RELENTLESS LOVE

Dalawa

Present

Manang- anak, malungkot ka na naman ?
Ako- Nay, hindi po ako malungkot, may iniisip lang po, tanggap ko na po lahat at nakamove on na tayo, bukas po pala Nanay Esmie, aalis po ako para maghanap ng work, Sana may tumanggap sa akin.
Manang- Aba naman meron yan anak, sa bait mong yan.
Ako- Nay, gabi na po pala tara na't matulog po. Goodnigt nanay at i love you so much.

Nanay Esmie
Habang tulog na tulog na ang anak -anakan ko di ko maiwasan maalala lahat ng sakit na pinagdaanan niya, uunahan ko na kayo ah, yup anak siyang tunay may nangyare lang na isang kasinungalingan kung bakit ganyan ang trato sa kanya ng tunay niyang magulang, dahil sa tiyahin niyang may galit sa daddy niya, oo pinalabas siyang anak ng katulong nila pero ang totoo anak siyang tunay. Masakit kasi kahit anong paliwanag namin di na nakikinig ang magulang niya dahil sa kagagawang ng tiyahin niya. Tandang tanda ko pa nung maliit siya, di niya natikman yun sarap ng buhay na meron siya dapat, puro galit at sakit sa damdamin ang pinaranas sa kanya, yun mga kapatid niya sa magandang school nag-aaral samantalang siya ,  pagbirthday niya kami ang kasama niya nagcecelebrate ng birthday niya, ngumingiti man siya pero alam namin sa mata niya ang lungkot na nararamdaman niya, sa bawat hikbi niya pag siya lang mag isa, sa bawat pagpasok niyang  nabubully siya sa school pero di niya sinasabi, Bilib ako sa batang to eh, kahit anong sakit nararamdaman niya di ko narinig sa kanya na nagrereklamo at sumasagot, napakatahimik niya at sobrang haba ng pasensya niya, sana bago ako mawala sa mundo makahanap siya ng taong magmamahal sa kanya ng totoo, mararamdaman niya ang tunay na seguridad sa buhay...

Kinabukasan