Bölüm 4

9 3 0
                                    

O çocukta gitti ve anlaşıldı ona soru yönelttiğimde cavabı bende olduğu

için ortalıktan kayboluyodu.Eve girdim ve olanlar daha'da büyüdü.

-oğlum! eline ne oldu yavrum?

-bir şey yok anne ufak bir kaza,

-melih oğlum gel sarp'ın eline bakı ver,

-anne abimi çağırmana ne gerek var bir şey yok işte,

-ne oldu anne?

-bak!

-bu elin hali ne oğlum! ne yaptın?

-bir şey yok dedim ya,

-sarp bana bak aç o odanın kapısını sinirlendirme beni,

Abim bağrışıyordu kapımda,eğer odama kaçmasaydım beni büyük büyük

bir sorgu bekliyordu, ne yapayım yani bana bağırıp çağırmasınımı

izleyeyim.Kitabını neden istediği takılmıştı aklıma bu gecede,yarın kitabını,

ona verdiğimde konuşacak hiç bir şeyimiz kalmayacaktı.Neden? geri

veriyorumki,bence bir kaç gün daha bende kalabilir.Sabah olduğunda

alarmımı kaçırdığımın farkına vardım ve hızlıca hazırlanıp canı aradım.

-can,

-efendim kardeşim?

-beni niye kaldırmadın?

-kardeşim aradım,aradım açmadın heralde cafe'dedir diye buraya geldim

ama yoktun,

-yorgundum uyuya kalmışım,

-nerdesin şuan?

-evden çıkacam şimdi,

-acele et kardeşim,

-tamam.

Tam evden çıkıyordum annem ve abim kahvaltı ediyorlardı,abi'min bana

garip,garip baktığını farkedince hiç bir şey demeden evden çıkıyordumki.

-oğlum nereye böyle sırtına silahmı dayadılar otur iki lokma bir şey ye,

-gitmem lazım anne şuan evde olmamam gerekiyodu zaten,

-uyuya kaldın dimi?

-görüşürüz.

Abimin sorusuna cevap vermedim bilerek çünkü geç kalıyordum saat

on bir'e çeyrek vardı ve benim kafeye gitmek için yirmi dakkam vardı,

kübrayı kaçırmamam gerekiyordubir an önce metro'ya atladım ve saat tam

on bir'i iki geçiyordu,kübranın ne kadar dakik olduğunu anlamıştım ve

hemen üstümü değiştirip elime iki sade kahve aldım onun masaya oturmasıyla

yanına gittim.

-günaydın bayan gamzeli,

-bayan gamzelimi? o nereden çıktı?

-bak şimdi azıcık gül evet,evet öyle şimdi sağ'a dön ve aynaya bak,

-nasıl birisin sen?

-bilmem,ama galiba ne olursa olsun hayatın içine karışmaya çalışan

biriyim,

-kitabımı getirdinmi?

-hayır ben bugün evden aceleyle çıktım ve onu unuttum,neden? çokmu

acildiki,

-hayır'da,

-hayır'da ne?

-ben şehir dışına taşınıyorum,bir daha buraya geleceğimide sanmıyorum

o yüzden,

-ya, peki nereye?

-çanakkale,

-demek öyle istersen gidip getirebilirim?

-yok gerek yok artık iki saat sonra otobüsüm kalkacak,gideyim ben

artık hem sana hatıra kalmış olur görüşürüz,

-görüşürüz.

Gidiyormuydu şimdi ama ben kitab'ının bende kalmasını istemiyordum,

ne yapmam gerekiyorki? bu bana hayatın bir işareti galiba unut felan diyor,

bu kadarmış demekki ne yapalım diye düşünürken bir an düşüncem yanımda

canlandı.

-neden? tekrar geldin,bu arada sana bir isim takalım böyle olmuyo ya

-yiğit de bana kısaca ama şimdi onu bunu bırak,hadi çabuk eve

gidiyoruz,

-neden?

-ya nedeni varmı oğlum,kızın peşine gidicez,

-ben istanbul'da iyyim,

-yaa gel.

Ne olduğunu anlamadan beni kolumdan çekip eve götürdü.Yolda giderken

otobüste akbili iki kere bastım yanlışıkla o sırada şöför beni uyardı.

-ne yapıyosun oğlum?

-a çok pardon dalgınlığıma geldi,

Bir an önce eve geldim eşyalarımı toplamaya başladıktan sonra su içmek

için mutfağa gittim ve yiğit oradaydı.

-acele etsene olum kızı kaçıracaksın hadi,

-ya ne yapsamda yetişemeyeceğiz artık kırk dakika var,

-şurdakini görüyomusun?

-evet,

-kap hadi giyoruz,

-abim beni öldürür,hayatta alamam,

-ya iki tane motoru var abinin,garajdakini alsak ne olur sanki?

Yiğit abimin garajdaki motorunu almayı teklif etti,dediği gibi yıllardır

yatıyo orda,hem çalışır durumda alsam abimin pek bişey diyeceğini

sanmıyorum,ama ducati kullanabileceğimide bilmiyorum,ya her neyse işte

acele ederek koştuk garaja yiğitle,gazı kökledik ve tam mahalleden çıkacakken

abimi gördük.

-saarp!

-ödünç aldım abi,

-sorsaydın keşke,Allah'ım yaa

Böylelikle abimden habersizde almamış olduk,bir an önce kadıköy'e

rıhtıma ulaştık ama ben geldiğimde kübra otobüse valizini koyuyordu ve bindi

çanakkaleye kadar otobüsü takip ettim,çınarlık caddesine geldiğimizde

otobüs terminale yaklaştı o sırada hemen gaza bastım ve otpbüsten önce terminale

parkettim,kaskımı çıkardım ve heyecanla bekledim evet kübra otobüsten

indi ve terminal çıkışına doğru ilerliyordu,beni görmedi ne yapacağım diye

düşünürken yiğit yanımda belirdi.

-yürüsene oğlum,taksi çevirmeden yakalayalım,

-gelirmiki benimle?

-onu gidince görücez.

Hemen kaskımı taktım ve motoru kübranın önüne doğru kırdım.

-ne oluyor ya?

-seni gideceğin yere kadar bırakabilirmiyim?

-senin burda ne işin var sarp?

-işim çıktı acil gelmek zorunda kaldım,götüriyimmi seni?

-hayır teşekkürler ben giderim,

-!!! peki.

Neden? tekrarWhere stories live. Discover now