[Fantastic Beasts fanfic] จอมใจอสุรา

บทที่ ๑ กำเนิดกินนราต้องสาป

ท้าวธีรราชเป็นกษัตริย์ปกครองเหล่ากินนรและกินรีทั้งหลาย พระองค์มีพระมเหสีนามว่าพระนิพิฐพนธ์อันเคยเป็นเทวาบนสวรรค์ที่พระอินทร์ประทานให้เมื่อครั้งที่เขาทำความดีความชอบรบกับเหล่ามารเมื่อครั้งศึกแย่งน้ำอมฤตพร้อมพรจากพระนารายณ์ให้เทวาหนุ่มสามารถกำเนิดทายาทให้แก่เขาได้

ทั้งสองมีพระราชโอรสรวมกันสามพระองค์ มีนามว่าเจ้าชายอัศม์เดช เจ้าชายรเณศ และเจ้าชายพศิน   จนกระทั่งพระนิพิฐพนธ์ทรงพระครรภ์พระโอรสองค์ที่สี่  ซึ่งเจ้าชายทั้งสามตั้งชื่อให้พระอนุชาว่าเจ้าชายคริษฐ์ ในวันที่เจ้าชายคริษฐ์ถือกำเนิดนั้นชาวกินนราทั้งหลายต่างจัดงานเฉลิมฉลองอย่างสมพระเกียรตินานเจ็ดวันเจ็ดคืน แต่หารู้ไม่ว่าภัยร้ายกำลังกล้ำกรายเข้ามา นางฟ้านามเมรีโกรธแค้นที่ท้าวธีรราชปฏิเสธนางทั้งยังรับเอาเทวาหนุ่มมาเป็นมเหสี นางจึงเฝ้าอ้อนวอนต่ออสูรร้ายตลอดระยะเวลาหลายปีเพื่อแก้แค้นให้ราชวงศ์กินนราต้องทุกข์ระทม

ร่างที่ครั้งหนึ่งเคยงดงามบัดนี้ไร้ซึ่งแสงรัศมีแห่งเทพปรากฏกายขึ้นกลางพระราชวังท่ามกลางงานฉลองวันครบรอบเจ็ดวันของเจ้าชายคริษฐ์ ริมฝีปากบางฉีกยิ้มบิดเบี้ยวขึ้นครั้งหนึ่ง

"ต้องขอพระราชทานอภัยโทษที่หม่อมฉันไม่ได้แจ้งมาล่วงหน้าว่าจะมาอวยพรองค์ชายนะเพคะ" เสียงใสเอ่ยขึ้น ดวงตาจ้องมองยังร่างในห่อผ้าที่พระนิพิฐพนธ์โอบอุ้มอยู่

"เจ้ามาเพื่อจะอวยพรจริงๆน่ะหรือเมรี" ดวงตาไม่ไว้วางใจของท้าวธีรราชทำให้หัวอกของนางฟ้าปวดหนึบ สีหน้าจึงแปรเปลี่ยนไปชั่วขณะก่อนมันจะกลับมาแข็งกร้าวดังเดิม

"แน่สิเพคะ พรของหม่อมฉันคือองค์ชายคริษฐ์แห่งกินนรานครจะไม่มีวันสมหวังในรัก หากเขารักใครและคนผู้นั้นรักตอบ มันผู้นั้นจะต้องถึงแก่ความตาย!!!" คำสาปแช่งดังขึ้นพร้อมกับฟ้าคำรามก่อนที่นางจะหยิบปิ่นจากมวยผมปักลงบนอกตนเพื่อสังเวยร่างให้แก่อสูรร้าย ร่างนั้นอันตรธานหายไปก่อนใครจะจับตัวได้ทันพร้อมกับตราคำสาปที่ปรากฏขึ้นเหนืออกของร่างเล็ก ทำเอาพระมารดาร้องไห้แทบสิ้นสติ ท้าวธีรราชรีบประคองพระมเหสีก่อนที่ร่างนั้นจะทรุดลง องค์ชายทั้งสามวิ่งมารับน้องก่อนจะตระกองกอดอย่างสงสาร