoon niet van mijn neus. Ik maak altijd een "onzichtbare" indruk.

Ik loop chagrijnig naar beneden. 'Ha! Goedemorgen zusje van me!' roept Maxwell opgewekt. Hoe kan hij zo vrolijk zijn op maandag? Bij mij is dat echt onmogelijk. 'Ik heb haast.' zeg ik alleen maar chagrijnig en plof op een stoel terwijl ik mijn ontbijt en lunch smeer. Ontbijt: een broodje chocopasta, Nutella, ofcourse. Lunch: drie broodjes met Nutella. En een pakje chocomelk. Ik houd van chocomelk!!! 

Helaas moet ik met mijn broer meerijden, elke ochtend.