3.Bölüm

239 11 3
                                    

Okulun kapısından geçtiğim anda kalbim gümbür gümbür atmaya başlamıştı bile. Piper'ı ilk defa 2 gün önce görmüştüm ve o zamandan beri bir daha hiç görmemiştim. Ama bu gün, evet bu gün görebilecekmişim gibi hissediyordum. Beynim " Acaba adını hatırlıyor mu Helen?" diye sinir bozucu sorular üretmeye başladı haklı olarak.

Kafamda Piper ile tanıştığım anı tekrar canlandırdım:Dolaptan kitaplarımı alıyordum, Piper de yanımda ,arkadaşının dolabında, bir şeyler arıyordu. Dirseği bana çarptı ve özür diledi. Bu şekilde tanıştık sonra birlikte okulun bahçesine kadar yürüdük, ben ona Türkiye'den falan geldiğimi anlattım, o da annesinin İtalya'dan geldiğini söyledi. Onun dışında filmlerden dizilerden konuştuk. Kafamda düşününce yanı yaklaşık 35-40 dakika boyunca birlikte vakit geçirmiştik, adımı hatırlıyor olması gerekir yani diye düşündüm bu nedenle, kendimi rahatlatmaya çalıştım. Çok düşünüp stres olmuştum ve yüzüm kızarmıştı, etrafta ayna yoktu ama artık yüzümün kızarıp kızamadığını anlamakta usta olmuştum. Koridorda ilk gördüğüm tuvalete kendimi attım, yüzümü yıkamam gerekiyordu. Musluğu açıp yüzüme su tuttuktan sonra yanımda biri "Merhaba" dedi. Dönüp bakmamla kalp atışlarımın hızlanması bir olmuştu. Piper'dı bu ve bana kocaman gözleriyle bakıyordu, gülüşünden bahsetmiyorum bile... Düşüncelerimden sıyrılıp " Merhaba"dedim en sonunda ben de. Piper bana yaklaşarak:
- Birkaç gündür ortalıkta yoksun göremedim Helen seni. Özlettin kendini.
"Özlettin kendini" kalp atışlarımı duyabiliyordum artık. Ne oluyordu böyle bana anlamıyordum. Cevap verecek gücü kendimde bulamadığımdan sadece gülümsedim. Ama Piper benim aksime oldukça rahat görünüyordu.
Piper:
- Aman Tanrım bir dakika, bunu daha önce farketmediğime inanamıyorum. Wow senin bir gözün yeşil bir gözün mavi. Biyoloji dersinde görmüştük bunu ama ilk defa böyle biriyle karşılaşıyorum.
Ben:

- Şey evet, biraz garip biliyorum. Marketteki kasiyer veya sinemadaki personelle konuşurken hep bir garipserler, şaşırırlar ve ben bunu hep hissederim. Küçükken çok takardım ama şuan alıştım artık.

Piper:
- Siktir et onları, bence çok sexiler.
Bunu dedikten sonra yüzüme iyice yaklaştı.

Piper:
-Havalı baya, şu x-men filmlerindeki karakterlerden biriymişsin gibi.

Bunu dedi ve gülmeye başladı, ben de ona katıldım. Gerçekten yüzü bana çok ama çok yakındı, içimden ona dokunmak, öpmek, onu kendimin yapmak istiyordum. Zil sesiyle kendime geldim, Piper'la tuvalettem çıktık, o kendi sınıfına gitti ben de kendiminkine. Matematik dersi boyunca düşündüm. Piper'dan önce sanırım hiç bir kızdan hoşlanmamıştım. Şuana kadar hep erkeklerden hoşlanmıştım ve onların vücutları ilgimi çekmişti. Gerçi 14 yaşımı internetten soyunan kadın videoları izleyerek geçirmiştim. Bu aklıma gelince gülümsedim, " Evet Helen, belliymiş böyle olacağı fark edememişsin." dedim kendime. Sonra Piper'ı çıplak hayal etmeye çalıştım ve aman tanrım, gerçekten hoşuma gittiğini hissettim ve buna da ayrı bir şekilde şaşırdım. Evet dedim kendime, evet helen sen hem kızlardan hem de erkeklerden hoşlanıyorsun, ve şuanda bir kıza fena takılmış durumdasın.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 03, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Onun Adı PiperHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin