Βιογραφία Απωθημένων

Κεφάλαιο 2-Τραγικο σημερα

Ο εαυτός. Δε ξερω γιατί επέλεξα να γράψω τον εαυτό μου,ίσως γιατί τον τελευταίο καιρό τον έχω ταλαιπωρησει.Σαν να με τιμωρώ με τις επιλογές μου.
Με εξαντλώ.Πολλοί απο σάς το κάνουν, και που αναζητουν "ξεκούραση και ηρεμια" ;
Μπροστα απο τις οθονες,
Facebook Instagram Viber κ.α..
Είμαστε εξω ειτε σπίτι,γινόμαστε αχαριστοι και υπερεκτιμουμαι την αξία μιας απρόσωπης ψηφιακής πραγματικότητας . Ποσο γελοίο, ανώφελο κ άδικο!Και τι κάνουμε; Η απάντηση του ερωτήματος :Συμβιβάζομαστε μ την εαυτό μας..
Η άποψη μου είναι ότι
παλεύουμαι στον αγώνα της ζωής για να είμαστε καλύτεροι απο τον άλλον καθώς ξεχνάμε να γινουμαι καλύτεροι απο τον εαυτό του 'χθες'.. Και έτσι δημιουργούνται και οι 'καθρέφτες' που ανέφερα πιο πρίν... Ολά ένας κύκλος είναι. Ενας κύκλος ο οποίος έχει καρέκλες γύρω γυρω και ένα αντικείμενο στη μέση.Ο κύκλος δεν έχει γωνίες κ τέτοια.. Οπου κ να κατσεις θα έχεις ίδια απόσταση με το αντικείμενο αλλά.. Διαφορετική γωνία...
Αυτό τώρα γιατί το είπα;Το είπα διότι Αυτό είναι η ζωή.. Εμείς επιλέγουμαι που θα κατσουμε και πως θα εκφράσουμε την δική μας οπτική γωνία.
Η διατύπωση κάποιες φορές,είναι πολύ πιο δύσκολη από το να δημιουργησεις την άποψη... Εκεί κρίνονται όλα.
Πως διατυπώνουμαι εμείς τον χαρακτήρα μας... Τον εαυτο μας.. Φτιάχνουμαι το 'εγω' μας. .; η μπας κ το περνούμε ετοιμο... Στο χέρι μας είναι. Εμείς θα ελεγχουμαι τον εαυτο μας ..η αυτός εμας..;