H6

4 1 0
                                    

Normaal ben ik op dinsdagmiddag aan het lezen nadat ik mijn huiswerk gemaakt heb. Nu loop ik met mijn beste vriendin door het winkelcentrum van Bukkleton. 'Je moet je haar verven!' roept Fleur enthousiast. 'Nee!' roep ik vol afschuw. 'Jawel! Dat wordt zo gaaf!' ik zie Fleur gewoon nadenken. 'Paars! het moet paars!' roept ze plotseling blij en trekt me mee naar de Kruidvat (Opmerking schrijver: Ik gebruik gewoon even winkels uit Nederland enz., ik heb geen flauw idee wat voor winkels ze in Amerika hebben) voordat ik ook maar iets kan zeggen. Even later staan we met haarverf weer voor de winkel. 'We gaan je haar paasr verven!' zingt ze vrolijk. Ze lijkt nu echt een beetje op een klein kind dat net een ijsje heeft gekregen. Fleur koopt ook een hele nieuwe warderobe voor me in. Een totaal nieuwe stijl, zei ze. En ik heb nu ook allemaal make-up. Eerst had ik helemaal geen make-up. 

'Dit trek je morgen aan naar school!' besluit Fleur als we in mijn kamer zijn en ik de zoveelste combi probeer. Ik heb een zwarte spijkerbroek met gaten en een zilveren riem aan met een rood topje met een knoop aan de voorkant. Er staat in witte letters: Paris. Ik heb mijn inmiddels paars geverfde haar in een lange vlecht. Ik heb roze lippenstift en een beetje eyeliner op. En een héél klein beetje mascara. Je ziet amper dat ik make-up op heb, maar er is wel degelijk iets veranderd. Ik voel me ook zelfverzekerder. Stoerder. 'Yeah, girl. Dit gaat hem worden! Nee wacht... Ah, waar heb ik ze nou gelaten?' Fleur begint te zoeken naar iets. Vervolgens pakt ze iets van de grond, een doosje merk ik nu, en wendt haarzelf weer op mij. 'Doe je bril maar af, Cas.' ik trek verbaasd een wenkbrauw op maar zet mijn bril af. Mijn zicht vertroebeld meteen. Ze klapt het doosje, dat nu slechts een vage vlek is, open en haalt er twee onzichtbare dingetjes uit. Dan gaat er bij mij een lampje branden. Lenzen. Ze heeft lenzen gekocht. 'Doe ze maar in.' beveelt Fleur me en ik gehoorzaam. Mijn blik is meteen weer helder als ze zitten. Fleur heeft een tevreden glimlach op haar gezicht. 'Perfect, je bent prachtig Cassy.' zegt ze en ik bloos.

Mijn broer trekt verbaasd een wenkbrauw op als hij mij ziet. 'Bucketlist.' zeg ik alleen, alsof dat alles verklaard. Hij knikt begrijpend en mijn moeder doet alsof ze het niet ziet.

The BucketlistWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu