PROLOGUE.
"m-mahal n-n-naa m-mahal kita a-axel.. lal-lalaban ako......" yan ang huling cnbi niya..pgkatapos nun nawalan na sya ng malay.
nagmamadali akong ngpapa andar ng sasakyan ko..hawak ko ang kamay nya at paulit ulit na bumabalik sa isipan ko ang mga nangyari. ang sinabi nya..
"m-mahal n-n-naa m-mahal kita a-axel.. lal-lalaban ako......"
"m-mahal n-n-naa m-mahal kita a-axel.. lal-lalaban ako......"
"m-mahal n-n-naa m-mahal kita a-axel.. lal-lalaban ako......"
tinignan ko ang wlng malay na si Stef. tumulo ang luha ko.sh*t! MAHAL NA MAHAL NA MAHAL KITA! bakit kailangan pang mangyari stin to?! sayo. sa dinami dami ng tao sa mundo.bakit sayo pa?!! tuloy tuloy ang tulo ng luha ko.dire diretso na din ang paandar ko ng kotse ko,ngmamadali akong pumunta sa ospital. hindi pwede to.mabubuhay sya. narinig ko. sabi nya lalaban sya. lalaban sya at sasaya din kami.. sasaya din kami...
"STEFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFF.. lumaban ka........."
