B. C. 4

118 31 6
                                    

***
Χεχεχε έχω πολύ καιρό να ανεβάσω ε; 😅

Ουπςς... 🙄

***

Το ήξερα ότι θα το μετάνιωνα. Αυτό το άτομο δεν είναι για να κοιμάσαι μαζί του. Απλά όχι.

«Ρομπ.»

Τον ένιωσα να σαλεύει από πάνω μου.

Ή τουλάχιστον το φαντάστηκα.

«Ρόμπι.»

Εντάξει δεν ήταν η φαντασία μου. Πράγματι κουνιόταν.

«Ρόμπερτ.»

«Καλημέρα λέει ο κόσμος.»

Μούγκρισε βολεύοντας το σώμα του καλύτερα πάνω στο δικό μου.

«Σήκω από πάνω μου λέει η Ελεάνα.»

«Μπα;  Σε ενοχλώ κιόλας; Εσύ ήρθες εδώ εχθές αν θυμάσαι.»

Ένιωσα το χαμόγελο του στην πλάτη μου καθώς εκεί ήταν που είχε ακουμπήσει το κεφάλι του.

«Πράγματι. Αλλά εγώ ήρθα εδώ όσο εσύ ήσουν ξαπλωμένος πιο πέρα. Αν ήξερα ότι θα στριφογυρνούσες έτσι ούτε που θα σκεφτόμουν να σε πλησιάσω τόσο.»

«Και... Μου χάλασες την διάθεση ευχαριστώ.»

Ανακοίνωσε χωρίς να κουνήσει ρούπι από την θέση του.

«Τίποτα. Τώρα θα φύγεις από πάνω μου;»

Το πρόσωπο μου πραγματικά ένιωθα ότι είχε γίνει σαν αυτό των cartoon όταν κάποιος τα χτυπούσε με τηγάνι.

«Γιατί θέλεις τόσο πολύ να με διώξεις; Δεν σου αρέσει η παρέα μου;»

Γκρίνιαξε ο Ρόμπερτ νυσταγμένα.

«Για παρέα δεν ξέρω αλλά για βάρος... Σίγουρα το μισώ.» 

«Μου σπας την καρδιά σε κομμάτια.»

«Μου καταστρέφεις την σπονδυλική στήλη λες και είναι από Lego.»

Τον άκουσα να γελάει απαλά πριν πάρει μια βαθιά ανάσα.

Η φωνή του έβγαινε λες και ήταν συναχωμένος λόγω του γεγονότος ότι είχε κολλήσει το πρόσωπο του  στην μπλούζα μου.

«Πολύ μου αρέσει όταν κάνουμε τέτοιους διαλόγους. Ακόμα και αν συνήθως καταλήγουν εναντίον μου.»

Για λίγο δεν μίλησα.

«Δεν είμαι σίγουρη αν πρέπει να ζητήσω συγγνώμη σε περίπτωση που είμαι πολύ κακιά...»

Είμαι, όμως δεν υπάρχει περίπτωση να πω συγγνώμη για αυτό.

«Ή αν απλά θα έπρεπε να προσπεράσω τι είπες επειδή κοιμάσαι όρθιος.»

B-Sucker {TYS17} Donde viven las historias. Descúbrelo ahora